ถ้าเราโดนของ...และไม่อยากทำให้คนที่เขาทำเราโดนของตีกลับ ทำอย่างไร

ผมเองก็อยากจะไปให้พ้นกับเรื่องพวกนี้ แต่เราเลือกเกิดไม่ได้ และเราก็บังคับคนอื่นให้เกิดไม่ได้เหมือนกัน เรายังมีกรรมที่จะต้องชดใช้ หรือคนอื่นต้องชดใช้ให้กับเรา ทุกวันนี้ก็พยายามไม่ทำผิดศีล5 เราเองก็บังคับให้คนอื่นไม่ให้ระเมิดศีลไม่ได้ ไม่ทำตัวล่อเป้าไม่พกเครื่องราง ของขลัง เพื่อป้องกันการลองของ บางคนคิดว่าเอาไว้ป้องกัน แต่ดันเป็นการดึงดูดเสียเอง เชื่อผมเถอะถ้าเขาจะเล่นงานเราจริง อะไรก็กันไม่อยู่หรอก ไม่พูดอวดสรรพคุณอาจโดนข้อหาหมั่นไส้ อีกอย่างหนึ่งคือกรรม หนีไม่พ้นเลย วิชาอาคมไม่ว่าแบบไหน ถ้าจิตมนุษย์มันดีก็ดี ถ้ามันเลวก็เลว สิ่งสำคัญมันขึ้นอยู่กับคนถือครองมากกว่า

 

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ตอนแรกหนูนึกว่าพี่จะบอกประมาณว่า พี่เองก็ว่าไม่น่ารอด ถ้าเคยโดนแล้วก็ต้องโดนอีก อะไรประมาณนี้ ดีจริงๆที่มีคนเห็นด้วย ขอบคุณจากใจเลยค่ะ

 

เพิ่งช่วยไปครับวันนี้..แต่โดนของมานานแล้ว

คือเขาปวดท้องมาตั้งนานเป็นลูกๆวิ่งได้และร้อนยกของหนักไม่ได้...ไปหาหมอ..หมอบอกว่าไม่เป็นไรเอ็กซเรย์ดูแล้ว...เราเลยวินิจฉัยดูนะว่าจะทำยังไงเลยนึกว่าต้องใช้น้ำมนต์..และต้อง
เป็นน้ำมะพร้าวอ่อนเพราะเป็นของสูงสะอาด...พอดินเข้าไปร้อนและเหงื่อออกตามตัว..เราเลยบอกว่างั้นแสดงว่ามีให้เอามาแบบนี้ซัก 7 วันจะได้ล้างมันออกไปให้หมด..และนี่คือเรื่องราวของคนโดนของวันนี้..และมีอีกแต่เขายังไม่มาตามไปถอนของ..เราไม่ได้คิดเงินเขาเพราะเราช่วยอย่างเดียวๆ

 

อย่างที่เคยตอบไปแล้วว่าอย่างไรเขาคงไม่เลิก(แต่ไม่แน่เขาอาจกลับใจได้) คุณประปรายก็พยายามสวดมนต์นั่งสมาธิทุกวันนะคะ สวดมนต์อย่าให้ขาด เผลอ ประมาท ขาดสติ เมื่อไรก็อาจเจออีก เราเจอมาห้าปีแล้วแต่เพิ่งมารู้ตัวสามปีที่ผ่านมา ตลอดสามปีโดนมาเป็นสิบ คนทำ(คาดว่า)ไปนรกหมดแล้ว บางคนก็ส่งข้อความมาขออโหสิ แต่คนจ้างก็ยังอยู่ บ้านใกล้ๆ กันเลย แต่เริ่มเพี้ยน ๆ แล้ว เราก็สวดมนต์ทุกวันกลัวมากๆ จนผวาเลย แต่ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว ทั้งอาจารย์ทั้งหลวงพ่อท่านก็บอกว่าเป็นกรรมของคนทำ เราไม่เคยไปทำเขามาก่อน ไม่ว่าชาติไหน แต่เพราะความอิจฉาของเขาเอง เราก็พยายามอภัยแต่บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าเมื่อไรเขาจะเจอแบบที่เราเจอบ้าง

 

ผมก็คิดว่า คงไม่เลิก คงจะแสวงหาที่ทำใหม่อยู่ คราวนี้อย่าประมาท อาหารการกินระวังให้ดี อยู่ไว้ใจคนแปลกหน้าหรือให้ระวังคนที่เค้ารู้จักและเราก็รู้จักด้วย อาจจะฝากมาให้เราอีกที เพราะผมเคยโดนมาก่อน แบบว่าเราไม่กินไม่เป็นไรเขาให้ของเราก็ต้องรับเป็นมารยาท ทั้งๆที่เรารู้ว่าเค้าเป็นคนทำ เรารับมาเราก็โยนทิ้งไปแต่ที่ไหนได้ เค้าทำไว้ที่หูถุง ต้องถอนตามระเบียบ คนอื่นคนไกลที่ไหน พี่น้องคลายตามกันมาแท้ๆ ยังทำกันได้ ตอนนี้อยู่ขุมไหนไม่รู้

