คุณคือ ชาวพุทธที่ไหว้ พระอิฐ พระปูน อยู่หรือเปล่า

อานิสงค์การบูชาพระสถูปพระบรมสารีริกธาตุด้วยดอกบวบขม.

​

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ หม่อมฉันได้น้อมนำเอาดอกบวบขมซึ่งมีรสขม
ไม่มีใครชอบ จำนวน ๔ ดอก ไปบูชาพระสถูปตั้งจิตอุทิศต่อพระบรม
ธาตุของพระบรมศาสดา ด้วยจิตอันเลื่อมใสกำลังส่งใจไปในพระบรมธาตุ
ของพระศาสดานั้น ไม่ทันได้พิจารณาถึงหนทางที่มาแห่งแม่โค ทันใด
นั้น แม่โคได้ขวิดหม่อมฉันผู้มีความปรารถนาแห่งใจยังไม่ถึงพระสถูป
ถ้าหม่อมฉันได้สั่งสมบุญนั้นไซร้ หม่อมฉันพึงได้ทิพยสมบัติยิ่งกว่า
นี้เป็นแน่ ​

ข้าแต่ท้าวมัฆวานจอมเทพผู้เทพกุญชร เพราะบุญกรรมนั้น
หม่อมฉันละอัตภาพมนุษย์แล้ว จึงได้มาอภิรมย์อยู่กับพระองค์​

ท้าวมัฆวานผู้เป็นอธิบดีแห่งทศเทพผู้ทรงเทพกุญชร ได้ทรงสดับเนื้อความ
นี้แล้ว เมื่อจะทรงยังทวยเทพเจ้าชาวดาวดึงส์สวรรค์ให้เลื่อมใส ได้
ตรัสกะมาตลีเทพบุตรว่า ดูกรมาตลี จงดูผลแห่งกรรมอันวิจิตรน่าอัศจรรย์
นี้ ทานวัตถุแม้มีประมาณน้อยอันนางเทพธิดานี้ทำแล้ว ย่อมเป็นบุญมีผล
มาก เมื่อจิตเลื่อมใสในพระตถาคตสัมพุทธเจ้า ในพระปัจเจกพุทธเจ้า
หรือในสาวกของพระตถาคต ทักษิณา ย่อมไม่ชื่อว่ามีผลน้อยเลย มา
เถิดมาตลี แม้เราทั้งหลายพึงรีบเร่งบูชาพระบรมสารีริกธาตุของพระตถาคตให้ยิ่งๆ ขึ้นเถิด เพราะการสั่งสมบุญย่อมนำสุขมาให้ เมื่อพระตถาคต
จะยังทรงพระชนม์อยู่ หรือเสด็จปรินิพพานไปแล้วก็ตาม เมื่อจิตสม่ำ
เสมอผลก็ย่อมสม่ำเสมอ เพราะเหตุที่ตั้งจิตไว้ชอบธรรม สัตว์ทั้งหลาย
ย่อมไปสู่สุคติ ทายกทั้งหลายได้กระทำสักการะบูชาในพระตถาคตเหล่าใด
ไว้แล้ว ย่อมไปสู่สวรรค์ พระตถาคตเหล่านั้นย่อมเสด็จอุบัติขึ้น เพื่อ
ประโยชน์แก่ชนเป็นอันมากหนอ.​

จบ ปีตวิมานที่ ๙.​

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา


http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=26&A=1654&w=ดอกบวบขม

 

ผมไหว้อยู่ครับ มันอยู่ที่ใจ

 

