นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พี่รั้งแตโดนดุเรื่องการให้หวยแล้วนะค่ะ
ก็เลยจะไม่สนใจแต่ก็จำได้ค่ะว่าตัวไหน

 

งวดทีผ่านมาเป็นข้างล่างค่ะสองตัวแปะๆเลยค่ะ

 

โหววววว มีงี้ด้วย..ไม่บอกก็ไม่บอก ...

น้องเมือง สวัสดีจ้า...

 

แล้วรีบมาเล่าเน้อ เล่าตอนกลางคืนก็ได้จ้า น้องเมือง

ใช่จ้า ..น้องนุ๊ก คนเดียวกัน

 

อะแฮ่ม!!! เรื่องก็มีอยู่ว่า....

บ่ายวันหนึ่ง ระหว่างที่หญิงสาวสวยกำลังซักผ้าอยู่ริมน้ำนั้น
แปรงซักผ้าคู่มือก็หลุดมือหล่นลงน้ำ จมไป...

หญิงสาวทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ริมน้ำ

ทันใดนั้นเอง เทวดาก็ลอยขึ้นมาจากผิวน้ำ แล้วถามว่า
เทวดา : "เจ้ามีปัญหาอะไรรึ"
สาวสวย : "แปรงซักผ้าดิฉันตกลงไปในน้ำ แล้วตรงนี้น้ำลึกมาก ต่อไปดิฉันจะเอาอะไรไปซักผ้าหาเลี้ยงลูกกับสามีได้หละท่าน"
เทวดาได้ยินดังนั้น ก็ดำน้ำลงไปสักพักแล้วขึ้นมากับแปรงซักผ้าทองคำ...
เทวดา : "เอ้า...นี่แปรงซักผ้าของเจ้าใช่หรือไม่?"
สาวสวย : "ไม่ใช่ค่ะ"
เทวดาก็ลงไปในน้ำอีกครั้ง และกลับขึ้นมาพร้อมแปรงซักผ้าเงิน
เทวดา : "เอ้า...นี่แปรงซักผ้าของเจ้าใช่หรือไม่?"
สาวสวย : "ไม่ใช่ค่ะ"
เทวดาก็ลงไปในน้ำอีกเป็นครั้งที่ 3 และกลับขึ้นมาพร้อมแปรงซักผ้าคู่มือของหญิงสาวสวย
เทวดา : "เอ้า...นี่แปรงซักผ้าของเจ้าใช่หรือไม่?"
สาวสวย : "ใช่ค่ะ"
เทวดาชอบในความซื่อสัตย์ของหญิงสาวสวย จึงมอบแปรงทั้ง 3 อันให้แก่หญิงสาวสวยนั้นเป็นรางวัล

ต่อมา...ระหว่างที่สาวสวยกำลังเดินเล่นอยู่ที่ริมน้ำพร้อมกับสามีของเธออยู่นั้น...สามีของเธอก็สะดุดก้อนหินลื่นตกน้ำไป...หญิงสาวทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้อยู่ที่ริมน้ำ...

ทันใดนั้น เทวดาองค์เดิมก็ปรากฏกายมาออกอีกครั้ง...
เทวดา : "เอ้า...คราวนี้ เจ้ามีปัญหาอะไรอีกรึ"
สาวสวย : "สามีดิฉันลื่นตกน้ำไปเมื่อกี๊นี้ค่ะ"
ได้ยินดังนั้น เทวดาจึงดำน้ำลงไป และขึ้นมากับผู้ชายคนหนึ่งที่เหมือนกันกับ เคน ธีรเดชพัวพันธุ์ ตั้งแต่หัวจรดเท้า...
เทวดา : "เอ้า...ผู้ชายคนนี้ใช่สามีของเจ้าหรือไม่"
สาวสวย : "ใช่แล้วค่ะ" (หญิงสาวสวยตอบ)
เทวดาจึงโกรธมาก เพราะเห็นว่าหญิงสาวสวยโกหก และไม่ซื่อสัตย์เหมือนก่อน...
สาวสวย : "ขออภัยด้วยค่ะท่านเทวดา มันเป็นการเข้าใจผิดค่ะ (หญิงสาวรีบชี้แจงทันใด...) ถ้าเกิดดิฉันตอบว่าไม่ใช่ ดิฉันเดาว่าท่านก็คงลงไปในน้ำอีกครั้ง แล้วกลับขึ้นมาพร้อมกับผู้ชายเหมือนกับ อนันดา เอเวอริ่งแฮม...และเมื่อปฏิเสธอีก ท่านก็จะลงไปอีกครั้ง แล้วครั้งนี้ท่านก็จะพาสามีของดิฉันตัวจริงขึ้นมา...สุดท้าย ท่านก็คงจะให้ผู้ชายอีก 2 คนด้วยเพื่อตอบแทนที่ดิฉันไม่โกหก...แต่ว่าดิฉันเป็นแค่หญิงสาวสวย จะมีปัญญาอะไรไปหาเลี้ยงสามีพร้อมลูก 3 คน ได้หล่ะคะ...ดิฉันจึงจำเป็นต้องตอบว่าคนแรกแต่แรกค่ะท่าน"
เทวดา : "เออ...จริงของเจ้า!!!"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...เมื่อใดที่ผู้หญิงโกหก แสดงว่าหญิงนั้นจะต้องมีเหตุผลจำเป็นในการโกหก 5555+ (โอ้วว โนวว)

(มีคนกล่าวว่า ผู้หญิงแก่ง่าย ตายยาก...แต่ผู้ชายก็ขาดผู้หญิงไม่ได้อยู่ดี...เหอๆๆ) เฮ้อ...ผู้หญิงนี่น่ารักจริงๆ

 

มันก็จริง ของเธอ นะคะ แต่.....พี่แอบสงสารสามีเธอน่ะ ยังตกน้ำป๋อมแป๋ม

อยู่นะ...

