นิทาน เรื่อง "พญานาค"

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ

ได้อีกที่พึ่งหนึ่ง เพื่อตอบข้อสงสัยเสียแล้ว อิอิ

ไม่มีอะไรมาเล่าเลยจ้ะ เพราะเมื่อวานนั่งรถทัวร์กลับบ้านนอก หลับๆตื่นๆมาตลอดจ้า

 

ถ้าเราตามมองให้เห็นวิถีจิต วาระจิตของเราได้ เราจะสลดใจกับตัวเอง บัดเดี๋ยวใจก็ปรารถนาอย่างนี้ อีกบัดเดี๋ยว ก็พลิกไปปรารถนาอย่างโน้นทุบถองต่อยตีกันเอง แล้วเพ่งโทษว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายไม่ยุติธรรม ไม่เห็นบันดาลให้เป็นไปดังใจ ก็ใจเราจะเอาอย่างไร เจ้าตัวยังไม่รู้ชัดเลย บัดเดี๋ยวจะเอาอย่างนี้ อีกบัดเดี๋ยวจะเอาอย่างโน้น ตีกันอยู่ร่ำไป

ให้ดูเอาไว้ แล้วคอยฝึกฝน คอยเอาสติจับสังเกตดู จะเห็นได้ชัดขึ้น จนเราเหนื่อยหน่าย เบื่อกับความแปรปรวนของใจ แล้วเริ่มสำรวม คอยระมัดระวัง จับตั้งไว้ให้แน่วแน่เที่ยงตรง สติเป็นหางเสือคอยกำกับ ใจจะพลิกเปลี่ยน สติก็ห้ามล้อทักท้วงขึ้น... จะเอายังไงแน่... เราเป็นคนจริง หรือคนปลอม

ตรงนี้แหละ ที่ช่วยให้เราเดินไปบนมรรคได้สม่ำเสมอขึ้น

 

มาเล่าความฝัน...ฝันดีมากคับ...
เมื่อคืนฝันว่าไปวัดแห่งหนึ่ง เจอพระที่ไม่รู้จักรูปหนึ่งท่านกำลังสร้างพระและโบสถ์ก็เลยไปร่วมทำบุญ ตัดมาเจอคนคนหนึ่งมีความรู้สึกว่าเขาสื่อกับพยานาคได้เลยให้เขาเชิญมา
ปรากฏว่ามาจริงๆๆแต่สีมองไม่ถนัดน่าจะเป็นสีดำ เลื้อยพันร่างชายคนนั้น องค์ท่านไม่ใหญ่มากมาแบบปกติ และชูหัวอยู่เหนือบ่าชายคนนั้น พอดีมีเพื่อนอยู่ใกล้ๆๆ ผมเลยบอกให้ไปขอลูกแก้วพยานาค 4 ลูก ปรากฏว่าท่านให้ 4 ลูก แล้วก็ตืน...เลยนำมาเล่าให้ฟังยามว่างกันคับ...

 

ฝันดีจริงๆ ค่ะ.........

 

หายไวๆ นะจ้ะ

 

ไอย๊ะ.... ยิ้มเจ้าเล่ห์เลยนะ อิอิ

 

วันนี้ไม่มีนิทานปยานาค มีแต่นิทานมดแดง อ่านกันมั้ยคะ?
ไม่อ่านก็จะเล่าแล้วหละ.... (พูดถึงมดแดงแล้วอยากกินไข่มดแดงจัง)

นิทานอีสป เรื่อง...มดกับนกพิราบ

วันหนึ่งในฤดูร้อน มีมดตัวเล็กๆเดินไต่อยู่ที่ใกล้ๆกับบ่อน้ำ เกิดเดินพลาด และพลัดตกลงไปที่ในลำธารน้ำ

"โอ๊ะ ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยด้วย!" มันได้แต่ร้องและตะเกียกตะกายอยู่อย่างนั้นด้วยไม่สามารถ ที่จะขึ้นมาจากน้ำได้

แล้วตอนนั้นบังเอิญได้มีนกพิราบใจ ดีตัวหนึ่งบินผ่านมาพอดิบพอดี เมื่อมันมองเห็นว่ามีมดตัวหนึ่งตกอยู่ในอันตรายอย่างนั้น "ฉันจะต้องช่วยมดตัวนั้น" มันว่า "แค่เพียงฉันจิกเอาใบไม้สักใบทิ้งลงไป ในน้ำแค่นั้นเอง มดตัวนั้นก็จะไต่ขึ้นมาข้างบนได้ มันอาจจะเป็น เสมือนกับเรือลำเล็กๆของเขา"

และเมื่อมันคิดได้ดังนั้นแล้ว นกพิราบจึงจิกเอาใบไม้ใบหนึ่ง ทิ้งลงไปในน้ำ และก็เป็นจริงอย่างที่มันคิด เพราะมดตัวนั้นได้ไต่ขึ้นมาบนใบไม้นั้นจริงๆ "ขอบคุณมาก คุณนกพิราบ"

มดกล่าว "สักวันหนึ่ง ฉันคงจะได้ช่วยคุณเป็นการตอบแทนบ้าง ฉันสัญญา..."