เจดีย์เกี่ยวกับพระพุทธเจ้ามี ๔ อย่าง

​

[141] เจดีย์ 4 (สิ่งที่ก่อขึ้น, ที่เคารพบูชา, สิ่งที่เตือนใจให้ระลึกถึง, ในที่นี้หมายถึง สถานที่หรือสิ่งที่เคารพบูชาเนื่องด้วยพระพุทธเจ้าหรือพระพุทธศาสนา เรียกเต็มว่า สัมมาสัมพุทธเจดีย์ หรือ พุทธเจดีย์ - shrine, Buddhist monument; objects of homage)
1. ธาตุเจดีย์ (เจดีย์บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ - a relic shrine; sepulchral or reliquary monument; stupa enshrining the Buddha's relics)
2. บริโภคเจดีย์ (เจดีย์คือสิ่งหรือสถานที่ที่พระพุทธเจ้าเคยทรงใช้สอย อย่างแคบหมายถึงต้นโพธิ์ อย่างกว้างหมายถึงสังเวชนียสถาน 4 ตลอดจนสิ่งทั้งปวงที่พระพุทธเจ้าเคยทรงบริโภค เช่น บาตร จีวร และบริขารอื่นๆ เป็นต้น - things and places used by the Buddha, esp. the Bodhi tree)
3. ธรรมเจดีย์ (เจดีย์บรรจุพระธรรม เช่น บรรจุใบลานจารึกพุทธพจน์แสดงหลักปฏิจจสมุปบาท เป็นต้น - a doctrinal shrine; monument of the Teaching where inscribed palm-leaves or tablets or scriptures are housed)
4. อุทเทสิกเจดีย์ (เจดีย์สร้างอุทิศพระพุทธเจ้า ได้แก่ พระพุทธรูป - a shrine by dedication, i.e. a Buddha-image)

เจดีย์เหล่านี้ ในที่มาแต่ละแห่งท่านแสดงไว้ 3 ประเภท นับรวมที่ไม่ซ้ำเข้าด้วยกัน จึงเป็น 4.


<TABLE class=ref width="100%"><TBODY><TR vAlign=top><TD width="50%">KhA.222;
J.IV.228

<TD>ขุทฺทก.อ. 247; </B>
วินย.ฎีกา 1/263.






</TD></TR></TBODY></TABLE></B>

พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต)

 

อุทเทสิกเจดีย์ ตามความหมายของ อรรถกถา.

พระพุทธรูปที่หลวงปู่มั่นเคยบูชาเป็นประจำ
ที่วัดป่าบ้านหนองผือท่านประดิษฐ์ฐานรองด้วยองค์ท่านเอง ​

...เจดีย์นั้นมี ๓ อย่าง คือ บริโภคเจดีย์ อุทิสสกเจดีย์ ธาตุกเจดีย์.
บรรดาเจดีย์ทั้ง ๓ นั้น โพธิพฤกษ์ ชื่อว่าบริโภคเจดีย์ พระพุทธปฏิมา ชื่อว่าอุทิสสกเจดีย์ พระสถูปที่มีห้องบรรจุพระธาตุ ชื่อว่าธาตุกเจดีย์...


อรรถกถา ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ นิธิกัณฑ์ในขุททกปาฐะ พรรณนาคาถาที่ ๗ .

http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=9&p=1

 

การแจกพระ โดยหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

การแจกพระ บางท่านอาจจะคิดว่าไม่มีผลหรือท<WBR>ำให้คนติดวัตถุ ถ้าถือว่าเป็นวัตถุก็น่าติ แต่ถ้าถือว่าเป็นพระก็ต้องคิด ที่พ่อแจกพ่อไม่เคยโฆษณาว่าพระท<WBR>ี่พ่อแจกไปมีอานุภาพอะไร มีความต้องการอยู่อย่างเดียวคือ<WBR> ให้คนมีความรู้สึกว่ามีพระอยู่ท<WBR>ี่ตัว อารมณ์ที่รู้สึกว่ามีพระอยู่กับ<WBR>ตัวอารมณ์ย่อมเป็นกุศล กุศลนิดหน่อยถ้ามีความรู้สึกบ่อ<WBR>ยๆ สามารถทำให้คนที่ตายไปแล้ว จิตนึกถึงพระอยู่เสมอ อ...ย่างเบาก็เกิดเป็นเทวดา อย่างกลางก็เกิดเป็นพรหม อย่างสูงก็ไปนิพพาน

