กสิณน้ำ แบ่งปัน/แนะนำ/เล่าสู่กันฟัง

อ่าว ตกลงว่าผมควรนั่งสมาธิหรือไม่ควรนั่งกันแน่หละครับ พี่ หม้อหุงข้าว บอกให้ผมทำ พี่ ซัวเจ๋ง บอกไม่ต้องทำ ศึกษาเอามากๆ บรรลุได้ ตกลงเอาไงดีครับ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_5130674", true); </SCRIPT>

 

อ่อ เราเจริญสติปัฏฐาน เอกกัคตาก็ไม่ได้หาไปไหน

ทุกข์ควรกำหนดรู้ ทุกข์ไม่ได้อยู่ที่นั่งหลับตา

สมาธิไม่ได้อยู่ที่นั่งทน นั่งนาน

ขณิกะในอิริยาบถก็เอนกแล้ว

 

ถึงว่ากำลังสมาธิมีอยู่แค่นี้เอง จึงใสซื่อเสียเหลือเกิน

แล้วก็เที่ยวไปอริราช ต่อผู้เจริญสมาธิ เจริญฌาน นั่นพวกเค้าวิสัยอภิญญา

 

พระพุทธเจ้า วางไว้แล้ว ศีล สมาธิ ปัญญา

ไม่ใช่ สอย สะเปะสะปะ ไป นิพพาน เลย
อันนี้แหกโค้ง ชนหนาม แน่นอน

 

ถ้าถามผม

ตอบว่า ศึกษาอภิธรรม

แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ทำ

เพราะทุกอย่างที่รู้นั้นเป็นธรรม


เป็นชาวพุทธ ควรจะรู้จัก จิต เจตสิก รูป

รู้ลักษณะ จิต เจตสิก รูป

รู้ว่าที่คิด ที่พูด ที่นึก ที่ทำ เป็นผลจาก จิต เจตสิกรูป

รู้ว่า จิตที่เป็นกุศลเป็นอย่างไร อย่างควรรู้ อย่างไรควรละ อย่างไรควรเจริญ

รู้ว่า รู้ชัดแทงตลอด ในธรรมที่ปรากฏตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เกิดจาก โทสะ โมหะ โลภะ

หรือ รู้ชัดแทงตลอด ในธรรมที่ปรากฏตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เป็นลักษณะของ ขันธ์ ธาตุ อายตนะ ฯลฯ

นั้นแหละสมาธิในสติปัฏฐาน

 

อ่าวพี่ พี่เพิ่งบอกผมไปว่าให้ผมไปบอกหลวงพี่รีบศึกษาพระไตรมากๆ เพราะจะบรรลุเป็นพระอรหันต์ได้ แล้วพี่บอกผมว่าท่องจำพระไตรได้หมด ไม่ใช่เรื่องที่จะบรรลุธรรมได้ เข้าป่าปฏิบัติก็ไม่บรรลุธรรม ทำน้ำมนต์ก็ไม่บรรลุ แล้วตกลงให้ทำอย่างไรดีหละครับ

 

จะให้โม้ไปถึงไหนล่ะ

ประเภทพูดๆกั๊กๆ เป็นตุ๊ดกั้นฉี่ไม่ต้องมาพูด ว่ามาเลยพี่น้อง

 

เอาศีล สมาธิ ปัญญาใช่นะครับ

 

ขอบายล่ะ ขี้เกียจ สนทนาด้วย

แล้วแต่กรรม

 

พระอภิธรรม นี่ไม่ใช่พระไตรเหรอครับ ทำไมมันดูพูดไปชนกันไปกันมา ตกลงเดี๋ยวให้อ่านพระไตร เดี๋ยวให้อ่านอภิธรรม แล้วบรรลุ

ตกลงพี่ซัวเจ๋งนี่ศึกษาพระอภิธรรมมาเหรอครับ

 

ทำสมาธิเข้าป่า ทำน้ำมนต์ นอนหนุนพระไตรปิฏกแล้วไม่รุ่ง

ให้กลับมาศึกษาพระธรรมอีกรอบครับ

ภูมิพุทธศาสนาอยู่ในนั้นทั้งหมด พุทธองค์ตรัสรู้อะไร ไม่ใช่ของง่ายที่จะเข้าใจ

ฟังให้มาก สุตะเกิด สัททาย่อมเกิด ............มรรคย่อมเกิด

 

ก็ตีกินเหมือนเดิม

 

ดีแล้ว สาธุ ถ้าเข้าใจ ถามว่า สมาธิแบบไหน
ลองถามใจดูว่า สมาธิแบบไหน ที่ทำให้คุณวาง
ปัญหา ทางโลกได้ นั้นคือ การวางแบบพุทธ

 

