เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ที่มีหนึ่งเดียวเสร็จท่านสวนพลูหมดแล้ว ทำไงเนี้ย สงสัยต้องปล้นท่านสวนพลูแล้วล่ะ หุหุหุหุ

ท่านสวนพลูแล้วเรื่องจารแผ่นโลหะเป็นยังไงบ้างครับ

 

แน่นอนครับพี่ชาย หลวงพ่อน่าจะรับทราบได้ครับ ขนาดผมมีเรื่องกลุ้มในใจท่านยังทักถูกเลย อุตส่าห์ไม่บอกใคร

 

จารแผ่นไม่มีปัญหาครับ อยู่ที่ผมยังไม่ได้ซื้อแผ่นครับ เจอฝนตกทั้งวัน จะออกไปไหนก็ลำบากเหลือเกินครับ

หนึ่งเดียวก็เหมือนกันกับอันอื่นครับ แค่สร้างน้อยครับ พุทธคุณเท่ากันครับผม

 

อีกหนึ่งข่าวที่จะแจ้งให้ทราบ สำหรับท่านที่รอคอยควายธนูของหลวงพ่อพิเชฐ ต้องแสดงความเสียใจด้วย ท่านไม่สร้างครับ ด้วยเหตุผลที่ว่า เดี๋ยวนี้คนนำไปใช้ผิดวัตถุประสงค์ และเลี้ยงไม่จริงจัง คือจะต้องหาหญ้าคา 7 ต้น น้ำ สร้างคอกให้อยู่ เปลี่ยนทุกวันพระ ไม่ค่อยมีใครทำได้ เลี้ยงต้องเลี้ยงจริงจัง ทำไม่จริงก็ไม่มีประโยชน์ เพราะหลวงพ่อท่านเคยทำเลี้ยง และท่านก็จะไม่ทำครับ จึงต้องแสดงความเสียใจด้วยครับ

เรื่องเบี้ยแก้ มีพระจากปัตตานี มาเช่าเบี้ยแก้วัดโคกหม้อไปเป็นร้อยกว่าตัว ไม่ทราบวัดครับ แสดงถึงประสบการณ์จริงๆ

 

มีไม่เยอะครับ ส่วนใหญ่พี่น้องมา หรือรุ่นน้อง เพื่อนๆ ขอ ก็แจกครับ เพราะยังไงก็แขวนไม่หมดครับ

 

ไม่ซ้ำกับที่ไหน มวลสารศักดิ์สิทธิ์ เป็นรูปหลวงปู่ทวด แค่นี้ก็สบายใจแล้วครับ

 

เชือกคาดของหลวงพ่อ เส้นบูชาเท่าไหร่ครับ

 

........500 บาทครับ.......

 

........อีก 1 เหตุผล ที่"พี่ชาย"ว่าหลวงพ่อไม่สร้าง...เพราะควายธนูที่

ท่านสร้างมีตัวตนและมีฤทธิ์จริง..."ไม่เคยปราณีต่อผู้ที่จะมาทำ

อันตรายเรา...เรียกว่า"เล่นงานน่าจะถึงตายครับ"....

 

ขอบคุณครับ มีกีขนาดครับ

 

เชือกคากเอวที่วัดยังมีเหลืออยู่กี่เส้นครับ อิอิอิ ให้ท่านสวนพลูบูชามาก่อนแล้วผมใช้บัตร EON ผ่านต่อได้มั้ยครับ อิอิอิ..... 3 เดือนดอกเบี้ย 0% 55555

 

ถูกต้องครับ ถ้าเลี้ยงดีจะทำตามคำสั่งได้ และคนเดี๋ยวนี้คะนองปาก หลวงพ่อบอกว่า เดี๋ยวมันสั่งให้ไปทำร้ายคนนู้นคนนี้ จะยุ่งกันใหญ่ หลวงพ่อเคยทำบาปแบบไม่ได้ตั้งใจเรื่องไก่ที่โดนควายธนูขวิดตายไปแล้ว หลวงพ่อก็เลยไม่ทำควายธนูครับ

