** ฉันทะ ** วัตถุมงคล หลวงปู่ดู่ วัดสะแก อยุธยา **

ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[SIZE=+1]คำสั่งพระอาจารย์สีทัตต์<O</O[/SIZE]

[SIZE=+1]พุทธศักราช ๒๔๖๓หลวงปู่สุภาได้ตัดสินใจธุดงค์เดี่ยวจึงมากราบลาพระอาจารย์สีทัตต์เพื่อออกธุดงค์ พระอาจารย์สีทัตต์ได้สั่งสอนว่า[/SIZE]

[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
“ ไปให้ดีเถอะเณรน้อย เดินให้สม่ำเสมอ จิตรู้อารมณ์อย่าเร็วนัก อย่าช้านัก ให้อยู่ในกลาง ๆ โบราณาจารย์ได้สั่งสอนศิษย์เป็นคติสอนใจว่าอยากถึงเร็วให้คลาน อยากถึงนานให้วิ่ง รู้ไหม หมายความว่าอย่างไรอยากถึงเร็วให้คลาน คือไปแบบไม่รีบร้อนด่วนได้ จะถึงจุดหมายแบบปลอดภัยให้ลุกลี้ลุกลนเกินไป ก็จะเหมือนคนวิ่งไปด้วยความคะนอง สะดุดล้ม แข้งขาหักเดินไปไหนมาไหนไม่ได้ ต้องช้าไปอีกนานทีเดียว ”
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]

[SIZE=+1]เมื่อหลวงปู่สุภาพร้อมที่จะเดินทางพระอาจารย์สีทัตต์ได้กล่าวคล้ายคำสั่งเสียด้วยความห่วงใยว่า[/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
“ เณรน้อยจงไปภูเขาควาย ออกจากภูควายแล้ว ให้ไปท่าเดื่อจากท่าเดื่อไปหนองคาย ที่นั่นเธอจงสละธุดงควัตร แล้วเร่งเดินทางไปทางเหนือที่นั่นเธอจะได้พบพระอาจารย์องค์หนึ่ง มีความเชี่ยวชาญด้านกสิณและวิชชาแปดประการมีอภิญญาสูงมาก เธอจะได้รับความรู้จากท่านเป็นอันมาก ที่ต้องให้สละธุดงควัตรเพราะท่านเหลือเวลาไม่มากแล้วในการสั่งสอนเณรน้อยหากเดินธุดงค์แบบธรรมดาน่าจะสายเกินไป ”
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
จากภูควายหลวงปู่สุภาข้ามมาท่าเดื่อแล้วอธิษฐานจิตออกจากธุดงควัตรที่ตัวจังหวัดหนองคายฝากบริขารธุดงค์ไว้กับพระที่คุ้นเคยในระหว่างธุดงค์ภูควาย และจับรถไฟเข้ามากรุงเทพฯอันเป็นจุดเริ่มต้นของการไปสู่ภาคเหนือเพื่อแสวงหาพระอาจารย์ตามคำสั่งของพระอาจารย์สีทัตต์เหมือนโชคชะตาเป็นใจให้หลวงปู่สุภาเพราะในขณะที่อยู่ที่กรุงเทพฯท่านก็ได้ข่าวพระอาจารย์รูปหนึ่งที่แถววังนางเลิ้ง เขาบอกกันว่า
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]

“ ท่านพระครูวิมลคุณากร หรือหลวงปู่ศุข เกสโร แห่งวัดอู่ทองปากคลองมะขามเฒ่า อ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท ซึ่งเสด็จในกรมฯ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ทรงเลื่อมใส ถวายตัวเป็นศิษย์ถึงที่วัดทีเดียว ”
<O</O
หลวงปู่สุภาจึงเดินทางไปวัดอู่ทอง ปากคลองมะขามเฒ่าอ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท ด้วยการเดินทางสมัยนั้นยังลำบากและเหน็ดเหนื่อยแต่พอเดินทางมาถึงวัดอู่ทอง เมื่อพอเข้าเขตวัดหลวงปู่รู้สึกว่าเยือกเย็นและมีอะไรบางอย่างที่บอกว่า ที่นี่แหละคือที่ ๆพระอาจารย์สีทัตต์กำหนดให้มา
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
[SIZE=+1]เบื้องหน้าผู้สำเร็จวิชชาแปดประการ[/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]

