นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เรารู้สึกว่าเราไปทุกคืนเลยนะ เพราะเราอยากรู้ความจริง แต่ตื่นมาก็ลืมทุึกที เชื่อว่าต้องไปแน่ๆ เพราะวันสุดท้ายที่คุณคุรุวาโรบอกไว้ เราก็ได้ไปเหมือนมีผู้ชายผิวขาวหน้าตาดี ท้วมหน่อยเอารถมารับ แต่ภาพมันเร็วมาก และก็ตื่นตอนตีสี่เพราะรู้สึกร้อน ทั้งๆ ที่นอนห้องแอร์ พอตื่นปุ๊บลืมปั๊บเลย ต้องหาวิธีรู้ให้ได้

 

หนทางธรรมไม่ราบรื่น มีอุปสรรค ได้แก่ กิเลส ตัณหา อุปาทาน นิวรณ์ห้า แต่ถ้าใจเรามั่นคง ยากนานแค่ไหนคงต้องไปถึงสักวัน เหมือนหยดน้ำลงตุ่ม วันละหยดๆ ไปเรื่อยๆ สักวันมันก็เต็ม แต่อย่าให้ตุ่มมันรั่วซะก่อน

 

น่าน...แอบมีกั๊กอีกแระ >"<
(เดี่ยวแจก ฮอลลล เลยนิ)

 

อะไร...เค้าไม่ได้กั๊กนะ แต่เค้ารอให้ท่านประธานมาเล่าก่อน เพราะว่าไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ก็ยังใส่เสื้อแดงนอนทุกวัน ตั้งใจจับให้มั่นคั้นให้ตายกันไปเลย

 

ดูเหมือนช่วงบ่าย เราจะเห็นท่านประธานแวบๆ นะ
สักแป๊บหายอีกแระ...(เดี่ยวแจก ฮออล ยกแผงเลยนิ)

 

คงระอาหลานๆ มั้ง เลยไม่อยากเข้ามาพูดคุย เมื่อวานเราก็เห็นนะ แล้วก็แว้บ...เหมือนกัน
อยากจะฮอลล..เหมือนกัน แต่กลัวไม่มีคนง้อ เดี๋ยวจะเหงา

 

งั้นพรุ่งนี้เราแวบมั่งดีกว่า...พักร้อนยาวกันดีมั้ยคุณนุ๊ก
พรุ่งนี้ดาวจ๋าก็ไม่อยู่ด้วยนิ

 

น่าจะดีเหมือนกัน จะได้ไปหาอย่างอื่นทำบ้างงงงงง

 

สวัสดีค่ะทุกๆท่าน

 

...มาส่งคุณดาวค่ะ โชคดีนะคะ..คะรุทารอชมภาพปู่ตากนะคะ..

 

มาแล้ว คะรุทาน้อยๆ มีนิทานมาฝากแก้เหงามั้ยคะ

 

นิทาน เรื่อง "พญานาค" (7 คน กำลังดูอยู่)
อยู่ตรงไหนของซอกถ้ำกันบ้างเนี่ย...

 

นิืทานเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้วค่ะ
คํ่าคืนของวันหนึ่งประมาถกลางดึก
นางได้เคลิ้มๆแล้วเธอเห็นบุรษ์เพศรูปกายงดงามได้เดินเข้ามาหาเธอและได้พูดบอกกับเธอด้วยนํ้าเสียงที่ดังและกังวาลว่า; เราขอชีวิตนางได้ไม่นางก็ตอบโดยไม่ลังเลว่าได้; บุรษ์ผู้นั้นก็ถามนางอีกว่าทำไม่ถึ่งยอมยกชีวิตให้เราง่ายๆละไม่เสียดายชีวิตตนเองหรอกหรือนางก็ตอบว่าเมื่อท่านต้องการเราก็ให้เพราะเราได้ลั่นวาจาไปแล้วจักไม่คืนคำเด็ดขาดบุรษ์ท่านนั้นก้เอ๋ยคำพูดออกมาว่าเราไม่เอาชีวิตนางหรอกเพราะนางรักษาคำพูดและเราขอให้นางจำคำนี้ไว้ด้วย(เดือนจะดับตะวันจะอับแสง)แล้วบุรษ์ท่านนั้นก็เดินออกจากห้องนางไปทิ้งไว้แต่ปริศนาที่นางคิดไม่ออกจนทุกวันนี้ค่ะ
นิทานก็จบลงค่ะ

 

pig_ballet มารอฟังนิทานจากพี่ๆต่อค่ะ

 

ทำไมพบเจอแต่เรื่องสั้นนะเรา...เรื่องสั้น...เรื่องเศร้า

เดือนจะดับตะวันจะอับแสง เป็นเรื่องของอนาคตข้างหน้าอันไกลโ้พ้นค่ะ ไม่ใช่ช่วงชีวิตเรา อย่าตระหนก มีหน้าที่อะไรก็ทำๆ กันไป แค่นั้นเอง ฝนจะตก ฟ้าจะร้อง กาจะออกไข่ ไก่จะโดนเชือด...เอ๊ะอันนี้ไม่เกี่ยว มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ใครก็ห้ามไม่ได้ค่ะ