ครับ พระวินัย พระสูตร พระอภิธรรม เป็นพระไตรปิฏก

คำว่า บรรลุ พึงทราบว่า

นรชนจะเขยิบตนเป็นอริยะ ควรเริ่มที่ สัมมาทิฏฐิก่อน

โสดาอริยะ กิเลสไม่ได้หายไปไหน แต่ไม่มีความคลาดเคลื่อนเห็นผิดแล้ว

เมื่อไม่คลาดเคลื่อนเห็นผิด ความเพียรผิดย่อมไม่ใช่ทาง

 

พี่ซัวเจ๋งคงเป็นผู้ศึกษามามากนะครับ พี่ศึกษามานานแล้วหรือยังครับ ในเรื่องของพระไตรปิฏก

 

ครับผม ขอบคุณครับ ผมจะพยายาม ตอนนี้ก็เก็บความรู้ในเว็บนี้มาเรื่อยๆ พี่ๆในนี้เก่งหลายคนนะครับ

 

ไม่นานครับ ส่วนมากนั่งหลับตาปฏิบัติเดี๋ยวนี้ลืมตาแล้ว ^^

ถ้าไม่เข้าใจให้ดี ไม่แก้มิจฉาทิฏฐิก่อน มีแต่ยาวแน่นนอน

ยิ่งภูมิสูงๆ ทิฏฐิยิ่งมาก

ปัญญาพุทธองค์ ถ้าไม่รู้จักลักษณะจิตแต่ละดวงว่าแตกต่างอย่างไร

ธาตุเป็นอย่างไร อายตนะเป็นอย่างไร ทุกข์เกิดทวารใด แล้วใจร้อนปฏิบัติไม่ดีแน่

 

ผมกล่าวตามที่ผมเคยกระทำครับ ผมไม่ได้ให้ความสนใจในระดับขั้นครับ

หากถามผม ผมก็คงตอบได้แค่ว่า พอมีอารมณ์เดียวแล้ว ก็ตรึกนึกถึงใคร

หรือ สถานมราไหน ก็เห็นเลยครับ และ การเห็นอดีตชาติ หรือ อนาคตชาติ

บางครั้งผมไม่ได้นั่งกรรมฐานด้วยครับ พออารมณ์ที่ทรงอยู่ขณะใช้ชีวิตประจำวัน

ได้อารมณ์จนถึงจุดๆหนึ่งก็เห็นภาพขึ้นมา เคยมีครั้งหนึ่งที่ผมเห็นรถมอเตอร์ไซค์

กำลังขี่มาเร็ว และ ชนกับมอเตอร์ไซค์ของผม ผมจึงเบรค และ ดูรถคันดั่งกล่าว

ก็เห็นรถคันดั่งกล่าว กับ คนที่ขี่รถคันนั้น เป็นคนๆเดียวกันเลย และ หากว่า

ตอนนั้นผมขี่ออกไป ก็คงชนดั่งภาพที่ได้เห็น เพราะรถคันนั้นขี่มาเร็วมาก

ยังมีตัวอย่างอีกมาก ที่ผมไม่ได้กล่าวไว้ ฉนั้นต้องไปเห็นด้วยตัวเองครับ

และ มีสิ่งหนึ่งที่อยากจะเตือนไว้ในการเห็น สิ่งเหล่านี้

คือ คุณจะไม่รู้ว่าขณะไหน คือ ปัจจุบันครับ

และการดูให้ผู้อื่น จะมีผลกับคนที่ดูเอง จะมีอาการมึนๆหัวจนเบอร์

ผมเคยดูให้เพื่อน แล้ว ผมขับรถไปธุระกับเพื่อน ที่ผมดูให้

ผมเบอร์จนเกือบขับรถไปชนกับอีกคัน เพื่อนผมจึงถามหาสาเหตุ

ผมจึงได้บอกให้เพื่อนคนนั้นฟัง จนทุกวันนี้ เขาไม่กล้าที่จะให้ผมดูอีกเลย

ไว้เห็นด้วยตนเองก่อนครับ แล้วจะเข้าใจเอง แต่ถ้าถามผมเรื่องระดับขั้น ผมไม่รู้ครับ

 

วางยังไงครับ

เวลาเจอทุกข์ ให้ลางานนั่งสมาธิ หายทุกข์แล้วไปทำงานต่ออย่างนี้หรือ จิ๊กกิ้วๆ

 

เมื่อมีอารมณืเดียวแล้ว ต่อไป ยังต้องมีการขับเคลื่อนอีกครับ

ขับเคลื่อนด้วยการตรึก และ การเพ่ง เพราะจิตที่มีอารมณ์

นำไปวางไว้ตรงไหน ก็อยู่ตรงนั้น ไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์ครับ