 

เหลือไม่เกิน 5 เส้นครับ ถ้าให้บูชาก่อนก็คงยาก เพราะไม่รู้ว่าวันไหนจะไปลพบุรีอีกครับ แต่เช่ามาก็จะคิดมูลค่าเพิ่มเป็น 700 บาทครับ อิอิอิ หรือจะเอา1000 ดีครับ ไม่คิดดอกเบี้ย แต่คิดส่วนเพิ่มครับ หุหุหุ รีบๆเจียดเงินไปเก็บกันไว้ครับ แถวลพบุรีเล่นกันแรงครับสำหรับรุ่นแรกๆของหลวงพ่อครับ ถ้าไม่ทำแล้วก็จะอดกันเน้อ

 

เก็บประสบการณ์จากสุพรรณ เรื่อง หลวงพ่อพริ้ง นักเล่นพระยุคเก่าใครไม่รู้จักก็ไม่ใช่ตัวจริง

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์จากคนแก่ที่จังหวัดสุพรรณ เป็นงานขึ้นบ้านใหม่ แล้วพี่ชายผมได้มีโอกาศไปพูดคุยกับลุงคนหนึ่งมีชื่อเสียงและเรียงนามว่า ลุงธรรม ลุงท่านนี้แกเป็นทหารเก่า ก็เป็นนักสะสมพระเครื่องตัวจริงคนหนึ่ง บนคอแกเป็นพระหลักๆทั้งนั้น ไม่ใช่ของปลอมเสียด้วย คุยกันไป คุยกันมา พี่ชายผมก็เลยถามว่า รู้จักหลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์ โก่งธนู หรือป่าว ลุงธรรมก็บอกว่า ใครไม่รู้จักก็ไม่ใช่ตัวจริงน่ะ นักเล่นพระยุคเก่า ต้องรูุ้จักหมด และต้องไปไหว้หลวงพ่อพริ้งที่วัดด้วย ลุงธรรมเลยร่ายยาวว่า แกก็เคยไปไหว้ และไปแทบทุกปี จากสุพรรณ ไปลพบุรี แกบอกว่า ที่แน่นอนเรื่องกันปืนน่ะ หลวงพ่อมุ่ย กับหลวงพ่อพริ้ง เชื่อขนมกินได้เลย ตอนแกไปไหว้หลวงพ่อพริ้งเพื่อขอของดีจากหลวงพ่อพริ้ง พอขึ้นไปบนกุฏิ หลวงพ่อพริ้งถามว่ามาขอของดีหรอ มองหน้าลุงธรรม แล้วก็บอกว่า เอ็งไม่ต้องเอาหรอก เอ็งมีปลาตะเพียนอยู่สองตัว ลุงธรรมแกก็งง ว่าอะไรคือปลาตะเพียน และพระเครื่องที่ติดตัว ก็ไม่มีปลาตะเพียนซักกะตัว งงได้แป็บนึง หลวงพ่อพริ้งก็บอกว่า เอ็งแบมือมาซิ ปรากฏว่าลายมือของลุงธรรมเป็นรูปปลาตะเพียน หลวงพ่อพริ้งบอกว่า นี่คุ้มครองตัวเอ็งได้นะ นี่แสดงถึงความหยั่งรู้ของหลวงพ่อพริ้ง แล้วท่านก็ให้ตะกรุดร้อยแปดลุงธรรมมาหนึ่งเส้น ด้วยความคะนอง ก็เลยลองยิงอยู่ที่หน้ากุฏิ ยิงไปห้านัด ไม่ออกซักนัด พอหันกลับมาทางกุฏิเห็นหลวงพ่อพริ้งยืนอยู่ แล้วก็กวักมือเรียก แล้วท่านก็บอกว่า เอ็งนี่นิสัยไม่ดี แล้วก็คว้ามีดหมอมาแทงหลัง สองสามที ไม่ได้กินเลือดลุงธรรมเลย ลุงธรรมก็เลยขอมีดหมอหลวงพ่อพริ้งมาอีก

