พระเครื่องในคอผู้เฒ่าประจำบ้าน.. น.๔๘๙ สุดยอดแห่งแดนใต้..

เหมือนกับว่าเกจิอาจารย์ที่สร้างจะกำหนดจิตไว้เลยว่า พระองค์นี้ควรไปอยู่กับใคร (ผมฟังคนแก่พูดมาอีกทีครับ) พระลูกวัดบางองค์ไม่ธรรมดานะครับ ลองสังเกตบ้างนะครับอาจจะเจออะไรดีๆบ้างครับ

 

ลองเข้าไปหาท่านบ้างสิครับ ลักษณะท่านเหมือนมีอำนาจแต่อิ่มเอิบเดินก้มหน้าก้มตาเวลามองคนท่านจะจ้องหน้านิ่งเหมือนคิดอะไรหรือมองให้ทะลุ พระทางอยุธยาอย่ามองผ่านนะครับแม้กระทั่งพระลูกวัด ตามความคิดของผมท่านเหล่านั้นบางองค์อาจจะเป็นบรรพบุรุษสมัยกอบกู้อยุธยากลับมาเกิดก็ได้ครับ ถ้ามีวาสนาต่อกันยังไงก็ได้เจอกันครับ(สำนวนภาพยนตร์จีนที่ได้เคยดูมา) ที่สำคัญท่านจะรู้เลยว่าเราเข้าไปหาด้วยใจจริงหรือไม่

 

ไปอ่านเจอมาก็เลยเก็บมาให้อ่านต่อ เรื่องของตะกรุดหัวใจพุทธคาถา เป็นเรื่องเล่าของคุณหลานตา ผมลงเนื้อหาให้พร้อมสรรพ เผื่อลิงค์ขัดข้อง จากลิงค์นี้ครับ


http://www.suankhlang.com/ipb//index.php?showtopic=3063&hl=

ขอเล่าเรื่อง ประสบการณ์ดีๆ จาก ตะกรุดคาถาวันดับโลก ( ไม่รู้เรียกชื่อถูกป่าวนะครับ)ทองแดงดอกเล็กๆๆที่เป็นยันต์ปั๊ม น่ะครับ

......หลังจากที่ได้รับแจกตะกรุดมาแล้ว ผมก็เอาให้คนในครอบครัว แล้วขอร้องเชิงบังคับให้ใส่ติดตัวกันตลอด ทุกคนก็ติดตัวกันอยู่ตลอดครับ

เรื่องของเรื่อง มีอยู่ว่า เมื่อคืนวานนี้น้องชายผมขี่มอเตอร์ไซค์กลับจากวิทยาลัย โดยมีแฟนของน้องนั่งซ้อนท้ายมาด้วย จากการสอบถามได้ความว่า น้องชายผมขับมอเตอร์ไซค์เร็วพอควร เพราะถนนโล่ง บังเอิญมีรถแท็กซี่ขับปาดหน้ามารับผู้โดยสารพอดี ซึ่งเป็นการปาดแบบกระทันหันและไม่ได้เปิดสัณญาณไฟด้วย น้องผมต้องเบรคกระทันหัน ทำให้รถคว่ำค่อนข้างเเรงและไถลไปกับพื้นถนน ระยะไกลพอสมควร น้องชายผมกับแฟนกลิ้งไปคนละทาง โชคดีที่รถที่มาด้านหลังไม่เหยียบซ้ำ

หลังจากที่รถคว่ำแล้วน้องผมบอกว่ารู้สึกเจ็บมาก ทั้งที่ลำตัวและขา แต่ขาเจ็บมากกว่าเพราะไถลไปไกล และตอนนั้นเค้าว่ารู้สึกเหมือนจะมีบาดแผลเพราะเหมือนมีน้ำอะไรเยิ้มในกางเกง แต่ยังไม่ได้สำรวจร่างกายมาก ประกอบกับด้วยความที่ห่วงแฟนเลยเดินไปดูแฟนก่อน พอเห็นแฟนไม่เป็นไรก็เริ่มสำรวจตัวเองบ้าง