[SIZE=+1]เมื่อหลวงปู่สุภาเดินทางมาถึงวัดอู่ทอง จึงเดินทางไปกุฏิพอเห็นกุฏิหลวงปู่ศุข ก็จะขึ้นไปนมัสการ ขณะล้างเท้าเสียงของหลวงปู่ศุขก็ดังมาจากชั้นบนของกุฏิ[/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
[SIZE=+1]“ มาถึงแล้วหรือพ่อเณรน้อย กำลังรออยู่พอดีล้างเท้าแล้วขึ้นมาเห็นหน้าเห็นตากันหน่อย ” [/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
[SIZE=+1]มีแต่เสียงทักทาย แต่ไม่ปรากฏหลวงปู่ศุขที่นอกชาน เมื่อมองขึ้นไปไม่เห็นใครจึงได้คิดในใจว่า ... นี่คือพลังปราณของผู้ที่สำเร็จ สามารถออกเสียงให้ดัง ค่อยหรือไกล ใกล้แค่ไหนก็ได้ ขึ้นไปชั้นบนของกุฏิแล้ว ก็เห็นพระภิกษุรูปร่างสันทัดผอมเกร็ง แต่ผิวพรรณวรรณะผุดผ่อง คล้ายกับทาด้วยขมิ้น ทว่าเมื่อคลานเข้าไปกราบต่อหน้าท่านและลุกขึ้นนั่งพนมมือ ได้สังเกตใกล้ ๆ พบว่าไม่ใช่ขมิ้น แต่เป็นแสงอะไรบางอย่างที่เรื่อเรืองอยู่บนผิวพรรณของหลวงปู่ศุขที่ทำให้เกิดความสง่าคล้ายทาขมิ้น หลวงปู่ศุขได้มองมาที่หลวงปู่สุภาและเอ่ยขึ้นว่า[/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]
[SIZE=+1]“ นี่เอง เณรที่ท่านสีทัตต์ได้บอกไว้ในฌาน เป็นคุณนี่เองเณรน้อยต้องการอะไร จะเรียนอะไรก็บอกมาได้ไม่ขัดข้อง ท่านสีทัตต์ฝากมาแล้วนี่ ” [/SIZE]
[SIZE=+1]<O</O[/SIZE]

**สุดยอดเคล็ดวิชา สำนักวัดปากคลองมะขามเฒ่า ​

เมื่อหลวงปู่สุภาได้อยู่อาศัยร่ำเรียนวิชาแขนงต่างๆจากหลวงปู่ศุขอาจารย์องค์ที่สองของท่านอยู่นานแรมปี ต่อมาที่หลวงปู่ศุขปรารภ ให้ หลวงปู่สุภา กลับสู่เส้นทางธุดงค์ โดยได้กำหนดวันเดินทางไว้แล้ว แต่ก่อนการเดินทางเพียงสองวัน หลวงปู่ศุขได้ให้ หลวงปู่สุภา เตรียมตัวเรียนวิชาที่เป็นสุดยอด เคล็ดวิชาที่ท่านบอกว่า หลวงปู่สุภา จะเป็นคนแรกและคนสุดท้าย ด้วยหาผู้มีวาสนาบารมีจะเรียนได้ยากเต็มที ดอกไม้ธูปเทียน หมากพลูบุหรี่ ถูกลูกศิษย์หลวงปู่ศุขเตรียมไว้ให้ หลวงปู่สุภา เรียบร้อย เพื่อเป็นเครื่องบูชาครูกับหลวงปู่ศุข หลวงปู่ได้นำไปไว้บนที่บูชาพระ และบอกกับ หลวงปู่สุภา ให้รอเวลาตอนสงัดคน จะสอนเคล็ดวิชาให้จนหมด พร้อมกับมอบตำราให้ไปติดตัว วิชานี้เรียกว่า “ แมงมุมมหาลาภ ” ต่อไปเณรน้อยจะต้องสงเคราะห์ผู้คนอีกมาก ความจน ความขัดข้อง การทำมาหากินฝืดเคือง เป็นทุกข์อย่างยิ่งสำหรับฆราวาส นี่คือสิ่งที่จะช่วยให้เขาพ้นทุกข์ทางโลก

