นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ขอเปลี่ยนบรรยากาศในห้องประุชุมหน่อยนะคะ

ภาพที่ทำว่ามีเยื้อใย ภาพที่ทำอะไรเพื่อฉัน
การแสดงว่าห่วง หวง กัน
เธอคิดใช่ไหมว่าฉันคงเชื่อจริงๆ

ในทุกๆถ้อยคำ เบื้องหลังแววตา
ซื่อตรง อ่อนโยนจากเธอ
ฉันรู้ดีหมดแล้ว และไม่เคยคาดคิด

มันก็เป็นแค่เพียงภาพลวง หลอกตา
ที่เธอสร้างขึ้นมาให้ฉันได้ใจ
มันไม่เคยจะเป็น ของจริง
แค่ลวง แค่หลอกกันไป (แค่นั้น)

ภาพที่เธอแต่งเติมสร้างมา
ทำให้ฉันศรัทธาเชื่อถือ
เป็นแค่ควันอยู่ในสองมือ
แค่เพียงไม่นานก็เลือนลางหายไป

ในทุกๆถ้อยคำ เบื้องหลังแววตา
ซื่อตรง อ่อนโยนจากเธอ
ฉันรู้ดีหมดแล้ว และไม่เคยคาดคิด

 

ข้าพเจ้าถามถึงเทียบเชิญ ชายชราชุดขาวหัวเราะ แล้วกล่าวว่า

เทียบเชิญของใคร น่าขำ เป็นเทวดาจริงหรือเปล่า แล้วอยากจะมาเที่ยวเล่น

ในดินแดนที่เขาดูแลอยู่ เขาไม่อนุญาติ ใครจะทำไม แน่จริง ก็ไปหาพระขรรค์เทวดามายืนยันก่อนแล้วกัน

ข้าพเจ้าเรียกเทวดาอารักษ์ สักพัก ท่านเทวดาอารักษ์ก็มา ชายชราชุดขาวก็เปลี่ยนท่าที

จากแข็งกร้าวไปเป็นแบบอ่อนน้อมในทันที

ชายชราชุดขาวกล่าว ในสถานที่นี้ มีทั้งเมืองบังบด เมืองบาดาล เมืองสัมภเวสี

อยากไปสถานที่ใดก็ขอให้บอก จะได้เรียกเจ้าเมืองสถานที่นั้น มาต้อนรับครับ

 

ข้าพเจ้าตอบว่า อยากไปเมืองบาดาลดูหา พญานาค

ชายชราชุดขาว ก็เรียกบริวารคนหนึ่งไปตามใครมาก็ไม่รู้ ข้าพเจ้ารู้แค่ว่า

ผู้ที่มานั้นใส่ชุดผ้าปักลิ่มสีทองสะท้อนแสง และมีสายรัดศรีษะเป็นรูปงู

เขาแนะนำตัวว่า เขาชื่อ ชยพล เป็นเจ้าเมืองบาดาลที่นี้

ข้าพเจ้าและท่านชยพล เลยเดินทางไปยังเมืองที่เขาอยู่ ส่วนท่านเทวดาอารักษ์

ท่านบอกว่าจะกลับไป แต่ถ้ามีเหตุอะไรที่ไม่สู้ดี ก็ขอให้รีบอธิษฐานจิต

แล้วจะรีบมาช่วยเหลือ ฝ่ายชายชราชุดขาวนั้น บอกว่า ไม่มีอะไรน่ากลัว

ท่านเทวดาอารักษ์ไม่ต้องห่วง และยินดีที่ข้าพเจ้ามาเยี่ยมเยือนดินแดนของเขา

 

นิมิตนี้ที่เมืองกาญใช่ไหมคะ

 

ข้าพเจ้าเดินผ่านต้นไม้ คล้ายต้นตะเคียน ภายในต้นไม้นั้น มีลักษณะคล้ายบ้าน มีห้องหับต่างๆ

มีหญิงสาวสองคนอาศัยอยู่ครับ เขายิ้ม ลักษณะเชิญชวนให้ไปหยุดพัก แต่ข้าพเจ้าและท่านชยพลไม่ได้หยุดพักตามคำเชิญ

ท่านชยพลเล่าให้ฟังว่า ดินแดนแห่งนี้ อันตรายมากมี คนธรรมดาถ้ามามักจะกลับไปไม่ได้

เพราะที่แห่งนี้ ใครๆเขาก็มักจะทดสอบผู้มาเยือน ว่าแน่แค่ไหน และนิสัยของ

ผู้ปกครองที่นี้ มักจะชอบจับใครก็ตามที่พลัดหลงเข้ามา เอาไปเป็นทาสบริวารรับใช้

 

ระหว่างทางข้าพเจ้าเห็นสถานที่แห่งหนึ่งคล้ายถูกไฟไหม้ ข้าพเจ้าสงสัยเลยถามว่า ทำไมไฟไหม้ได้ครับ