สรุปแล้วทั้งคู่ไม่มีบาดแผลเลยสักนิดจะมีก็แต่รอยบวมๆ เขียวช้ำนิดหน่อยเท่านั้นเองน้องชายผมกะแฟนเค้าเล่าตรงกันว่าช่วงเวลาตอนไถลไปกับพื้นถนนนั้นมีอะไรใหญ่มารองรับตัวเค้าไว้ เค้าเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือคนที่ขับรถแท็กซี่ปาดหน้าเเทนที่จะลงมาดูบ้างกลับตะโกนด่า้น้องผมซะอีกทั้งๆที่เค้าผิดแท้ๆ

ที่เล่ามานี้อ่ะครับอาจเป็นเรื่องเล็กน้อย เพราะผมอาจเล่าไม่เก่ง เเต่จากที่ผมฟังเค้าเล่ารู้สึกว่าเหตุมันเเรงมากเหมือนกัน น้องผมกับแฟนอาจจะยังไม่ถึงคราวก็ได้ แต่ผมเชื่อเหลือเกินที่น้องชายผมกับแฟนรอดมาได้คราวนี้ก็เพราะพุทธคุณในตะกรุดแหละครับที่ช่วยไว้

ปล.แฟนน้องผมก็ห้อยตะกรุดนั้นเหมือนกัน

 

เอพี่ บุพนิมิต ไปไหนหนอทู้5452 ผมหาคำตอบไม่ได้หวังพี่ช่วยหน่อยนะครับอิๆๆๆๆ

 

ฮ่าๆๆของดีๆๆและมีคนใจดีมาแจกฟรี จะมามัวอายอยู่ทำไม่เรา555 เดี๋ยวส่งทางpmครับพี่ ขอบพระคุณครับ

 

ขอบคุณพี่บุพนิมิตครับที่ไปตอบพระผมที่ทู้นอกครับแงๆๆๆๆพระผมสงสัยจะเป็นฝักท่าพระจันทรเนื้อเลยเป็นพระฝักโลหะผสมแงๆๆๆๆ

 

เคยคิดอยู่เหมือกันครับ แต่ผมเป็นคนที่ไว้หลายเรื่อง แต่กว่าจะทำได้ซักเรื่อง ก็นานบางครั้ง เคยคุยกับแฟนไว้ว่าจะไปนู้นไปนี่ จนเขาลืมไปแล้วจึงออกปากชวนไปอีกที่ แต่เห็นว่าจะมีการส่งลูกน้องไปทำอะไรอีก เดี๋ยวจะขออาสาไปด้วย.....

 

พระลูกวัดที่ขลังกว่าเจ้าอาวาสก็มีให้เห็นอยู่ในยุคนี้นะครับพี่ศุภฯ...(ไม่ระบุชื่อวัด พี่ๆน้องๆก็คงทราบกันนะครับ)

ในอดีต...อย่างหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค..ตามประวัติ ท่านก็ไม่เคยใส่ใจในตำแหน่งหรือยศที่ส่วนกลางจัดให้นะครับ...

หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน ท่านก็ทิ้งเปรียญ ๙ แล้วกลับมาปฏิบัติเอง...

หลวงปู่หลายรูป...สร้างวัถตุมงคลตั้งแต่ยังไม่ได้ครองวัด (เป็นเจ้าอาวาส) หรือยังไม่ได้ตำแหน่งอุปัชฌากันแทบทุกรูป....

ดูมีเหตุผลที่เป็นไปได้ กับความคิดพี่ศุภฯเรื่องบรรพบุษกลับชาติมาเกิดครับ...
เมื่อก่อนเราสู้รบกับมนุษย์ด้วยกันเพื่อความอยู่รอดของแต่กลุ่มชน...
สมัยนี้ต้องต่อสู้กับอธรรมภายในใจตนเพื่อความอยู่รอดของแต่ละคน...
การกลับมาเกิดเป็นผู้ทรงศีลละกิเลส...อาจเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้ท่านเหล่านั้นกลับมาดูแลลูกหลานของท่านครับ...ฮ่าๆๆๆๆ (เดาเป็นตุเป็นตะเลยครับพี่...)