ยังไม่จบน่ะครับ เมื่อยมือพอก่อนก็แล้วกันครับ

 

วัตถุมงคลของท่านอาจารย์พิเชฐที่เป็นพวกเครื่องรางที่ต้องเขียนด้วยมือ ผมว่าน่าจะรีบเก็บกันไว้นะครับ เพราะต่อไปถ้าแขกแยะมากขึ้นท่านไม่มีเวลาี่ทำเพราะพวกนี้แต่ละชิ้นต้องใช้เวลาทำมาก แล้วจะเสียดายกันนะครับ

 

ถูกต้องครับ ช้าเสียดายมาก ๆ ครับ

 

มีภาพมายืนยันกันอีกแล้ว ว่าตะกรุดหนังเสือ ก็ต้องทำจากหนังเสือจริงๆ ไม่หลอกลวง ไม่ใช่เอาด้ายสี มาติดกับหนังสังเคราะห์ ของจริงทั้งนั้น ส่วนเรื่องพุทธคุณก็ไปลองใช้กันเอาเองครับ

 

เห็นด้วยอย่างแรงครับ ส่วนใหญ่เครื่องรางท่านจะจารมือทั้งหมด ปลัดขิก ก็จารมือ และที่นำเสนอในภาพคือ ผ้ายันต์เขียนมือ แปะอยู่ที่หน้ากุฏิหลวงพ่อครับ มีแค่ผืนเดียว และไม่ใช่กรรมสิทธิ์ของผม ผมขอแล้ว หลวงพ่อไม่ให้ครับ อิอิอิ ไม่ใช่ว่าจะได้ทุกอย่าง ฮ่าๆๆ อุตส่าห์หน้าทนขอ เจอปฏิเสธครับ แต่ว่ารอได้ครับ จะไปขอบ่อยๆครับ ซักวันคงได้ครับ อดทนครับ

งานที่ทำด้วยมือเดี๋ยวนี้หายากครับ อย่างเชือกคาดเอว ก็เช่นกัน ฟังหลวงพ่อเล่าตอนทำแล้วก็เหนื่อยแทนเลยครับ เบี้ยแก้ก็งานมือครับ หลวงพ่อกรอกเองว่าคาถากำกับทุกขั้นตอน
สมัยนี้ศูนย์พระเขาเน้นปริมาณ บางวัดให้ชาวบ้านจารยันต์ครับ แล้วก็เหมือนงานมือ แต่ความลับไม่มีในโลกครับ ผมก็ล่วงรู้มาครับ แต่ไม่ต้องถามวัดน่ะครับ เดี๋ยวจะเสียชื่อครับ หลวงพ่อท่านดีครับ แต่พระลูกวัด กรรมการวัด จะทำเสียซะอีกแล้ว เซ็งครับ และผมก็เป็นศิษย์หลวงพ่อครับ ศรัทธาเต็มหัวใจ แต่ผลประโยชน์พวกกรรมการวัด พระลูกวัด เอากันใหญ่ครับ ปฏิปทาท่านดี โลกภายนอกท่านก็ไม่ค่อยสนครับ บาปใครกรรมมัน รับกันเอาเอง

 

ตะกรุดหนังเสือมีให้เช่าบูชาแล้วหรือครับผม

 

เห็นอย่างนี้แล้ว ต้องรีบเคลียร์ตัวเองให้ว่างไปวัดให้ได้ซักวัน ไปบูชาตะกรุดหนังเสือ และหลวงปู่ทวด ไม้พยุงแกะครับ (ไม่รู้เป็นอะไรชอบหลวงปู่ทวด เห็นของหลวงพ่อพิเชษฐ์ แล้วยิ่งชอบครับ)