ทำไมจึงต้องเป็นแมงมุม มีเรื่องราวที่เณรน้อยควรจะรู้ไว้เป็นเครื่องประเทืองปัญญา เณรน้อยเคยเห็นแมงมุมตัวไหนอดอยากปากแห้ง ตายคาใยที่มันขึงไว้ดักอาหารหรือไม่ แมงมุมเป็นสัตว์ขยันและสะอาด แมงมุมไม่ออกล่าเหยื่อในที่ต่าง ๆ เหมือนสัตว์ทั่วไป แต่แมงมุมจะชักใยสร้างเป็นอาณาเขตเอาไว้เพื่อดักแมลง ใยแมงมุมของแมงมุม กว่าจะได้ต้องมีความมานะพยายามอย่างยิ่ง ที่ว่าแมงมุมเป็นสัตว์สะอาดก็คือ มันจะไม่ออกไล่ล่าเหยื่อนอกเขตใยของมัน มันจะไม่ไล่แมลงตกใจบินหรือคลานมาติดที่ใยของมัน แต่มันจะรออยู่กับที่ รอให้เหยื่อเข้ามาติดใยของมัน มันจึงออกมาพันซ้ำด้วยใย และจับกิน พูดให้ฟังง่าย ๆ ก็คือ แมงมุมจะกินสัตว์ที่ถึงฆาต หรือถึงแก่วาระหมดชีวิต ถือว่าหลงเข้ามาในใยที่ดักไว้ คือแมลงที่หมดเวลาอยู่บนโลกนี้ ถือว่าหมดเวลา ถึงที่ตายแล้ว จึงมาติดใย ไม่ต้องออกล่าเหยื่อ ก็มีแมลงหลงเข้ามาให้กิน จนเจ้าแมงมุมหมดบุญคือตายจากโลกตามเวลาสมควร

การเปิดร้านค้าขาย เปิดบริษัทขายสินค้าเช่นกัน เหมือนกับแมงมุม คือดักใยล่อเอาไว้ หากไม่มีลูกค้า หรือแมลงมาติด ก็จะมีชีวิตอยู่ไม่ได้ คือกิจการต้องล้มไปในที่สุด การทำแมงมุมชักใย คือการใช้คาถาอาคมสร้างแมงมุมและใยอาคม เพื่อให้บริษัทห้างร้านที่มีแมงมุมชักใยอาคมนี้มีลูกค้ามาติดต่อ มาซื้อ มาขาย มาเปลี่ยนอย่างคึกคัก มีกำรี้กำไรสมดังที่คิดไว้ นี่แหละคือหัวใจสำคัญของแมงมุมอาคมที่แจะสอนเจ้าให้เอาไว้ช่วยเหลือเพื่อมนุษย์ที่เป็นพ่อค้า แม่ค้า ให้ร่ำรวยมีฐานะดีต่อไปในภายภาคหน้า ปู่มอบให้เณรน้อยเป็นวิชาสุดท้ายก่อนจากกัน และเป็นศิษย์คนแรกและคนสุดท้าย ด้วยว่าชีวิตของฉันไม่ยืนยาวพอที่จะหาศิษย์มาสืบทอดวิชาแมงมุมนี้ได้อีก

หัวใจสำคัญของวิชาแมงมุมนั้น แบ่งออกเป็นสองขั้นตอนของการสร้าง
๑. ตัวแมงมุม ต้องสร้างให้มีลักษณะคล้ายกับแมงมุม ทั้งสัดส่วน ลำตัว และส่วนที่เป็นขา ใส่นัยน์ตาและเขี้ยวให้พร้อม เรียกว่า ต้องให้ดูออกว่า เหมือนแมงมุมจริง ๆ เรียกธาตุทั้ง ๔ ลงอักขระปลุกเสกจนแมงมุมขยับตัวในอุคหนิมิต ถึงจะสำเร็จตามที่ต้องการ

๒. ส่วนที่เป็นใย ต้องเอาสายสิญจน์ หรือด้ายที่เตรียมไว้มาเสกให้ได้ที่เสียก่อน จึงเริ่มชักใยแมงมุม หำหรับนำแมงมุมไปเกาะไว้บนใย