แบบพ่อค้าที่หวังกำไรน้อย แต่ได้บ่อยๆ ก็รวยได้ฉันนั้น แต่ทว่าความรู้สึกนึกคิดของคนอื<WBR>่นเป็นอย่างไรนั้น พ่อไม่คำนึง คำนึงอย่างเดียวคือสงเคราะห์คนบ<WBR>ารมีอ่อน คนที่มีบารมีเป็นปรมัตถบารมี พ่อไม่ห่วง พวกนั้นท่านไม่ต้องเกาะราวหรือไ<WBR>ม้เท้าก็เดินไหว สำหรับคนที่บารมีอ่อน ยังต้องเกาะราวและไม้เท้า จึงต้องอาศัยวัตถุคือพระพุทธรูป<WBR>สงเคราะห์

 

ว่าด้วยเรื่อง ธรรมเจดีย์ เจดีย์ในส่วนที่ ๓ เพิ่มเติมท่านอาจารย์ พระพรหมคุณาภรณ์.

ทรงยกธรรมเจดีย์อันประดับด้วยผ้าคือธรรม
ขึ้นแล้ว ทรงร้อยพวงดอกไม้คือธรรมเสร็จแล้ว เสด็จนิพพานพร้อม
ด้วยพระสาวก พระองค์มีพระลีลาอันใหญ่มีธรรมอันเป็นสิริเป็นเครื่อง
ปรากฏ สิ่งทั้งปวงหายไปหมดแล้ว สังขารทั้งปวงว่างเปล่าหนอ พระ
โคนาคมนสัมพุทธเจ้า เสด็จนิพพาน ณ ปัพพตาราม พระธาตุของ
พระองค์แผ่กว้างไปในประเทศนั้นๆ ฉะนี้แล.



<CENTER>จบโกนาคมนพุทธวงศ์ที่ ๒๓</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕

ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก
</CENTER>
</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=33&A=8439&w=ธรรมเจดีย์
</CENTER>

 

ผมว่าข้อมูลคงเพียงพอต่อการศึกษาของ จขกท. และผู้สนใจทุกท่าน นะครับ....

พระไตรปิฏกท่านไม่ผิดหลอกที่ผิดเพราะผิดที่ทิฏฐิของตนนั่นหละครับ...ธรรมของพระพุทธเจ้าท่านเป็นของเย็นครับ ไม่ใช่ของร้อน...<!-- google_ad_section_end -->

 