ท่านชยพล ตอบว่า สถานที่แห่งนั้นเป็นที่อาศัยอของพวกสัมภเวสี พวกเขาแย่งกันอยู่ แย่งกันกิน

ที่ที่เขาอยู่บางครั้งก็ขัดแย้งกันอย่างรุนแรง สถานที่แห่งนั้นคือโรงทาน

เมื่อขัดแย้งกัน บางตนไม่พอใจ ก็เลยเผาสถานที่แห่งนั้น เพราะมีหลายพวก แบ่งฝัก แบ่งฝ่ายกัน

ข้าพเจ้าคิดว่า เกิดเป็นสัมภเวสีนี่ เป็นอยู่ลำบาก ต้องแก่งแย่งกันกินกันอยู่

และต้องอาศัยพวกพ้องเพื่อป้องกันภัยของตนเองอีก คล้ายๆกับมนุษย์เลยครับ

 

ข้าพเจ้าเห็นพญาครุฑกำลังเกาะอยู่บนต้นไม้ ข้าพเจ้าสงสัยเลยถามว่า ที่นี้มีพญาครุฑด้วยหรือครับ

ท่านชยพลตอบว่า ดินแดนแห่งนี้ บางส่วนเป็นดินแดนหิมพานต์ ย่อมมีพญาครุฑอยู่เป็นธรรมดา

แต่พญาครุฑที่นี้ ไม่น่ากลัวสักเท่าไหร่

ข้าพเจ้าเดินตามท่านชยพล มาถึง น้ำตกแห่งหนึ่ง ด้านหลังของม่านน้ำตกมีอุโมงค์

ทหารที่เฝ้าปากทางเข้าอุโมงค์นั้น ทำการเคารพท่านชยพล แล้วให้เราสองคนผ่านเข้าไปได้ครับ

 

ภายในเมืองนั้น ข้าพเจ้าเห็นชาวเมืองกำลังเข้าแถว ลักษณะคล้ายฝึกทหารครับ ข้าพเจ้าเลยถามท่านชยพลว่า

ที่นี้ฝึกการรบไว้ทำไมครับ

ท่านชยพลตอบว่า พญานาคที่นี้ ต้องฝึกการรบเพื่อป้องกันตนเอง จากผู้รุกราน และในอดีต

เคยไปรบกับเมืองนครปฐม เราก็รบชนะ เมืองนั้น เลยยกพระธิดานามว่า

ลักษณะสิณี มาเป็นพระสนมของเรา เพื่อให้เรานั้นคุ้มครองเมืองนครปฐมนั้นด้วย

ข้าพเจ้าเลยถามว่า ท่านรู้จักเมืองบัวผันหรือไม่ครับ

ท่านชยพลตอบว่า รู้จักเป็นอย่างดี เมืองนี้ เชื่อถือไม่ได้ จะยกพระธิดานามว่า

นราวดี ให้เรา แต่พอเรายกขันหมากเพื่อไปหมั้นหมาย เขากลับพาพระธิดาหนีไป ทำให้เราอับอายเขาไปทั่วดินแดนบาดาล ทุกวันนี้

เรายังไม่มีพระมเหสี มีแต่พระสนมเอก และพระสนม

 

เว็บมีปัญหา...เพิ่งจะเข้าได้อ่ะ...เฮ้อ..ลุ้นซะแทบแย่แน่ะ

***

รออ่านต่ออยู่นะคะ ท่านคุรุ

 

ภายในเมืองนั้น มีทหารอยู่เต็มไปหมด ลักษณะของชาวเมืองก็ไม่ยิ้มแย้ม แจ่มใส

ผู้คนดูเคร่งเครียด บ้านเมืองก็บรรยากาศอึมครึม ดูแล้วไม่น่าอยู่ครับ

ข้าพเจ้าเจอพระสนมเอกนามว่า แก้วกัลยา พระสนมเอกเล่าให้ฟังว่า

ลักษณะสิณี นั้น พอนางมาอยู่ที่นี้ ในฐานะนางกำนัล นางนั้นทำอะไรก็ไม่เป็น

คงจะสบายมากเมื่อนางอยู่ที่นครปฐม อะไรๆก็ให้แต่คนรับใช้ทำให้

นางชอบพูดกลับ บริวารที่นางพามาอยู่ด้วยว่า ที่นี้ไม่น่าอยู่ อยากจะไปให้พ้นๆจากเมืองนี้

เราไม่เห็นว่านางจะลำบากตรงไหน ส่วนองค์หญิงนราวดีนั้น ก็ทำเกินไป ทำให้ท่านชยพลนั้นอับอาย

ชาวเมืองบาดาลว่าเมืองนี้ไม่น่าอยู่ เพราะองค์หญิงนราวดีนั้นชอบซุกซน

หนีเที่ยวที่แห่งนี้มีกฏระเบียบ เข้มงวด ก็ไม่อยากมา

 

