นิทาน เรื่อง "พญานาค"

หายไปไหนกันหมดอ่ะ คะรุทา

 

ดีเจเสียงใสๆ มาแล้วจ้า...

เคยรู้สึกไหม เวลาไม่มีใครแล้ว จะมองไปทางไหน ไม่มีใครให้พูดจา

ไม่มีเลยซักคน จะหันมามองและเข้าใจ คนๆนี้ที่มันไม่มีอะไร

นี่คือเหงา นี่แหละเหงา นี่คือความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมานลึกลงข้างในใจ

โอ้ความเหงา มันช่างหนาว มันช่างยาวนานและทุกข์ทน รอคอยใครบางคนมาหยุดมัน

มันจะอีกนานไหม เวลาคงไม่หยุดแล้ว เวลาจะพาคนไหน ให้ผ่านให้พ้นเข้ามา

ไม่มีเลยซักคน จะหันมามองและเข้าใจ คนๆนี้ที่มันไม่มีอะไร

นี่คือเหงา นี่แหละเหงา นี่คือความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมานลึกลงข้างในใจ

โอ้ความเหงา มันช่างหนาว มันช่างยาวนานและทุกข์ทน รอคอยใครบางคนมาหยุดมัน

ไม่มีเลยซักคน จะหันมามองและเข้าใจ คนๆนี้ที่มันไม่มีอะไร

นี่คือเหงา นี่แหละเหงา นี่คือความจริงที่ได้เจอ เจ็บปวดทรมานลึกลงข้างในใจ

โอ้ความเหงา มันช่างหนาว มันช่างยาวนานและทุกข์ทน รอคอยใครบางคนมาหยุดมัน

 

สุริยา ลาลับ ปรับเปลี่ยนโลก
ฝากรอยโศก ซึมเศร้า เหงาและหงอย
ใครบางคน พร่ำเพ้อ ชะเง้อคอย
ใจดวงน้อย ครวญคร่ำ ร่ำบทเพลง

 

ธิดาน้อย ด้นกลอนสดแล้วเจ้าข้า...ฟ้าไม่เห็นใจคนคอยเลยเนาะ

มีแต่คนไม่พูด กำลังส่งกระแสจิตกันอยู่แ่น่ๆ เลย

เดี๋ยวไปหาเรื่องก่อนนะ...จะได้ไม่เหงา ขอเวลาจิ๊ดนึง

 

หวัดดีค่ะ คุณแต เย้...ดีใจจังมีคนเล่านิทานแล้ว รออ่านหนอ...รออ่านหนอ...

 

อ้า...........................(ขอไม่อ้านานนะเดี่ยวเหนื่อย)

ฟ้าหลังฝน ย่อมมี ตะวันส่อง
โอ้นวลน้อง เริ่มคึกคัก ขยับไหว
ดุจน้ำทิพย์ พร่างพรม ลงกลางใจ
จิตดวงใส เอิบอิ่ม ขึ้นอีกครา

 

คืนวัน ผันผ่าน นานนับเนิ่น
คนรอคอย ชักเขิน กันแล้วหนา
นั่นแสงสุริยา ขยับเคลื่อน เลื่อนลอยมา
โบกมือว่า นิทานจ๋า...ข้ารออยู่

 

กำลังเปื่อยค่ะเมื่อวานนี้

 

สวัสดีค่ะพี่ๆทุกท่าน(f)

 

แสงสุรียา โบกมือลา ว่าข้าเปื่อย
ใจข้าเหนื่อย หมดแรง แทบอ่อนล้า
เห็นแหมบศรี แวบแวบ ผ่านหางตา
โอ้...นิทานจ๋า ข้ารออยู่

 

วันนี้ขอเสนอนิทาน เรื่อง พระแม่ธรณี... เทพีแห่งพื้นแผ่นดิน...