อานิสงค์ว่าด้วยผลแห่งการก่อเจดีย์และบูชาเจดีย์

​

[๘๘] ในที่ไม่ไกลภูเขาหิมวันต์ มีภูเขาลูกหนึ่งชื่อยมกะ เราได้ทำอาศรม
สร้างบรรณศาลาไว้ที่ภูเขานั้น เราเป็นชฎิลผู้มีตบะใหญ่มีนามชื่อว่า
นารทะ ศิษย์สี่หมื่นคนบำรุงเรา ครั้งนั้น เราเป็นผู้หลีกออก
เร้นอยู่ คิดอย่างนี้ว่า มหาชนบูชาเรา เราไม่บูชาอะไรๆ เลย ผู้ที่
จะกล่าวสั่งสอนเราก็ไม่มี ใครๆ ที่จะตักเตือนเราก็ไม่มี เราไม่มี
อาจารย์และอุปัชฌาย์ อยู่ในป่า ศิษย์ผู้ภักดีพึงบำรุงใจครูทั้งคู่ได้
อาจารย์เช่นนั้นของเราไม่มี การอยู่ในป่าจึงไม่มีประโยชน์ สิ่งที่ควร
บูชาเราควรแสวงหาสิ่งที่ควรเคารพก็ควรแสวงหาเหมือนกัน เราจัก
ชื่อว่าเป็นผู้มีที่พึ่งพำนักอยู่ ใครๆ จักไม่ติเราได้ ในที่ไม่ไกลอาศรม
ของเรา มีแม่น้ำซึ่งมีชายหาด มีท่าน้ำราบเรียบ น่ารื่นรมย์ใจ
เกลื่อนไปด้วยทรายที่ขาวสะอาด ครั้งนั้น เราได้ไปยังแม่น้ำชื่ออมริกา
ตะล่อมเอาทรายมาก่อเป็นเจดีย์ทรายพระสถูปของพระสัมพุทธเจ้าผู้ทำที่
สุดภพ เป็นมุนี ที่ได้มีแล้ว เป็นเช่นนี้ เราได้ทำสถูปนั้นให้เป็น
นิมิต เราก่อพระสถูปที่หาดทรายแล้วปิดทอง แล้วเอาดอกกระดึง
ทอง ๓๐๐ ดอกมา เราเป็นผู้มีความอิ่มใจ ประนมกรอัญชลี
นมัสการทั้งเวลาเย็นเวลาเช้า ไหว้พระเจดีย์ทราย เหมือนถวายบังคม
พระสัมพุทธเจ้าในที่เฉพาะพระพักตร์ ฉะนั้น ในเวลาที่กิเลสและ
ความตรึกเกี่ยวด้วยกามเกิดขึ้น เราย่อมนึกถึง เพ่งดูพระสถูปที่ได้
ทำไว้ เราอาศัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้นำสัตว์ออกจากที่กันดาร ผู้นำ
ชั้นพิเศษ ตักเตือนตนว่าท่านควรระวังกิเลสไว้ แน่ะท่านผู้นิรทุกข์
การยังกิเลสให้เกิดขึ้นไม่สมควรแก่ท่าน ครั้งนั้น เมื่อเราคำนึงถึง
พระสถูปย่อมเกิดความเคารพขึ้นพร้อมกัน เราบรรเทาวิตกที่น่าเกลียด
เสียได้เปรียบเหมือนช้างตัวประเสริฐ ถูกเครื่องแทงหูเบียดเบียน
ฉะนั้น เราประพฤติอยู่เช่นนี้ได้ถูกพระยามัจจุราชย่ำยี เราทำกาลกิริยา
ณ ที่นั้นแล้ว ได้ไปยังพรหมโลก เราอยู่ในพรหมโลกนั้นตราบเท่า
หมดอายุ แล้วมาบังเกิดในไตรทิพย์ ได้เป็นจอมเทวดาเสวยราช
สมบัติในเทวโลก ๘๐ ครั้ง ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๓๐๐ ครั้ง
และได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์ โดยคณนานับมิได้ เราได้
เสวยผลของดอกกระดึงทองเหล่านั้น ดอกกระดึงทอง ๒๒,๐๐๐ ดอก
แวดล้อมเราทุกภพ เพราะเราเป็นผู้บำเรอพระสถูป ฝุ่นละอองย่อมไม่
ติดกับตัวที่ตัวเรา เหงื่อไม่ไหล เรามีรัศมีซ่านออกจากตัว โอ
พระสถูป เราได้สร้างไว้ดีแล้ว แม่น้ำอมริกาได้เห็นดีแล้ว เราได้
บรรลุบทอันไม่หวั่นไหวก็เพราะได้ก่อพระสถูปทราย อันสัตว์ผู้
ปรารถนาจะกระทำกุศลควรเป็นผู้ยึดเอาสิ่งที่เป็นสาระ ไม่ใช่เป็นด้วย
เขตหรือไม่ใช่เขตความปฏิบัตินั่นเองเป็นสาระ บุรุษผู้มีกำลัง มีความ
อุตสาหะที่จะข้ามทะเลหลวง พึงถือเอาท่อนไม้เล็ก วิ่งไปสู่ทะเล
หลวงด้วยคิดว่า เราอาศัยไม้นี้จักข้ามทะเลหลวงไปได้ นรชนพึงข้าม
ทะเลหลวงไปด้วยความเพียรอุตสาหะ แม้ฉันใด เราก็ฉันนั้นเหมือน
กัน อาศัยกรรมเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้ทำไว้แล้ว จึงข้ามพ้นสงสาร
ไปได้ เมื่อถึงภพสุดท้าย เราอันกุศลมูลตักเตือนแล้วเกิดในสกุล
พราหมณ์มหาศาลอันมั่งคั่ง ในพระนครสาวัตถี มารดาบิดาของเรา
เป็นคนมีศรัทธานับถือพระพุทธเจ้า ท่านทั้งสองนี้เป็นผู้เห็นธรรมฟัง
ธรรม ประพฤติตามคำสอน ท่านทั้งสองถือเอาผ้าลาดสีขาว มีเนื้อ
อ่อนมากที่ต้นโพธิ์มาทำพระสถูปทองนมัสการในที่เฉพาะพระพักตร์
แห่งพระศากยบุตรทุกเย็นเช้าในวันอุโบสถ ท่านทั้งสองนำเอา
พระสถูปทองออก กล่าวสรรเสริญคุณพระพุทธเจ้า ยับยั้งอยู่ตลอด
๓ ยาม เราได้เห็นพระสถูปเสมอ จึงระลึกถึงเจดีย์ทรายขึ้นได้
นั่งบนอาสนะอันเดียวได้บรรลุอรหัตแล้ว.