วะๆๆ..ว้าวววว มิกกี้ เข้าเวปบอร์ดได้หรือยัง? สมาธิดีกันมากๆ อ่านอย่างเดียว โนคอมเม้นท์

 

ข้าพเจ้าเลยถามท่านชยพลว่า ลักษณะสิณีมาอยู่ที่นี้แล้วเป็นอย่างไร

ท่านชยพลตอบว่า นางนั้นดูเหมือนจะไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าใด นางนั้นชอบมองพระจันทร์ ผ่านห้องบรรทม ทางหน้าต่าง

เหมือนนางคิดถึงบ้าน นางไม่ค่อยพูด ได้แต่เก็บตัวเงียบอยู่ในห้องกับบริวารที่นางพามาอยู่ด้วย

นางเข้ากับชาววังที่นี้ไม่ได้ คิดถึงเรื่องนี้ เราก็สงสารนาง ถ้าท่านเจอนางช่วยบอกนางด้วยว่า

เราขออวยพรให้นางนั้น มีความสุขกาย สุขใจ ไม่ว่าจะอยู่ภพภูมิใด และถ้านางเกิดมาเป็นมนุษย์ เมื่อครั้นใด

นางมาที่สถานที่แห่งนี้ให้นางอธิษฐานถึงเรา เราอยากให้สิ่งของบางอย่างเพื่อตอบแทนนางบ้าง

ข้าพเจ้าเลยถามถึงองค์หญิงนราวดีว่า ทำไมนางถึงไม่ยอมแต่งงานกับท่าน

ท่านชยพลตอบว่า องค์หญิงนั้น ถูกตามใจมาตั้งแต่เด้ก ถูกมหาดเล้กนั้นหลอก และเรื่องราวในเมืองกานนั้น

ว่าไม่น่าอยู่ นางนั้นเลยตัดสินใจยอมตายไปจากเมืองพญานาค แต่ไม่ยอมมาอยู่กับเรา

ถ้าเรารู้ล่วงหน้าว่า นางนั้นเป็นหญิงมั่น ขนาดนั้น เราคงไม่ไปหักหาญน้ำใจนางหรอกครับ

ถ้าท่านเจอนางช่วยบอกนางด้วยว่า พญานาคนามว่า ชยพล อยากจะขอโทษนาง

ที่ทำให้นางต้องจากภพภูมิของพญานาคนั้นไป เพราะเราเป็นต้นเหตุ

ข้าพเจ้าเห็นว่าเวลาล่วงเลยมากแล้ว เลยขอตัวกลับที่พักครับ

ใจคนนั้นยากจะหยั่งถึง ใจของใครก็ยากที่เข้าใจเขา เพราะการคิดเอง เออเองว่า

เขาคงมีความสุข แต่หารู้ไม่ว่า เพราะใจนั้น ยากจะหยั่งถึง เขาอาจจะทนทุกข์

ทุกเมื่อ เชื่อวัน เพราะอยากไปจากสถานที่เป็นอยู่ก้ได้ครับ

 

ชายชาตินักรบยากผ่านด่านหญิงงาม...ทุกยุคสมัยจริงหนอ...

***

งั้นต่อไปนี้...เค้าก็ไม่ต้องติดค้างพันธะสัญญากับใครอีกแล้วสินะ
ว้าว...อิสระเสรีเหนืออื่นใด อากาศสดชื่นจริงๆ เล้ยยยย ^^

 

นิทานปยานาคจบแล้ว จบลงด้วย "จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง"
แม้แต่ตัวเองก็เชื่อไม่ได้ กลิ้งกลอกหลอกลวงแม้กระทั่งตัวเอง หลอกว่าสุขหนอ...

 

ก็เพราะ...มนุษย์เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดไง น่ากล้วยิ่งกว่าผีซะอีก :boo:

 

หิวข้าวววววววว
แต่มนุษย์ก็ชอบอะไรที่หลอกๆ :boo:

 

หลอกตัวเองยังไม่เจ๋งพอค่ะ ต้องหลอก "จิต" ตัวเองให้ได้ด้วย
ปล่อยให้ "จิต" หลอกเราฝ่ายเดียวมันไม่มันส์อ่ะ (เดี่ยวขาดทุนแย่ อิอิ)

 

ช่ายยยย...ลงทุนมาตั้งเยอะแล้ว เมื่อไหร่จะได้ทุนคืนเนี่ย
ทานข้าวด้วยกันมั้ย? ฝากท้องไว้กับ 7 ตอนเด็กๆ ชอบเลข 4 แต่ตอนนี้ชอบเลข 7

 

แสดงว่าชอบเดินทาง ไม่ชอบอยู่นิ่งกับที่ ^^