ผมมีโอกาสพบพระสงฆ์ไม่กี่รูปครับ...ที่พบบ่อยก็หลวงอาที่มาบิณฑบาตรหน้าบ้านทุกๆเช้าครับ...ถึงจะดูไม่แก่พรรษา แต่เวลาสนธนากับท่านแล้วรับรู้ถึงเมตตาที่ท่านมีให้ครับ...

 

คงเป็นไปได้ครับพี่...บางครั้งหลวงปู่ท่านก็คงตั้งใจทำเพื่อศิษย์ หรือญาติโยม หรือแม้กระทั่งสิ่งที่เราไม่เห็นตัวตน...

และบางครั้ง...หากเราได้กลับมาครอบครองอีกครั้งในชาตินี้แบบที่อธิบายอยากๆ
ก็ล้วนแต่เป็นไปได้ครับพี่....
ในกรณีเรืองเราพี่ศุภฯ "หลวงพ่อบอกให้เพื่อนขอพระนางพญา" เพระาเป็นเจ้าของเดิมมาแต่ชาติก่อน...

ส่วนผมเอง...ก็กลับมาเจอปาฏิหารย์ของหลวงพ่อปานในวัย 40 ปี และอยู่ในคอถึงทุกวันนี้..เกือบสี่ปีแล้ว....
ชาติก่อนผมคงเคยอยู่ใกล้ชิดหลวงพ่อปานท่านก็เป็นได้ครับ...
สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อปานครับ...

 

วันนี้นำ เหรียญเปลวเทียน หลวงพ่อเดิม มาให้ชมกันครับ

 

ท่านทิพย์ มีหลวงพ่อเดิมสวยครับหายาก เปลวเทียนหลวงพ่อเดิมเทพเจ้าแห่งเมืองสี่แคว ร่วมแจมรูปด้วยครับ

 

สวยมากครับ เดี๋ยวนี้รูปของท่านหาสวยสมบูรณ์ยากครับ

 

สวยครับ

ขอบคุณครับที่นำมาแบ่งปันกันชมครับ เหรียญนี้ออกแบบสวยงามดีครับ

 

อืมมม...จะได้ทราบไว้ครับคุณนัน...
ไม่เผลอไปบี้ติดโต๊ะ...ให้เป็นอกุศลกรรมต่อกันไปในชาติหน้าครับ...

 

เยี่ยมครับคุณอัค...ไม่ว่าจะก้นโหล ก้นหีบทองคำ...งามไม่แพ้กันครับ....
จำได้ในวัยมัถยม...ถูกสอนให้มีงานอดิเรก...

บางคนสะสมแสตมป์...บางคนสะสมภาพถ่ายสัตว์ ...บางคนสะสมเหรียญเก่าๆ...
ผมกับเพื่อนเลือกสะสมเหรียญ...ที่บ้านมีเหรียญเก่าๆอยู่ก่อนแล้ว....
เหรียญร.๕ดำๆในโหลของพ่อ...
เหรียญสตางค์แดงในกล่องแม่...มีทั้งแบบเงิน ทองแดง ลวดลายต่างๆนานา...๑สตางค์ ๑๐สตางค์...
เหรียญ ๕ สตางค์ ๑๐ สตางค์ ร.๘ ร.๙ เล็กๆ...
ผมเอามารวมกันหมด....
ไปเดินหาเพิ่มท่าพระจันทร์ ริมคลองหลอด ตั้งแต่เด็กๆ...นั่งรถเมล์สาย 32 ปากเกร็ด-สนามหลวง ต้นสาย ปลายสายพอดี...ไม่ต้องต่อ ฮ่าๆๆๆ

ไม่เหลือมาถึงทุกวันนี้ซักเหรียญเลยครับคุณอัค ฮ่าๆๆๆๆๆ
กิจกรรมสร้างสรรค์...แต่ผู้ปฏิบัติแย่อ่ะครับ...คิคิคิ เสียดายเหมือนกันครับ...