<CENTER>ปุฬินถูปิยเถราปทานที่ ๘



</CENTER><CENTER>ว่าด้วยผลแห่งการก่อสถูปเจดีย์</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>



</CENTER><CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๓ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๕

ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๒ -พุทธวังสะ-จริยาปิฎก


</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER>http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=33&A=2007&Z=2068
</CENTER>

 

ผมกราบไหว้ พระพุทธรูป เพราะคิดว่าเป็นตัวแทนของ พระพุทธเจ้า ถ้าไม่มีพระพุทธรูป ผมจะกราบไหว้สิ่งใดล่ะ เพราะคนที่ยังไม่เก่ง ไม่สามารถระลึกถึงพระพุทธเจ้าได้ตลอดเวลา ได้ว่า พระองค์ มีความดีเช่นไร จะทำอย่างไรครับ
อนุโมทนา สาธุ ครับ

 

การสร้างพระพุทธรูป นั้นให้ประโยชน์ในหลายด้าน อย่างน้อยที่สุดก็มีประโยชน์็คือ เป็นพุทธานุสติได้ แม้แต่คำภาวนาเพื่อระลึกถึงพระพุทธเจ้า ก็เป็นพุทธานุสติ
ภาพพระพุทธเจ้าหรือภาพพระพุทธรูป ก็เป็นพุทธานุสติ
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นประโยชน์ ถ้าใจเราระลึกถึงพระพุทธองค์
อยู่เสมอ แม้ในวินาทีสุดท้ายก่อนตาย ก็ยังช่วยให้พ้นจากอบายภูมิได้
มีสุคติเป็นที่ไป การสร้างพระพุทธรูปจึงยังให้เกิดบุญทุกครั้งที่มีผู้ได้ระลึกถึงและ
เคารพกราบไหว้พระพุทธองค์ เป็นการสร้างบุญที่ให้ผลได้ยาวนาน อานิสงค์ไพศาล
อย่างนี้แล้วน่าจะกล่าวว่าเป็นประโยชน์มากกว่านะครับ

 

ขอชื่นชมผู้มีปัญญาทุกท่านครับ ที่ร่วมกันวิสัชนาในเรื่องนี้

 

ในบรรดากิเลสทั้งหลาย...
ความโลภ ความโกรธ ความหลง
ความหลงดับยากที่สุด

 

1.) ถ้าไม่มีพระพุทธรูปหรือภาพของพระองค์ท่าน คุณจะูรู้จักว่าพระองค์ท่านเป็นอย่างไร 2.) และไม่มีคำสอนของพระองค์ท่านคุณจะปฏิบัติอย่างไร 3.)เมื่อไม่มีพระอริยะที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเป็นตัวอย่างท่านจะรู้หรือว่าจะปฏิบัติแบบใหน พระพุทธรูปเป็นตัวแทนว่าโลกนี้มีพระพุทธเจ้าจริง และมีพระธรรมคำสอนจริง และมีพระอริยะสงฆ์ที่ปฏิบัติได้จริง มิเช่นนั้นคนก็คงไปกราบต้นไม้กราบภูเขาว่าเป็นพระพุทธเจ้า

 