 

ถามว่า จะโดนไหม ก็คงจะโดนจนกว่าจะหมดกรรมต่อกัน

ถามว่า แล้วทำไมถึงพยายามถอดแหวนกันคุณไสย์ทั้งๆที่รู้ว่าจะโดน ก็คงเพราะเบื่อหน่ายกับการต่อสู้ที่ไม่จบไม่สิ้น รู้ว่าคงเป็นเวรกรรมจากชาติปางก่อน ถามว่าทำไมถึงรู้ว่าเป็นกรรมจากชาติก่อน เพราะว่า พฤติกรรมหลายๆอย่างมันฟ้อง

ถามว่า กลัวไหม ตอบว่า ณ ตอนนี้ ยินดีจะตาย เพื่อจะได้หมดเวรกรรมต่อกันในชาติปางนี้

ถามว่า ทำไมไม่กลัวตาย เพราะรู้ว่ามีบางสิ่งน่ากลัวว่าตาย

ถามว่า ทำไมรู้ เพราะ เคยมีสติตอนฝัน รู้สึกตัวตอนฝัน ถึงจะแค่ช่วงสั้นๆก่อนจะรีบปลุกตัวเองตื่น แต่เราคิดว่า นั้นคงสภาวะคล้ายๆวิญญาณน่ะแหระ จำจิตตอนนั้นได้

เลยอยากใช้กรรมตอนตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ใช้หมดชาตินี้ก็ช่าง หมดชาติหน้าก็ช่าง หรือไม่หมดเลยก็ช่าง ยังไงเราก็ยินดีที่จะใช้

ดีกว่าหวังว่าจะใช้กรรมชาติหน้า ซึ่งเราไม่รู้ว่าเราจะเกิดเป็นอะไร ใช้กรรมนี้ได้ไหม จะคิดได้ไหม จะเลว หรือดีกว่านี้ ในเมื่อทุกอย่างมันไม่เที่ยงเราก็ทำปัจจุบันของเราดีกว่า

เหมือนช่วงนี้ยินดีที่จะตายเพื่อใช้กรรมยังไงไม่รู้ ^^" ไม่เข้าใจตัวเองหรอกค่ะ ว่าเกิดความคิดนี้ได้ไง

ไม่เคยคิดว่าอยากฆ่าตัวตาย ไม่เคยมีความคิดอะไรแบบนั้น ความอยากฆ่าตัวตาย กับ ยินดีต้อนรับความตายต่างกันน่ะค่ะ

เราจะถอนแหวนตอนไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมปลายเดือนนี้ ช่วงนี้ก็ฝึกนั่งสมาธิ แผ่เมตตาไปให้ ขอพูดอะไรตลกๆนิดหน่อย รู้สึกเหมือนตัวเองมีหน้าที่คอยช่วยเหลือไอ้คนที่ทำของใส่เราเลย ไม่รู้มันทำของใส่เราตั้งแต่ตอนแรกที่เจอหรือเปล่า ถึงได้ช่วยมันเรื่องเรียนขนาดนั้น จนเพื่อนๆถามว่า ทำไมช่วยแต่คนนนั้น(คนอื่นก็ช่วยน่ะแต่รู้สึกเขาไม่จริงใจเลยไม่ชอบไปยุ่ง) ทำไมต้องช่วยขนาดนั้น ปล่อยตามกรรมไปเลย 5555+ เหมือนเป็นหน้าที่ ที่ยินดีที่จะทำ แปลกจริงๆ

 

น้องประปรายใจดีจัง ที่สุดของทานคืออภัยทาน แต่ผมคงไม่มีคุณสมบัติข้อนี้หลอก ถ้าเป็นผมคงหวดกลับด้วย มนต์ดำ เอาให้หงายกลับไปเลย

 

ช่วยๆเขาไปเถอะไม่ว่าเขาจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเราหรือไม่ คิดดีมีเมตตาที่ไม่ได้แฝงด้วยคำว่าบุญคุณ(เอาไปลำเลิกนะ) ยึดเอาพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุดนั่นแหละพุทธ คนเราต้องเกิดเรื่องกับตนเองก่อนจะรู้เลยว่าอภัยทานยากมาก พระพุทธเจ้าท่านทรงแสดงเป็นแบบอย่างหลายครั้งแล้ว สละออกไม่ใช่เอาเข้ามา ถ้าหากเราไปเล่นทางไสย์แล้ว เวลาฝึกสมาธิ(สายปัญญา)เราจะลำบากกว่าคนอื่นเขา เพราะอะไรหลายคนคงมีคำตอบให้กับตนเองนะ