พระธรณี หรือ แม่พระธรณี หรือ พระศรีวสุนธรา

พระแม่ธรณี เป็นเทพีแห่งพื้นแผ่นดิน ปรากฏในตำนานทั้งศาสนาพราหมณ์, ฮินดู และพุทธศาสนา

ในคติพราหมณ์และฮินดู แม่พระธรณีทรงมีพระนามว่า “พระปฤถิวี” ทรงเป็นเทพนารีชั้นผู้ใหญ่องค์หนึ่ง คนอินเดียถือกันว่าเป็นเทพนารีที่ใกล้ชิดกับมนุษย์มาก เนื่องเพราะพระองค์ทรงเป็นเทวีแห่งแผ่นดิน ซึ่งเป็นผู้ค้ำจุนสิ่งชีวิตทั้งหลายรวมทั้งมนุษย์ด้วย พระองค์ทรงมีพระนามอื่นๆ อีก ได้แก่ ภูมิเทวี ภูเทวี ธรติ และฤตริ เป็นต้น

แม้จะมิค่อยมีรูปเคารพอย่างแพร่หลายเช่นเทพองค์อื่นแต่ก็มีผู้ให้ความเคารพนับถือเป็นจำนวนมิใช่น้อย เพราะถือกันว่าพระธรณีสถิตย์อยู่ตามที่ต่าง ๆ ทุกหนทุกแห่ง จะทำการบูชาด้วย ข้าว ผลไม้ และนมด้วยการวางไว้บนก้อนหิน หรือประพรมลงบนพื้นดิน บางแห่งใช้เหล้าเป็นการสังเวยก็มี นอกจากนี้ชาวฮินดูยังมีการขอขมาลาโทษเมื่อจะวางเท้าลงบนพื้นดินก่อนจะลุกขึ้นในตอนเช้า วัวหรือควายที่มีลูกก่อนที่จะให้ลูกกินนมครั้งแรก เจ้าของจะปล่อยน้ำนมของแม่วัวลงบนพื้นดินเสียก่อนทุกครั้งไป ถ้าเป็นพวกชาวนาก็จะขอให้พระธรณีช่วยคุ้มครองผืนนาและวัวควาย แม้ในพระเวทก็มีการขอร้องต่อพระธรณีให้ช่วยพิทักษ์คุ้มครองวิญญาณของคนตาย และต่อมาได้นับถือว่าเป็นเทพแห่งไร่นาด้วย ในแคว้นปัญจาบเชื่อกันว่าพระธรณีจะนอนหลับเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ของทุก ๆ เดือนชาวไร่ชาวนาจะหยุดไม่ทำงานในระยะนี้

"พระแม่ธรณี" เป็นเทพมารดาแห่งโลก เพราะเป็นผู้ที่มีคุณต่อสรรพชีวิตบนโลก
เทวรูปของพระปฤถิวีในทางฮินดูปรากฎน้อยมาก เพราะเขาถือกันว่าพระองค์สถิตอยู่ทุกหนแห่ง เวลาถวายเครื่องสังเวยก็กระทำต่อพื้นดินโดยตรง จึงไม่จำเป็นจะต้องจัดหาเทวรูปมาตั้งเพื่อรอรับการบูชา และสำหรับเทวรูปเท่าที่มีอยู่น้อยนั้น ก็ไม่มีเทวลักษณะที่แตกต่างเป็นพิเศษจากเทพนารีองค์อื่นๆ ที่มีสังเกตเพียงก้อนดินในพระหัตถ์เท่านั้นที่บอกว่าเป็นพระปฤถิวี

พระแม่ธรณี มีผิวพระกายดำ แต่รูปสวยสดงดงามไม่แพ้นางฟ้าที่ลือกันว่าสวย ดวงพระพักตร์เป็นรูปไข่ มวยพระเกศาเขียวชอุ่มเหมือนกลุ่มเมฆ พระเนตรสีเหมือนบัวสายสีน้ำเงิน พระอุระ (อก) ใหญ่ พระกายอ่อน บั้นพระองค์ (เอว) เล็ก พระโสณี (ตะโพก) ผึ่งผาย พระเพลา (ลำขา) โตตึง พระชงฆ์ (น่อง) เรียว พระพาหา (ลำแขน) อ่อนเหมือนงวงไอยรา (ช้าง) พระองคุลี (นิ้ว) เรียวเหมือนลำเทียนที่ฟั่นดีแล้ว และอวัยวะนอกนั้นงามล้วนแต่ต้องตาเทพเจ้าทั้งสิ้น นางมีพระทัยเยือกเย็นไม่หวั่นไหว พระพักตร์มีเค้ายิ้มอยู่เสมอ รักความสงบ ชอบอยู่เงียบๆ จึงไม่ใคร่มีเรื่องอะไรในโลก เฝ้าแต่เลี้ยงโลกเหมือนแม่เลี้ยงโลก คอยรับน้ำที่เขาตรวจทำบุญไว้ในมวยพระเกศาสีคราม

 

มาแว้วววว...ทานข้าเย็นกันค่ะ พร้อมฟังนินทา..เอ้ยยยย..นิทานไปด้วย
มีฟามสุข ...