อะไรเป็นสิ่งที่ควรนับถือเป็นสิ่งควรปฏิบัติทำเถอะครับ เรานับถือศาสนาพุทธกันมิควรนำพระองค์ลงมาเปื้อนโคลนตมด้วย พระพุทธ พระธรรม พระอริยะสงฆ์ มีให้กราบไหว้ มิได้มีให้ปรามาส เน้นว่าอริยะสงฆ์นะที่ควรกราบไหว้ กรรมใดที่ข้าพเจ้าล่วงเกินพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดอโหสิกรรมให้กับลูกผู้ด้อยปัญญายังใหม่ในการศึกษาพระธรรมคำสอนด้วยเทอญและขอพรจาก พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อนุโมธนาให้ลูกก้าวพ้นฝั่งแห่งภพสู่พนิพพานในเร็ววันด้วยเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ร่วมรณรงค์ให้ชาวพุทธบูชาพระพุทธรูปประจำตัวเองอย่างน้อย ๑ องค์

​

(พระประธานวัดป่าบ้านตาด ที่หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน บูชาเป็นประจำ)​

​

.เพราะพระพุทธรูปเป็นอุทเทสิกเจดีย์ เครื่องระลึกถึงพระพุทธเจ้า โดยแท้.​

...การบูชาบุคคลที่ควรบูชา จัดเป็นมงคลชีวิต... ​

...ผู้บูชาบุคคลที่ควรบูชาย่อมมีสุขทั้งภพปัจจุบันและสัมปรายภพ...​

 

หากการกราบไหว้พระพุทธรูป เพื่อเป็นพุทธานุสสติแล้วจะตกนรก ผมคิดว่าชาวพุทธ ร้อยละ ๙๙.๙๙ คงจะพากัน กอด คอ กันตกนรก (ผมก็คงเป็น 1 ในนั้น)

หากคิดว่าพระพุทธรูป เป็นพระอิฐ พระปูน แล้วไม่กราบไหว้ แล้วยังทำลายพระพุทธรูป(กรณี พระเกษม ที่ทั้งเผา และ ตบพระพักตร์) แล้วไม่ได้ไปนรก (ผมคงไม่ได้เป็น1ในนั้น)

 

เห็ยด้วยครับ

 

ขอถามคำเดียวเลยครับว่า พระไตรปิฎก มาจากไหน

ตอนที่พระประทีปแก้วยังมีพระชนม์ชีพอยู่ไม่ได้ให้ลงลายลักษณ์อักษรเวลาที่ท่านได้แสดงธรรมเทศนาโปรดใครก็ตาม ต่อมาภายหลังจากที่พระองค์ปรินิพพานต่างหากจึงได้จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมคำสอนของพระองค์ท่าน แล้วผู้ที่รวบรวมก็ได้แก่พระอรหันต์ (ปฏิสัมภิทาญาณ) ไม่ใช่หรือ แล้วถ้าเชื่อพระอรหันต์เหล่านั้นไม่ได้ ท่านจะสวดบท สุปฎิปันโน ภควะโตฯ ทำไมกัน

สิ่งที่สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เค้าเอาไว้เป็นอนุสติ พุทธานุสติ หากเปรียบไปก็คือเป็นเครื่องระลึกถึงแทนพระองค์ท่าน เรากราบไว้บูชาก็เห็นสมควรแล้ว

ใครจะคิดอย่างไรผมไม่ทราบ ถ้าคิดอย่างง่าย คุณก็เอารูปถ่ายบิดามารดาคุณมาเหยียบเล่นสิ คุณกล้าไหม ฉันใดฉันนั้น ไม่ว่าจะเป็น รูปปั้นก็ดี พระเครื่องก็ดี รูปถ่ายก็ดี ภาพวาด หรือแม้กระทั้งภาพในหนังสือพิมพ์ หากแม้นเป็นรูปขององค์พระประทีปแก้วแล้วไซร้ เราเองก็ไม่สมควรกระทำสิ่งที่ไม่เคารพ เพราะท่านเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าที่เราเคารพ

ถ้าใครทำลายพระพุทธรูปมีโทษลงอเวจีมหานรกที่เดียวนะครับ ผมขอเตือนว่า หากลงไปที่นั่นแล้ว นานหน่อยนะที่จะเจอพระพุทธเจ้า เพราะคงขึ้นมาไม่ทัน ภัทรกัปป์ 2 ภัทรกัปป์นี้ ไปขอขมาพระรัตนตรัยซะนะครับ