๓. ลงอักขระเรียกสูตร เรียกนามจนครบตามตำรับที่ฉันสอนให้ทุกอย่าง เมื่อประกอบเรียบร้อยแล้ว ปลุกเสกให้เห็นแมงมุมเคลื่อนไหวไปมาบนใยในอุคหนิมิต จึงเป็นเสร็จตามขั้นตอน เอาไปติดไว้ในร้านที่ผู้คนมองเห็นได้ถนัด นั่นแหละคือมนต์เรียกคนเข้าร้าน จะว่าเป็นมนต์จินดามณีก็คงจะได้กระมัง

เมื่อถึงเวลาที่จะออกเดินทาง หลวงปู่สุภา ก็มากราบนมัสการลาหลวงปู่ศุข ซึ่งอวยชัยให้พรและประพรมน้ำมนต์เพื่อเป็นสิริมงคล แล้วหลวงปู่ศุขก็กล่าวว่า

“ ไม่ไปส่งเณรน้อยละนะ ไปตามทางที่เณรน้อยมา ต่อไปเราจะไม่ได้พบกันอีก นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่แจะได้พบกับเณรน้อย อายุของปู่ใกล้จะแตกดับแล้ว รู้สึกยินดีที่ได้รับเณรน้อยไว้เป็นศิษย์ในภายภาคหน้า เณรน้อยคือผู้สืบทอดตำราของปู่ในด้านแมงมุมคนแรกและคนเดียว หากเณรน้อยไม่ประสิทธิ์ประสาทต่อไปก็จะสิ้นสุดลงในมือของเณรน้อยนั่นเอง ”

เมื่อถึงตอนนี้ หลวงปูสุภาต้องหยุดเล่าเรื่อง เหมือนกับว่า ท่านจะระลึกถึงหลวงปู่ศุข พระอาจารย์ของท่าน แล้วรู้สึกตื้นตันใจ จนต้องหยุดรำลึกถึงความปีติ ท่านได้เล่าต่อไปว่า

“ เกือบลืมไป ยังมีวิชาอีกอย่างหนึ่งที่ใช้คู่กับแมงมุม คือ การลงอักขระบนผืนผ้า ท่านเรียกว่า ‘ ยันต์รับทรัพย์ ' ผ้ายันต์รับทรัพย์ที่ลงอักขระแล้วปลุกเสก จะเหมือนการปูผ้าไว้รอรับเงินที่จะมีผู้มากองให้ บูชาติดตัวเป็นมหานิยม อยู่ในร้านค้าก็เรียกลูกค้า ใช้ติดกับคันธง ปักไว้ให้ชายปลิวไปตามลม ปลายธงสะยัดไปทางไหน ก็มีผู้คนแห่ไปทางนั้น ทำมาค้าขายก็รับทรัพย์เป็นเศรษฐีมหาเศรษฐี ”

การที่หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ได้พูดว่าจะพบกันเป็นครั้งสุดท้าย ก็เป็นจริง เพราะหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า มรณภาพในปี พ.ศ. ๒๔๖๖ หลวงปู่สุภา อยู่ระหว่างการออกธุดงค์ และมารู้ข่าวก็เมื่อมีการพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่ศุขไปแล้ว

 

บูชามาฝากน้องด้วยนะพี่ๆ เอามาเข้าตำหนักด้วย ..อ่านประวัติดูอยากได้เหมือนกันคร้าบบ

 

สาธุๆๆๆๆๆ ต้องไปแสวงหาซะแล้ว ^^

 

ผมเคยมี จรเข้อาคม ของหลวงปู่สุภา อยู่องค์นึง ทำด้วยไม้ทองหลางทั้งตัว
ยาวประมาณ 10นิ้ว

พอได้มาเอาเข้าบ้าน โดยไม่ขอเจ้าที่ เพราะลืมและเพราะคิดว่าคงไม่มีอะไร

ตกดึกคืนนั้นผมนอนฝันไปว่าเดินเล่นริมแม่น้ำ แล้วพลัดตกลงไปในแม่น้ำ
แล้วจรเข้ตัวใหญ่ที่นอนนิ่งริมฝั่ง ก็เดินลงแม่น้ำแล้วว่ายมาทางผม
พอจรเข้ถึงตัว ผมก็สะดุ้งตื่น