 

มีภาพถ้ำสวยๆ มาฝากค่ะ เผื่อว่าใครอยากจะจองสักห้อง มีห้องและเวทีแสดงคอนเสิร์ทด้วยนะ

ถ้ำพญานาคราช ภายในเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ที่มีหินงอกหินย้อย ลักษณะต่างๆ เมื่อถูกแสงไฟจะมีประกายระยิบระยับงดงามตระการตา รถยนต์สามารถเข้าถึงเชิงเขาที่เป็นตัวถ้ำได้ ตั้งอยู่ที่ ต.นาหนองทุ่ม อ. ชุมแพ จ.ขอนแก่น

 

พอลงจากถํ้าภูผาม่านมาก็จะเตรียมตัวเดินทางกลับค่ะ แต่ทุกๆคนที่รวมขณะในครั้งนั้นก็อยากจะรู้ว่าคาถาอะไรที่เราได้ในความฝันค่ะ(ก็ขอย้อนตอนต้นเรื่องค่ะปกติแล้วจะเป็นคนที่ไม่ลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ค่ะแต่ไม่ชอบให้ใครๆเอาท่านมาแอบอ้างตัวเรานี้เคยมีทุกๆสิ่งค่ะและก็จากที่สูงสุดในชีวิตก็มาตํ่าสุดก็ว่าได้ค่ะเราก็น้อยใจว่าทำไม่ให้เรามาเกิดแต่ให้เรามาทุกข์แบบนี้ก็จุดธูปกลางแจ้ง39ดอกบ่นให้พ่อเลยค่ะพอตกกลางคืนมีคนมาจับเราลุกนั่งสมาธิ์ตลอดคืนจนแม่นี้ถามเลยว่าเป็นอะไรทำไม่นอนก็เราให้แม่ฟังค่ะและพอเราจะลงจากเตียงไปทำธุระที่ห้องนํ้าเท้าเราก็ไม่ติดพื้นตัวนี้เบามากแอะใจเกิดอะไรขึ้นนี้ก็เรียกแม่ค่ะแม่คงรำคาญด้วยค่ะมานอนได้แล้วเราก็นอนข้างแม่อีกก็จับลุกขึ้นมานั่งสมาธิ์ซึ่งเราพยายามฝืนที่จะไม่ลุกสิแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขามีกำลังมากกว่าเราแล้วพอเราทำสมาธิ์เราก็ได้หวยรางวัลที่หนึ่งค่ะและก็ได้คาถาด้วยค่ะ)คาถาที่เราได้เราก็เขียนใส่กระดาษให้พรามณ์ดูพรามณ์ก็บอกว่าอ่านสิเขียนว่าอะไรเราพูดออกเป็นภาษาบาลีทั้งที่ตัวเองไม่เคยพูดเลยทุกๆคนงงแล้วพี่สาวก็บอกว่าฟังไม่ออกพรามณ์ก็เลยบอกว่าพูดภาษาไทยนะเราก็บอกไปว่าคำนี้ที่เราได้นะ (พะ ธะ นะ มะ)พอถึ่งวัดที่กบินบุรีหลวงพ่อท่านรอรับเลยค่ะพอเราก้าวลงจากรถหลวงพ่อบอกว่าพ่อรอลูกนะ
และวันที่เรากับพี่สาวเดินทางบุรีรัมย์เราอยากรู้มากทีสุดว่าหลวงพ่อพูดอะไรกับพี่สาวท่านนี้
เราคิดในใจให้พี่สาวท่านนี้เราให้เราฟังด้วยเถอะไม่ถึ่งนาทีพี่สาวก็เอ๋ยปากเล่าว่า
หลวงพ่อท่านฝันว่ากินรีบินมาเต็มเลยที่วัดซึ่งหลวงพ่อท่านฝันในคืนที่เราอยูภูผาม่านกันค่ะ
พอใกล้จะถึ่งบ้านเราเจองูตัวใหญ่มากนอนขวางถนนไม่ยอมให้รถวิ่งพี่สาวก็บีบแตรไล่ก็ไม่ขยับตัวเลยประมาถสิิบนาทีเห็นจะได้งูก็เลยไปที่พุ่มไม้ข้างทางเราก็พากันลงไปดูไม่มีงูเลยซึ่งเราและพี่สาวก็เดินตามหลังติดๆ
เรานั่งเงียบมาจนถึ่งบ้านและแยกย้ายไปบ้านใครบ้านมันแล้วพอตกกลางคืนเรานอนจะมีแสงสี่ทองพุ้งมาที่ห้องเรานอนและเราจะได้กลิ่นนํ้ามันหอมมากๆเลยค่ะ
ซึ่งช่วงนั้นที่อยู่บ้านใครๆก็จะมาหาเรามาคุยกับเราและเราก็จะบอกเขาแบบนี้นะจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาบ้างหรือใครมาถามเรื่องหวยเราก็จะบอกเขาเหมื่อนกันจนพ่อเราบอกว่านี้แก่จะเอาดีทางนี้หรือไงเราหยุดเลยไม่พูดไม่บอกใครอีกเลย
และชีวิตได้หักเหมาอยู่ที่เมื่องนอกตอนมาอยู่ใหม่ๆก็ไม่ได้ปฏิบัติอะไรเลยค่ะ
จนมาปี07ช่วงนี้08ก็เริ่มปฏิบัติก็สวดเป็นแต่นะโมสามจบแล้วก็ทำสมาธิค่ะใหม่เพราะเราไม่เคยจะสวดมนต์เลยก็ทำมาเรื่อยมีอยู่คืนหนึ่งเราก็เห็นชายมีอายุใส่ชุดขาวผมสี่ดอกเลามาบอกว่าลูกเอ๋ยทำไม่เจ้าไม่สวดชินบัณชรด้วยละเราก็สะดุ้งตื่นเพราะปกติเราจะเคลิ้มคลื้มๆทุกครั้งและหลังจากนั้นก็สวดมาทุกวันนี้แต่ในความรู้สึกก็ยังรอคอยใครคนหนึ่งอยู่ค่ะ
พอตกกลางคืนที่ไรเราจะเห็นตัวเองขึ้นไปข้างบนบ่อยมากๆจนมาวันหนึ่งมีครูบาอาจารย์ท่านมาสอนการทำสมาธิ์เราท่านจะบอกเราแนะนำเราในขณะที่ทำสมาธิ์จนทุกวันนี้
และในขณะที่เราทำสมาธิ์ก็จะเห็นตัวเองไปนั่งในถํ้าบ่อยมากแต่ที่ติดใจมากที่สุดมีอยู่ถํ้าหนึ่งค่ะทางภาคใต้ซึ่งไม่รู้จักชื่อค่ะแต่เมื่อไรที่เราได้กลับไทยก็จะตามหาถํ้านี้ค่ะท่านมาสอนการทำสมาธิ์จนเราได้ของสิ่งๆหนึ่งที่อยู่ที่คอเราทุกวันนี้นอกจากตาทิพย์ค่ะถึ่งจะมองเห็นของสิ่งนี้ค่ะ

