นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พี่รั้งรีบเลยค่ะ...รีบปล่อยของเด็ดมาเลยค่ะ
นู๋เตรียมรับกระบวนท่าละ...

*****
เมื่อคืนฝันว่า...ตัวเองยืนอยู่ในสวน ซึ่งมีต้นไม้เยอะๆ...
สวยและก็ร่มรื่นมากๆ แต่ดูเหมือนว่าเขายังจัดและ
ตกแต่งสวนไม่เสร็จ

จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งโผล่มา...มาถามโน่น ถามนี่
แบบแหย่ๆ เล่น เราก็เลยตอบแบบ "กวน teen"
กลับไปค่ะ (แต่เขาก็ไม่ได้โกรธนะ)

 

ยินดีต้อนรับค่ะ...
ตามกฏกติกา (กึ่งบังคับนิดหน่อย) สมาชิกใหม่
ต้องเล่านิทาน 1 เรื่องค่ะ (หรือมากกว่าก็ได้)....
(ถ้าไม่เล่า...เดี่ยวจะจับพี่รั้งเป็นตัวประกันเน้อ อิอิ)

 

สวัสดีค่ะ พี่รั้ง...หนูมิก และเพื่อนๆ ทุกคน

มารออ่านนิทานจากบาดาลเหมือนกันค่ะ รีบๆ หน่อยนะคะ วันนี้เป็นวันยุ่ง เดี๋ยวจะโม้ของตัวเองบ้างค่ะ

 

รีบโม้ด่วนเลยค่ะ อีกแป๊บมิกก็จะออกจากบ้านไปไปรษณีย์แล้วอ่ะค่ะ
...พรีสสสสสสสสสสส

 

คุณ นุ๊กเล่าเลยค่ะ พี่จำไม่ได้น่ะ รู้แต่ว่ามี บางสิ่ง

พาไปให่เห็น เท่านั้นค่ะ ไม่พบคนที่อยากพบจ๊ะ...

น้องแหมบ เป็นไงบ้างไม่รู้นะ

 

สถานที่แห่งนั้น กำลังทำพิธีอะไรบางอย่าง มีกระถางธูปใบใหญ่ๆ เรียงซ้อนขึ้นไป ลดหลั่น จากใหญ่ไปหาเล็ก ทุกกระถางมีธูปหอมที่จุดแล้ว และอยู่ๆ ก็เกิดไฟลุกขึ้น เราเข้าไปหยิบก้านธูปที่กำลังลุกไหม้นั้น ปักลงในกระถางเพื่อดับไฟ ถ้าไม่ดับมันอาจจะลุกลามเกิดไฟไหม้ใหญ่โต เพราะธูปในกระถางทุกใบมีมากจริงๆ (ดับร้อนให้แล้วนะทุกคน)

และแล้วก็มีชายผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้น รูปร่างสูงใหญ่กำยำล่ำสัน ผมยาว เรารู้สึกว่าชายผู้นี้จะเป็นที่เคารพนับถือของที่นั่น และจะปรากฏตัวแค่ปีละครั้ง เขาเดินมาหาเรา พยายามจะพูดคุยอะไรสักอย่าง แต่เราเดินหนีไม่สนใจ เราเดินออกไปจากบริเวณนั้น ทักทายเค้าไปทั่ว เหมือนรู้จักทุกคน จนก็มาถึงยังที่โล่ง

ได้พบกับนักบวชนั่งอยู่สองคน เราได้ยินชื่อที่คนอื่นเรียกนักบวชนั้น เหมือนเรารู้จัก พอได้ยินชื่อนั้น เรารีบถามคนที่เดินมากับเราเพื่อคอยบอกเรื่องราว เหมือนเป็นไกด์ว่ามีคนชื่อ...ด้วยหรือ (ตอนนี้ลืมชื่อนั้นไปแล้ว) เป็นคนไหนในสองคนนี้ แล้วเค้าก็บอกเราว่าเป็นคนที่นั่งอยู่ด้านขวา เราเดินไปหยุดที่ตรงหน้านักบวช แล้วก็ล้วงเอาบางสิ่งออกมาจากปาก ปั้นเป็นก้อนกลมๆ สีเหลืองนวล แล้วบอกกับนักบวชนามนั้น ว่าเราเอาพระธาตุมาถวาย กำลังจะวางลงที่ตักของนักบวชที่มีผ้าปู ไว้ แต่นักบวชผู้นั้นกลับยื่นมือมารับ จากนั้นก็คุยกันเรื่องวิชาต่างๆ เราเอ่ยเรื่องการดูดวง และบอกกับนักบวชว่าการดูดวง เพียงแค่วันเดือนปีเกิดนั้น ไม่แม่นยำ เนื่องเพราะยังมีอีกหลายๆ ปัจจัยที่ทำให้ดวงชะตาเปลี่ยนได้ ดูอย่างเราซิ ตามดวงชะตาจากวันเดือนปีเกิดนั้น เราจะต้องกำพร้าพ่อ แต่เราก็ไม่ได้เป็นกำพร้าตั้งแต่ยังเด็ก ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น ชายคนนั้นก็ตามมาอีก เราจึงเดินหนีไปอีก

เข้าไปในบ้าน ไปหาแม่เพื่อจะบอกให้แม่ช่วยว่ามีผู้ชายตามจะมาคุยกับเราให้ได้ พอเปิดประตูเข้าไปในห้อง เห็นแม่นอนอยู่ เราก็เลยไม่อยากรบกวน เดินหนีไปที่อื่นอีก