วันรุ่งขึ้นเลย ไปไหว้ขออนุญาติเจ้าที่ เพื่อขอนำจรเข้อาคม มาบูชาในบ้าน

 

มีเรื่องอะไรดีๆมาเล่าสู่กันฟังอีกนะครับ...ชอบมากครับ

--------------------------------------------------------------------------------


แจ้งส่งพัสดุ EMS ครับ 27/01/2012 เวลา 08:48:24
คุณจิรศักดิ์ EI 1215 1707 5 TH ขอบคุณมากครับ
คุณสมเกียรติ์ EI 1215 1708 4 TH ขอบคุณมากครับ
คุณสมชาย EI 1215 1709 8 TH ขอบคุณมากครับ
คุณโยคิน EI 1215 1710 7 TH ขอบคุณมากครับ

 

ท่านใดไปฝากบูชาด้วยคราบบบ แมงมุมตัวเล็กยังแจ๋ว ถ้ามีใครไป จะฝากเอาขนาดบูชาเลย555

 

ไม่ต้องหา..ไม่ต้องหา....

ลุงยวง..ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานหลวงปู่ดู่แท้ๆเพียงคนเดียว มีของหลวงปู่มากเพียงใด... ใครๆก็รู้

หลวงปู่สุภา..มีศิษย์ก้นกุฏรุ่นเก่าคนใด มีของ(แท้ๆ) มากเพียงใด..น้อยคนจะรู้

อิ..อิ..(แต่ข้าพเจ้ารู้)..!!

จะแย่หน่อยก็ตรงที่ ท่านไม่ค่อยให้ใครง่ายๆ นอกจากเป็นไปเพื่อความศรัทธาหลวงปู่ท่านจริงๆ

ถึงกระนั้น..ก็นั่งเฝ้าไปเถอะ..กว่าจะได้สักองค์

-----------------------------------------------------------------------


โดยทั่วไปพระอริยสงฆ์เจ้าอาจแบ่งได้เป็นสองลักษณะค่อนข้างชัดเจน คือ หนึ่งออกไปในแนวพระป่ากรรมฐาน ถือธุดงควัตรเป็นหลัก กับอีกแนวหนึ่งออกไปในวิชากล้า อาคมแข็ง

ชีวประวัติของหลวงปูสุภาท่าน จะมีลักษณะคล้ายกันกับหลวงปู่ดู่มาก คือ เป็นทั้งสองอย่าง ทั้งการปฏิบัติธรรมกรรมฐาน กับวิชากล้า อาคมแข็ง

นอกจากนั้นท่านทั้งสองยังเป็นศิษย์ของพระอริยสงฆ์เจ้าระดับปรมาจารย์ทั้งสององค์เหมือนกัน องค์หนึ่งคือหลวงปู่กลั่น วัดพระญาติ อีกองค์หนึ่งคือหลวงปู่ศุข วัดปากคลอง สุดยอดแห่งสุดยอดของครูปรมาจารย์เมืองไทย

จึงถือว่าองค์ท่านทั้งสองช่างครบทั้งบุ๋น และ บู๊ (เปรียบเทียบ) จริงๆ..ช่างหาได้ยากเย็น ทอดตาทั่วแผ่นดินนี้..

สาธุ..สาธุ...สาธุ

-----------------------------------------------------------------------

อีกอย่างหนึ่ง..เพื่อนสมาชิกท่านใด ที่อยากกราบหลวงปู่สุภา (ในขณะที่องค์ท่านยังทรงสังขารอยู่ ณ ขณะนี้)

หรืออยากได้วัตถุมงคลท่านติดตัวไว้บ้าง

แนะนำว่า ที่วัดสีลสุภาราม ภูเก็ต คนออกจะมากสักหน่อย และหลวงปู่ท่านก็ชราภาพมากแล้ว ไปรบกวนองค์หลวงปู่มากๆ รู้สึกละอายใจตนเองอย่างไรไม่รู้

ส่วนวัตถุมงคลที่วางจำหน่ายอยู่ที่ภูเก็ต ราคาก็ออกจะสูงอยู่สักหน่อย

หากท่านใดอยากได้กราบหลวงปู่ใกล้ชิด คนไม่มากนัก ไม่เป็นการรบกวนองค์ท่านเกินไป

ลองติดต่อไปที่ วัดคอนสวรรค์ จ. สกลนคร

อีกที่หนึ่ง ที่หลวงปู่ฯท่านมักจาริกหนีมาพักผ่อนหาความสงบ

ต้องคอยสอบถามทางวัดเป็นระยะๆ

ส่วนวัตถุมงคลก็พอมีอยู่บ้าง..ราคาจะถูกกว่า แถมบางรุ่นที่วัดสีลสุภารามหมดแล้ว ที่นี้ยังอาจมีขอรับ..

