การไถ่ถอนอุปาทานในกาย? นักปฏิบัติทางจิตหลงลืมเหตุที่ทำให้จิตไม่สงบและเสื่อม!?

อ้าว ฟอร์จูน สีขาวนี้เอง ที่ป๊าดรถเรา
คราวหลังไม่รอดแน่ ๆ

 

ถ้าทางจะน่ารักน่าชังจริงๆ แหะ

หน่า....ให้เด็กมันกำหนดวันของเขาเอง ดีก่า
ได้ อธิษฐานบารมี สัจจบารมี ไปในตัว

ออกอุบายก็ได้ หลวงพ่อสงบเทศน์ออกบ่อย

ที่เศรษฐีจ้างลูกชายให้ไปฟังธรรม นี่เราก็จ้าง
เสียใหม่ ให้คอยไปดูแลผ้าขาวร้อนๆ ฉับฉนๆ แทน

 

มันไม่เหมือนอิ่มข้าวหรอกครับ
ข้าวนี่ิอิ่มมากมีแต่ง่วงนอน
ภาวนาไม่ดี

ส่วนอิ่มอารมณ์นี่หมายถึง
ิจิตสงบตัว ไม่คิดไม่ปรุงเรื่องราวที่ก่อความวุ่นวายให้จิต
อยู่ด้วยความสงบ แต่ไม่ถึงขนาดคิดปรุงไม่ได้

ตรงนี้องค์หลวงตาท่านพูดเป็นกลาง
เห็นมั้ยท่านไมไ้ด้บอกว่าต้องได้ ขนิกสมาธิ
อุปจารสมาธิ แล้วค่อยเดินปัญญา
ท่านพูดเพียงกลาง ๆ จิตอิ่มอารมณ์
ก็คือจิตมีความสงบตัว

แต่ในนักปฏิบัติแต่ละรายท่านก็มีความแตกต่างกัน
บางรายจิตสงบนิดหน่อยก็พิจารณาทางด้านปัญญาได้แล้ว
อย่างเช่นในรายที่เป็นปัญญาอบรมสมาธิ
บางรายต้องจิตสงบให้ยิ่งกว่านี้ก่อน
จึงจะออกพิจารณาทางด้านปัญญาได้
แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่นักปฏิบัติแต่ละรายไป

หลวงตาจึงไ้ด้พูดกลาง ๆ ว่าจิตอิ่มอารมณ์
เพื่อให้เป็นความสะดวกใจแก่นักปฏิบัติแต่ละรายไป
ในการออกพิจารณาทางด้านปัญญา
เพราะจริตนิสัยแต่ละคน
ในแง่ของการปฏิบัิตินั้นแตกต่างกัน

แต่โดยหลักใหญ่ก็คือจิตสงบนั่นล่ะ

 

สิ่งที่องค์หลวงตาท่านบอกท่านสอน
ก็คล้ายกับองค์ท่านชี้ประตูทางเข้านั่นแหละครับ

พอเปิดประตูเข้าไปก็จะรู้เองเห็นเอง

พอผ่านประตูเข้าไป
ความหมายของจิตอิ่มอารมณ์
ก็จะมีความนัยยะที่แตกกระจายออกไปได้อีก
ตรงนี้จะรู้เองเห็นเองเมื่อปฏิบัติเข้าไปถึง
ตรงนี้ไม่ต้องบอก เข้าไปก็จะรู้เอง

ถ้าบอกไปหมดคนที่จะคอยหลงทาง
ก็จะคอยหลงอยู่นั่นแหละ
ให้เข้าไปรู้เองเห็นเองเถอะ จะหายสงสัย

 

ทำเป็น งง ก็ กรรมที่มี พ่อฉับฉน อะจิ

นี่แปลว่า สอนลูกสาวให้ กล้าแกร่ง แทนการพับเพียบ

......จะพูดมากก่านี้ แต่ ลบดีก่า เดี๋ยว พ่อฉับฉน จะเลยเถิดไป
ฉาบฉน จะยุ่ง

 

3 ท่านที่ว่านี้ ผมหมายถึง
ท่านที่หนึ่ง คือ พระโสดาบัน
ท่านที่สอง คือ พระสกิทาคามี
ท่านที่สาม คือ พระอนาคามี

คือท่านทั้ง 3 นี้ สามารถฝึกสติปัฏฐาน 4 ได้จริง
โดยยังต้องฝึกศึกษาอยู่เรียกว่าเป็น "พระเสขะ"
ส่วนพระอรหันต์นั้น ท่านไม่ต้องมาฝึกศึกษาอะไรแล้ว จึงเป็น "พระอเสขะ"

ลองพิจารณาเอาล่ะกัน จะเผลอไปด่าใครเข้า
หากผู้เป็นผู้มีศีลมีธรรมทั้ง 5 ท่าน สับสนหนักแน่..!ครับ

ละวิสัยการเผลอพล่อย ด้วยการฝึกรักษาศีลกุศลกรรมบถ

 

3-4-5 เน้น เน้น......

งานนี้ พี่ฉับฉล ไม่ต้อง ออกอุบายติด อ่าง

เพราะ "แป้ง" ไม่จำเป็นอีกต่อไป

 

การไถ่ถอนอุปาทานในกาย?
นักปฏิบัติทางจิตหลงลืมเหตุที่ทำให้จิตไม่สงบและเสื่อม!?

เหตุนี้ใช่หรือไม่ อย่างไรครับ ?

และการไถ่ถอนอุปาทานของจิตที่ติดกาย มีหลายวิธี กว้างแคบ แยบคายต่างกันอย่างไร ขอท่านโปรดแสดงธรรมปฏิบัติให้ฟังครับ สาธุ..


(ขอรับธรรมทานต่อครับ กระทู้เกือบปีแต่ผมกลับมาย้อนอ่านยังรู้สึกมีประโยชน์ในการปฏิบัติ ขอพี่ๆแนะนำต่อนะครับ สาธุ ขอโมทนา)

 

จะรู้กายเป็นหลักแต่เวลาถอนก็กลับมาถอนที่จิตเอง ถ้าจะรู้ที่จิตเป็นหลักก็ไม่เห็นว่าจะถอนการยึดกายไม่ได้้ สำคัญๆ

 

ธรรมนี้ มี ประโยชน์ จริงหนอ
ขอบคุณคะ

 

เชิญดาวโหลด..หนังสือ "จิตว่างเพราะวางกาย" โดยพระอาจารย์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
คลิ๊กที่นี่ >> http://palungjit.org/attachments/a.1720154/​

 

ตัวผมนะเสื่อมแล้วก็เจริญแล้วเสื่อม จนเป็นธรรมดา เจริญก็รู้เสื่อมก็รู้ เพราะยังข้องในกามอยู่
ยังอยากได้โน้นนี้นั้นอยู่ มันเสื่อมได้ ก็ต้องทำให้มันเจริญได้ ก็ยังคงต้องหาทางกันต่อไป
จนกว่าจิตเขาจะเบื่อจะคลาย จากอุปทานในกาย ส่วนใครที่เห็นภัยจากสิ่งเห่ลานี้แล้วก็ขออนุโมทนา

 

ท่านเสขะยังไปวัดป่าหมูใหม่อยู่หรือเปล่าครับถ้ายังไปอยู่อยากฝากปัจจัยทำบุญกับหลวงปู่บ้างครับ

 

สาธุ ขอโมทนาครับ
พักหลังผมไม่ได้ไปมานานแล้วเหมือนกันครับ...ติดภาระกิจหลายอย่าง :'(