 

ภาพถ้ำสวยมากๆ เลยค่ะ

 

ขอตัวสวดมนต์ก่อนค่ะ

 

ขอนวลน้อง เล่านิทาน พร้อมขานไข
พี่จะได้ คึกคัก รักนักหนา
อันนิทาน ก่อนเ่ก่า เล่าักันมา
นานนักหนา สุดเจ็บช้ำระกำใจ

 

เหมือนคาถาที่เราชอบท่องตอนเด็กๆ เลย มันท่องขึ้นมาเอง เวลาที่จะหลอกเพื่อนๆ เล่นผีถ้วยแก้ว จะใช้คาถานี้ในการเปิดโลกวิญญาณเพื่อเชิญผี

ตกลงมันเป็นของคุณแตเหรอคะ เพิ่งรู้นะเนี่ย เราท่องมาตั้งแต่เด็กๆ มันรู้ขึ้นมาเอง ว่า 4 คำนี้ แต่เราท่องว่า พุทธ ธะ นะ มะ แล้วก็สวดถอยหลัง 3 จบ

 

ถ้ำสวยจังเลยคับ

 

เชิญจับจองได้ตามใจชอบเลยค่ะ จะไปหกคะเมนตีลังกาเมื่อไหร่ก็ได้นะคะ แต่ให้ไปในฝันเท่านั้นค่ะ