 

กระโดดเกาะคอพ่ีโจไว้ก่อน ^^
มาวัดป่าวพ่ีวันนี้

 

ออกตอน 13.00 น. คาดว่าไปถึง 14.00 น.ครับ เดี๋ยวเจอกัน..

 

รบกวนสอบถามพี่โจครับ

วัดที่หลวงปู่สุภาพำนักชื่อวัด วัดสีลสุภาราม หรือ วัดสิริสีลสุภาราม คือลองค้นหาในเน็ทแล้วมีสองชื่อเลยสับสนว่าเป็นวัดเดียวกันหรือไม่ ขอบคุณครับ

 

ได้รับของเรียบร้อยแล้วครับ ขอบคุณมากครับ จาก โยคิน

 

วันนี้(28ม.ค.55)โอนเงินจำนวน 2,172.28 บาทให้แล้วครับ
รายละเอียดแจ้งทาง PM ครับพี่

 

ที่ไหนเหรอค่ะพี่โจจะได้ไปขอติดต่อเช่า
ชอบและศรัทธาแบบนี้ค่ะ

<table class="Fixfont" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" height="264" width="82%" align="center"><tbody><tr><td height="155" width="32%">
</td><td width="34%">
</td><td width="34%">
</td></tr><tr><td height="36">
</td><td>
</td><td>
</td></tr></tbody></table>

 

รุ่นใหม่ๆยังพอหาได้..คิดว่าไม่น่าจะยากเย็นนัก แต่ไม่รู้เช่นกันครับว่ารุ่นล่าสุดตอนนี้ที่วัดหมดหรือยัง

แต่ถ้ารุ่นแรก หรือรุ่นเก่าๆออกจะหายากมากอยู่สักหน่อยครับ..ของไม่ค่อยมีหมุนเวียน แทบจะหาไม่ค่อยได้ คนมีแล้วมักไม่ยอมปล่อยออก จะเก็บหายเลยครับคุณเอมี่..
รูปที่คุณเอมี่ลง..ถ้าเป็นรุ่นก้อนทองอาจจะหาได้ยากหน่อย จำไม่ได้แน่นอนว่าปีอะไร น่าจะสักปี 47-48 (ฉลองอายุ 109 ปี) ราคาตอนออกใหม่ๆสูงสุดแค่ 700 กว่าบาทเอง ตอนนี้ไม่รู้เท่าไร

ที่เป็นเหรียญแปดเหลี่ยมคงหาได้ไม่ยากนัก ไม่รู้ข้อมูลแน่อน แต่คาดว่าไม่น่าจะใช่รุ่นที่ปีลึกนัก อาจจะใหม่ๆนี้เอง

จะลองพยายามดูน่ะครับ

 

ชื่อปัจจุบันที่ถูกต้อง น่าจะเป็นชื่อหลัง วัดสิริสีลสุภาราม ครับ จำได้คร่าวๆว่า น่าจะเป็นชื่อสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนารถทรงประทานชื่อให้น่ะครับ ถ้าจำไม่ผิด ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วย

 

ขอบคุณพี่โจมากครับที่ให้ข้อมูล
แล้ววัดเขารังนี่หลวงปู่เคยจำพรรษาหรือปล่าวครับ เห็นวัตถุมงคลบางรุ่นระบุชื่อวัดนี้

 

เอาชุดพระพรหมมาโชว์คับ ไม่ค่อยสวยหรอกคับ เเต่สวยม๊ากมาก คริๆ

ปล.ยังขาดอีกหลายพิมพ์คับ สร้อยใส่ไม่พอคับ

 

แหม ๆๆๆๆๆๆๆ ^^

 

แบ่งให้คนแถวระยองได้อาราธนาสักหนึ่งองค์คงจะดีครับ ฮิฮิ