 

พี่แต PM เป็นหรือยังคะ

 

ยังเลยค่ะคุณแหมบกำลังงงอยู่ค่ะ

 

คะรุทาไม่มีนิทาน แต่มีเรื่อง อึ้ง อีกแระ..
วันนี้มีเพื่อนที่ไม่ได้เจอกัน 2 ปี..จู่ๆมาหาถึงบ้าน ทำไมช่วงนี้
ชอบมีเพื่อนเก่ามาหาโดยไม่แจ้งล่วงหน้าเลยน๊า..
มาถึงเพื่อมาขอดูรูปที่คะรุทาไปศรีลังกามา.เขามาถึงบ้านแล้วก็เลยให้ดูไป..
ดูเสร็จเขาบอกว่า แค่นี้แหละ..หนูไม่ต้องไปเองหรอก หนูก็ได้บุญเหมือนพี่แหละ..อึ้งไป..ปีหน้าพี่ไปอินเดีย เดี๋ยวหนูมาดูใหม่ หนูก็ได้บุญเหมือนพี่แหละ..อึ้งอีกแล้ว..อ้าว..พวกหุ้นลมนี่หว่า ..อ้าวก็หนุดูไม่เหมือนคนอื่นนะ..อืม.จะได้มีเงินเก็บเยอะๆ..
ไมอะ. อ้าว เวลาพี่ทานข้าว น้องก็มาดูด้วย ไม่ต้องเสียเงินไง อิ่มแบบพี่เลย..
นี..แต่ก่อน หนูก้บ้าพระพุทธเจ้าแบบพี่แหละ.....ห๊า..(คะรุทาทำเสียงหลงเลย )
อึ้ง อีกแหละ..แต่ตอนนี้หนูอายเขา หนูไม่บ้าแล้ว ..ห๊า..เสียงหลงอีกแล้ว ป่านนี้
คะรุทายังหาเสียงตัวเองไม่เจอเลย ห๊า...อึ้งอีกแหละ..
ปล.สงสัยช่วงนี้คะรุทากำลังบำเพ็ญวิริยะบารมี และอุเบกขา แหง๋มๆๆเลย

 

ขำขันก่อนนอนค่ะ

ลูก: พ่อครับ ทำไมบ้านคนอื่นหลังใหญ่ แต่ทำไมบ้านเราหลังเล็กนิดเดียวล่ะครับ..
พ่อ: เพราะพ่อไม่ค่อยมีตังค์น่ะลูก..
ลูก: แล้วทำยังไง หนูถึงจะมีบ้านหลังใหญ่ๆ ล่ะครับ..
พ่อ: หนูก็ต้องตั้งใจเรียนหนังสือ พอโตขึ้นทำงานได้เงินเยอะๆ ก็ซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ งัยล่ะลูก..
ลูก: แล้วทำไมตอนเด็กๆ พ่อถึงไม่ตั้งใจเรียนหนังสือล่ะครับ โตขึ้นจะได้มีบ้านหลังใหญ่ๆ..
พ่อ: ???

 

ไม่ขำเหรอ...งั้นอีกเรื่องแล้วกันนะ แถมๆ

หนุ่มนายหนึ่งยื่นหน้าเข้ามาในร้านตัดผมแล้วถาม

“ จะตัดผมต้องรอคิวอีก นานเท่าไหร่ครับ ”

ช่างตัดผมคนเดียวในร้านกวาดสายตาไปที่คนที่นั่งรออยู่แล้วบอก

“ อีกสักสองชั่วโมงครับ ”

ไอ้หนุ่มเดินออกจากร้านไปทันที สองสามวันถัดมาไอ้หนุ่มกลับมาใหม่อีก

“ ต้องรอคิวนานเท่าไหร่ครับ ” เขาถามเช่นเดิม “ สองชั่วโมงครับ ” เป็นคำตอบจากช่าง
ซึ่งก็ทำให้ไอ้หนุ่มออกไปทันทีเหมือนเดิม

สัปดาห์ต่อมา ไอ้หนุ่มคนเดิมก็กลับมาอีก

“ ต้องรอนานเท่าไหร่ครับ ” เขาถามคำถามคุ้นหู

“ สักชั่วโมงครึ่งครับ ” คราวนี้คนน้อยหน่อย
ทันทีที่ไอ้หนุ่มเดินออกจากร้านอย่างที่ทำมาทุกครั้ง ช่างตัดผมที่สงสัยในพฤติกรรมของลูกค้ารายนี้มาก ก็บอกให้เพื่อนตามไปดูทีว่าเขาไปไหน

ยี่สิบนาทีต่อมาเพื่อนตัวแสบหัวเราะเดินเข้ามาในร้าน

“ มีอะไรตลกนักวะ ไอ้หมอนั่นไปไหนหรือวะ ” ช่างตัดผมถาม

“ ฟังให้ดีนะโว้ย ” เพื่อนตอบ “ ที่แท้มันเดินไปหาเมียเอ็งที่บ้านของเอ็งว่ะ!!! ”
--------------------------------------------------------------
catt3