ในระหว่างนี้ ชายผู้นั้นก็ยังคงติดตามไม่ลดละ เราบอกกับเค้าไปว่า ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของท่าน เรายังไม่พูดคุยอะไรทั้งนั้น และก็เดินหนี เราไปพบกับผู้หญิงคนหนึ่งขอร้องให้เค้าช่วยพาเราหนี ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า ชายผู้นั้นไม่มาถึงที่นี่หรอก เพราะที่นี่จะเป็นแห่งสุดท้ายที่เค้าจะมา และต้องเป็นวันถัดไป แต่มันไม่จริงเพราะเค้ายังตามเรามา เราก็เลยไม่รอความช่วยเหลือจากใคร เราวิ่งข้ามสะพานออกมา....แล้วก็ตื่น

 

จะหนีไปถึงไหนอ่ะ ประจันหน้าถามไปตรงๆ เลย อิอิ

 

เราฝันคล้ายๆ คุณ nouk ค่ะ

แต่ผู้ชายคนนั้นเค้าตามล่าเรา ถือขวานอันใหญ่เบ้อเร่อ

ฟันไปฟันมา น่ากลัวมากค่ะ

แล้วเราก็ทำได้แต่วิ่งหนี

 

ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ความรู้สึกขณะนั้นไม่อยากคุยด้วย อาจจะเป็นเพราะยังมีอะไรที่ยังทำไม่เสร็จหรือก็อาจจะอยากคุยกับคนอื่นๆ ก่อน คนนี้เอาไว้ทีหลัง เพราะท่าทางจะมีเรื่องราวคุยเยอะ

 

แข่งกัน "วิ่งสู้ฟัด" กับคุณ nouk ป่าวคะเนี่ย อิอิ

 

ผู้ชายคนนั้นเค้าท่าทางขึงขังน่ากลัวมากเลยแหละค่ะ คุณมุกมิก

วิ่งหนีเอาไว้ก่อน 555+

 

คุณ nouk มีผู้ชายตามมาคุยด้วย แต่เธอเดินหนี (หยิ่งเลือกได้ เพราะมีคนให้คุยเยอะ)
คุญบัวมรกต มีผู้ชายตามไล่ล่า (อันนี้น่ากลัวอ่ะ)
ของมิก มีผู้ชายมาคุยมาแหย่...ไอ้เราก็กวน teen กลับไปซะงั้น อ่าอ่า

 

555+ แต่ละคน

 

เค้าพยายามจะมาคุยและจะให้เราทำพิธีอะไรบางอย่างกับเค้า แต่เราไม่สนใจไม่อยากรับฟังค่ะ แกล้งเนียนไม่รู้ไม่ชี้ เสแสร้งไปคุยกับคนอื่นๆ

มีความรู้สึกเหมือนมีอำนาจ ณ สถานที่นั้นเลยแหละ

 

อย่าบอกนะว่า "พิธีผูกจิต" อ่ะ (ล้อเล่นจร้า)
พูดถึงเรื่องนี้...คุณ nouk ยังรู้สึกเหมือนถูกคลื่นรบกวนอีกป่าว
(เป็นห่วง...แกมอยากรู้เรื่องชาวบ้าน อิอิ)

 

หายไปแล้วค่ะ พอได้ระบายออก...อิอิ

 

ตกลงเราไปกันแค่สามคนเองหรือคะ???? ใคร..ใครยังไม่ได้เล่า อย่าเอาเปรียบเพื่อนฝูง เล่ามาซะดีๆ รออ่านอยู่หนอ...

 

เราก็อยากรู้ ว่า ได้เจอ ท่านพ่อ รึเปล่าน่ะ..ไปแล้วก็หนีลูกเดียว

งั้น รอ น้องแหมบ มาเล่า กับ ท่าน ประธาน เนาะ

 

คุณพี่รั้งขา....เล่ามาซะดีๆ อย่าหมกเม็ดนะคะ...คุณน้องข้อร้องค่ะ

ไปแค่แป๊บเดียว ไปดับไฟให้เฉยๆ จะไปพบเจอใครได้มากมายล่ะคะ

 

เมื่อวานนี้ หลังจาก ทำวัตรเย็นเสร็จ แล้ว ก็เปลี่ยน ใส่เสื้อ สีแดง

แล้วเข้าไปที่ หน้า มณีนาคา .. นั่งตั้งจิตอธิษฐาน เว้าวอน ขอไปที่

เมืองบาดาล แต่ด้วย มีความกลัว ลึกๆ

(กลัวไม่ได้กลับ ..นุ๊ก บอกว่าไม่ไปเราเลยกลัว)..จากนั้น ก็ ทำสมาธิ

แล้วก็ภาวนา ตามที่ ท่านประธาน ให้คาถาไว้ สวดจนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้

มารู้อีกที เห็นตัวเอง มาอยู่ที่ไหนสักแห่ง มีงานรื่นเริงอะไรสักอย่าง ตัวเอง

ก็ งง .. เห็นมากหน้าหลายตา เราพยายามหาคนที่เรารู้จัก แต่ไม่เห็น..

จากนั้น ก็มีบางสิ่ง นำเรากลับมา.. โดยไม่ได้คุยอะไร กับใครเลย ได้แต่ไปเห็น

เท่านั้น ..แหม๊... เสียดายจัง