 

สวัสดีค่ะ...(ขอกลับเข้าบ้านอีกครั้ง..!!) ...อุตส่าห์เป็นเสือ..ซุ่มอยู่ตั้งนาน..น๊าน..นาน ..วันนี้ไม่รู้ใครใช้มนต์คาถา..(หรือจุดธูป..?) เรียกหา..ทำให้ไม่สามารถแอบซุ่มได้แล้ว.. ออกมาแสดงตนแล้วนะจ๊ะ..ได้โปรด.หยุด.! เรียก..เถิด..จะคลั่งอยู่แล้ว..เจ้าค่ะ......ดาว*

 

ถ้าให้เดา...ต้องเป็น "ผญ" แน่ๆ เลยค่ะ
อยากฟังนิทานจาก (ดวง) ดาว* หนอ....

 

เชิญระบายได้ตามใจชอบเลยค่ะ ระวังจะโดนสอยดาวนะคะ อิอิ...5555

 

ไม่ต้องเดาหรอกจ้ะ..น้องมุ๊ค..พี่เป็นผู้หญิง..ไม่ไช่..ผู้ใหญ่ ค่ะ.....ปกติพี่จะไม่ค่อยฝัน หรือมีนิมิต....แต่ตอนนี้เริ่มมีฝันกับเค้าบ้างแล้วแหละ..(สงสัยเริ่มผิดปกติแฮะ..)...เลยกลับเข้าบ้านมาใหม่..เพราะมีนิทานเล่าแล้ว..555 ***

 

พี่เล่านิทานตามกติกา..ได้ ..แต่น้องมุ๊ก..ต้องดูแลพี่ไม่ให้คุณนุ๊ก..สอย *** ด้วย..นะจ๊า..น่ากลัว.ที่สุด

 

เล่าเลย..เล่าเลย..
(ถ้าไม่เล่าเดี๋ยวมีประท้วงนะคร้า)

โอเชได้ค่ะ (แต่ถ้าพี่ไม่เล่า...เด่วนู๋ดำจะสอยพี่เอง อิอิ)<!-- google_ad_section_end -->

 

ชิเมโจได๋ ชิเมโจได๋ ชิเมโจได๋ จงมาเล่านิทาน

 

ตะเอง...จะกลัวเค้าทำไม เค้าชอบดาว...สุกสกาวอยู่บนฟากฟ้า ไม่สอยลงมากลั้วดินหรอกจ้า ยกเว้น "ดาวตก" เท่านั้นนะจ๊ะ

ถ้าไม่เล่านิทาน โดนสอยแน่ๆ เลย จะเอาไปไว้ใต้หมอนจะได้นอนฝันดี

 

คืนวันเสาร์.ที่ผ่านมา นอนหลับไปและได้ฝันว่า..(คงบังเอิญใส่เสื้อสีแดงนอน..แบบไม่ได้ตั้งใจมั้ง..) ได้ไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง..มีบ้านอยู่เป็นหลังๆ แยกออกจากกัน ลักษณะคล้ายๆ กับ กระท่อม..กระโจม อะไรซักอย่าง..แล้วก็มีคนเดินไปเดินมา..ในฝันบอกว่า..มีบ้านหลังหนึ่ง ที่มีชายสูงอายุอาศัยอยู่..และเป็นที่เคารพนับถือของคนในหมู่บ้าน..เราก็ได้แต่เดินไปเดินมา..แล้วก็ตื่น.....*****

 

นิทานหรือเรื่องสั้นเจ้าคะ...
วันนี้เงียบเหงา ชอบกล

 

นิทานสั้นเรื่องเล็กๆ ..จ้ะ (แต่คุณภาพไม่เล็กนะ)...เล่าเสร็จโพสขึ้นไป..หายต๋อมไปหมดเลย.. คุณนุ๊ก..น้องมุ๊ก..คุณบัวมรกต..คุณแสงสุริยา..คุณรั้ง...ว่าจะเล่าคืนวันอาทิตย์ต่อ..เลยต๊กใจ..ขอหยุดปลอบใจก่อนนะคะ..*****

 

ครั้งนั้นฉันมีเธอ แม้ว่าเธอนั้นเคย
จะเอ่ยปากฝากคำรักไว้ หัวใจไม่อยากรับฟัง
ฉันไม่คิดจริงจัง แต่ฉันก็ยังรับความในใจ
จดเป็นบันทึกรัก ไว้ในไดอารี่สีแดง

แล้วรักนั้นก็กลาย
แตกสลายแล้วลอยผ่านไปไกล
ต่างคนต่างลืมความหลัง ในใจ
ไดอารี่เล่มแดง กลับหนายแหนง
ไม่เคยใส่ใจจำข้อความที่เคยเขียนไว้ข้างใน

 

เอ๊ะ...ดาวดวงนี้ สอยซะดีมั้ยเนี่ย สอยๆ เด็กๆ ช่วยกันเร้ว...

********************

ฝนที่ตกทางโน้น...หนาวถึงคนทางนี้
ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว

 

โอ้โห....นางพญารำพัน ถึง เจ้าชายกรเดช