อยู่ต่อมาไม่นานจากนั้นได้มีชายคนหนึ่งเดิน ทางผ่านมาที่ในป่าพร้อมด้วยคันธนู เมื่อแลเห็นว่าได้มีนกกำลังเกาะนิ่งอยู่บนกิ่งไม้ เขาผู้นั้นจึงค่อยๆย่องเข้าไปในที่ใกล้ๆ แล้วง้างธนูขึ้นหมายจะยิงนกตัวนั้นทันที

แต่ในขณะ เดียวกันนั้น มดน้อยตัวที่ตกลงไปในลำธารน้ำตัวนั้น เผอิญผ่านมาและแลเห็น มันตกใจเพราะจำได้ว่า นกตัวที่กำลังจะถูกยิงอยู่ตรงหน้ามันนั้นเป็นนกพิราบตัวเดียวกันกับที่ได้ เคยช่วยชีวิตของมันเอาไว้ เจ้ามดน้อยตะโกนขึ้น ด้วยเสียงอันดัง "คุณนกพิราบ อันตราย!" แต่ว่าเสียงร้อง เตือนภัย อันแผ่วเบาของมันไม่สามารถที่จะทำให้ นกพิราบรู้สึกตัวอะไรได้เลยสักน้อยนิด....

ดังนั้นด้วยมันไม่มีทางเลือกทางอื่นจึงตรงเข้าไปกัดที่ เท้าของชายผู้นั้นทันที และด้วยความเจ็บชายผู้นั้นถึงกับ กระโดดโหยง จึงเป็นเหตุทำให้ลูกธนู ที่เขายิงออกไปแล่นขึ้นไปสู่ท้องฟ้า ผิดเป้าหมายคือนกพิราบไปเสียอย่างโชคดี ดังนั้นนกพิราบจึง รอดพ้นอันตรายหรือรอดตายไปได้อย่างหวุดหวิด "ขอบใจมาก..มด น้อย" นกพิราบ ร้องบอก "เธอได้ช่วยฉันเป็นการตอบแทนคุณได้แล้วนะ ขอบคุณมาก"

 

นึกถึงเรื่องราชสีห์กับหนูเลยค่ะพี่นุ๊ก

 

อย่างที่บอกว่าพูดถึงมดแดง แล้วคิดถึงไข่มดแดง (จานโปรด) แต่บาปมากมาย ก็เลยเอาเพลงน้ำตามดแดงมาฝากให้ร้องครวญคราง...รออ่านนิทานกันต่อไปนะจ๊ะ

น้ำตามดแดง

หมด...ความหวังนั่งน้ำตาริน
ข้าวปลาไม่กิน นั่งรินกินแต่เหล้าขาว
กับแกล้มอย่างดี ขั่วกุดจีกับน้ำตาเรา
ฉลองความเศร้า เมาเหล้าข้างฮั่วบ้านงาน
อกชอกช้ำน้ำตามดแดง

มื้ออื่นคำแพง แก้มแดงสิเข้าพาขวัญ
กับลูกเศรษฐี ดีกรีหนุ่มธนาคาร
เครื่องไฟในงาน ดังปานว่าฟ้าผ่าหัว

โอ้ยอุ๊กใจคั๊กแท้ คำแพงบ่แล ว่าไผสิตายคืองัว
ก่อนฮักถนอม บ่ยอมให้หม่นหมองมัว
สู้ทนหามจั่ว บ่เคยคิดชั่วหามเสา

หมดความหวังนั่งป้อนไข่นวย

โชคเราบ่ช่วย บ่รวยหล่อล่ำซำเขา
อย่างดีก็คง ได้นั่งเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว
น้ำตาไหลยาว โธ่เฮามันแค่มดแดง

โอ้ยอุ๊กใจคั๊กแท้ คำแพงบ่แล ว่าไผสิตายคืองัว
ก่อนฮักถนอม บ่ยอมให้หม่นหมองมัว
สู้ทนหามจั่ว บ่เคยคิดชั่วหามเสา

หมดความหวังนั่งป้อนไข่นวย

โชคเราบ่ช่วย บ่รวยหล่อล่ำซำเขา
อย่างดีก็คง ได้นั่งเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว
น้ำตาไหลยาว โธ่เฮามันแค่มดแดง
อย่างดีก็คง ได้นั่งเป็นเพื่อนเจ้าบ่าว
น้ำตาไหลยาว โธ่เฮามันแค่มดแดง...
[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Wmhp1YgxmO8&feature=channel&list=UL"][/ame]

 

เดี๋ยว ขอวันหลังนะครับ จะไปดูเรื่อง ของ ปิ่นแก้ว กับ เจ้าชาย สิทธา แห่งเมืองคำชะโนด ครับ

 

เห็นด้วยค่ะ .. ท่านประธาน

 

สวัสดีค่ะท่านประธาน แล้ววันนี้ไม่มีนิทานมาฝากเหรอคะ รออ่านหนอ...

 

สวัสดีค่ะ.. น้อง dirtygirl, เล่าเรื่องราว ตามที่พี่บอกนะคะ...

 

อย่าหายไปดูนานนะคะ

 

ช่างบังเอิญเสียนี่กระไร

 

ฮั่นแน่!....น้องเจิ่นเจิ๊น รู้จักกับเจ้าชายสิทธา....เหรอคะ????

 

ไม่รู้จักค่ะ พี่นุ๊ก
เมื่อคืนเหมือนได้ยินคนชื่อนี้ละคะ ตอนที่มีคนถามว่าลูกแก้วนั้นของใคร

 

ต้องเล่านะคะแบบนี้ อิอิ รอฟังๆ

 

มีความลับเหรอคะ...เดี๋ยวจะเจอล้วงลับตับแตกนะ...ฮึ

 

จบแค่นั้นละคะพี่นุ๊ก แล้วก็ตื่นง่ะ T^T
(พี่นุ๊กขู่ น่ากลัวมากกกก บรึ๋ยยยยย)