ถ้าเห็นคนทำดีให้อนุโมทนา ถ้าคนอื่นสวดมนต์เราต้องทำอย่างไร

ถ้าคนอื่นสวดมนต์เราต้องทำอย่างไร อนุโมทนาเหมือนกันหรือเปล่าคะ
(ถ้าเราไม่ได้สวดเหมือนเขา ตามเขา แต่ไม่ได้ขัดเขา เห็นดีด้วย)

และ จริงหรือ ที่ว่า บทสวดมนต์ ทุกบท ใครบารมีไม่ถึง สวดไม่ได้
(หรือประมาณ กำลัง เจ้ากรรมนายเวรกำลังตาททัน บางบทสวดไม่ได้ ต้องเลือก แล้วจะเลือกอะไรดีคะ)

 

๑.ถ้าคนอื่นสวดมนต์เราต้องทำอย่างไร อนุโมทนาเหมือนกันหรือเปล่าคะ
(ถ้าเราไม่ได้สวดเหมือนเขา ตามเขา แต่ไม่ได้ขัดเขา เห็นดีด้วย)
ความคิดเห็น อนุโมทนาเหมือนกันละคับ (การอนุโมทนาแค่มีจิตใจยินดีกับกัลยาณมิตรอย่างเต็มใจ แม้ไม่ได้ยกมือสาธุก็เป็นการอนุโมทนาบุญเหมือนกัน)
๒.และ จริงหรือ ที่ว่า บทสวดมนต์ ทุกบท ใครบารมีไม่ถึง สวดไม่ได้
(หรือประมาณ กำลัง เจ้ากรรมนายเวรกำลังตามทัน
ความคิดเห็น ผมว่าไม่จริงครับ อยู่ที่ความพยายามในการหัดท่องบ่นมนต์ต่าง ๆ ของแต่ละบุคคลมากกว่า ถ้ามีความเพียรพยายามจริงต้องสวดได้แน่นอนครับ
๓.บางบทสวดไม่ได้ ต้องเลือก แล้วจะเลือกอะไรดีคะ)
ความคิดเห็น สวดได้ทุกบทและครับ ดีทุกบท ขอให้มีศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง เป็นศิริมงคลกับชีวิตทุกบทแน่นอน (เลือกบทที่เรารู้สึกชอบ หรือศรัทธานั่นและครับ )
"มนต์ทั้งหลาย มีการไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน" <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
"ธรรมะทั้งหลาย มีการไม่หมั่น (ความเกียจคร้าน) เป็นมลทิน"<o></o>

 

ขอบคุณค่ะ โดยส่วนตัว มีความเห็นแนวๆ นี่้เหมือนกัน หากมีท่านผู้ใด ให้คำตอบกระจ่างแจ้งได้มากกว่านี้ จะขอบคุณมากค่ะ
เพราะงง กับคำว่า "ห้ามสวด บทนี้แรงไป ไม่เหมาะกับผู้มีเคราะห์กรรมอยู่"
แต่ไม่ได้ขัด ไม่ได้แย้ง ไม่มีความเห็น แต่อยากทราบว่า จริงหรือไม่ เพราะอย่างเรา บุญน้อย คง สวดได้แค่ บททั่วๆ ไปเท่านั้นเองหรือ.......
หรือพ่อกำลังป่่วยหนัก เราสวดคาถาชินบัญชรตามปกติของเรา กลายเป็นว่า บทนี้แรงไป (แต่เราก็ยังสวดเท่าที่ได้ของเราอยู่นะค่ะ)

 

การทำบุญทำกุศล ให้ตัวเอง แผ่บุญให้คนอื่น เป็นเรื่องดี
คำว่าบุญน้อย ถ้าเราติดพิจารณาแบบนั้นเราก็ปิดกั้นการสร้างบุญสร้างกุศลของเราเอง
การสวดมนต์เป็นบุญ เป็นการน้อมจิตให้เป็นสมาธิได้ดีวิธีหนึ่ง
บทสวดมนต์ทุกบทมีอานิสงค์ เป็นคุณ เป็นการน้อมระลึก การไหว้พระ สวดมนต์เป็นเรื่องดีค่ะ

 

คาถาชินบัญชร เอามาภาวนาวันละหลายๆจบให้จิตเป็นสมาธิ ทำทุกๆวัน ด้วยความศรัทธาจริงๆ
ไม่นานก็จะได้เห็นอานุภาพของบทนี้ เพราะอานุภาพแรงจริงๆ

 

คือ เท่าที่ผมทราบมานั้น การสวดชินบัญชร เป็นการสวดปัดเป่า ยังเป็นการรบกวนเจ้าที่เจ้าทาง หากมิได้สวดในวัด หรือในบ้านของตน สวดเสร็จแล้วควรขอขมาเจ้าที่เจ้าทางด้วย เมื่อสวดแล้วควรสวดเป็นประจำ

บทสวดบางบทนั้นไม่ใช่มาจากพระไตรปิฎกโดยตรง ยังเป็นการอ้างอึงพระพุทธ เรียกได้ว่าเป็นศาสตร์มืด หรือไสยศาสตร์ พวกเหล่านี้ก็ไม่ควรสวด ครับ

แต่การสวดมนต์ทั้งหลายขึ้นอยู่กับว่าเราสวดเพื่ออะไรครับ ถ้าเราสวดไปเพื่อพัฒนาจิตสมาธิ บทไหนก็สวดเถอะครับ

 

จะอนุโมทนาก็ได้ ไม่อนุโมทนาก็ได้ อย่างน้อยๆไม่รบกวนเขาหากไม่จำเป็น..
ถามกลับก็แล้วกัน ถ้าขับรถผ่านศาลเจ้าหรือพระพุทธรูป ถ้าเราไม่ยกมือไหว้จะบาปไหม ในกรณีที่เร่งรีบและเสี่ยงต่ออุบัติเหตุบนถนน ?

"ใครบารมีไม่ถึง สวดไม่ได้ " คนพูดติดอ่างมากๆยังสวดจบเลยครับ
จะยากตรงที่จังหวะหายใจเท่านั้นแหละ ผมก็ติดๆขัดๆเหมือนกันยังไม่คล่องเท่าไหร่

"เจ้ากรรมนายเวร" มีแต่กรรมเวรครับ ไม่มี "เจ้า" เพราะถ้ามีเจ้าแสดงว่ามีบุคคลที่สามกำลังทำบัญชีบุญบาปและปันผลอยู่ มีแต่เรานี่แหละที่ก่อกรรมนั้นๆและย่อมได้รับผลหรือวิบากกรรมนั้นๆตามมาไม่ช้าก็เร็ว

 

น๊อง.......อู้อะหย๊าง เจ้า

 

ตามที่ควรเป็น

ถ้าคนอื่นสวด ก็เป็นเรื่องของคนอื่น เราสวดก็เป็นเรื่องของเรา
อารมณ์ในการยินดี ปรีดา ปราโมช ต่างๆเราก็ละลึกรู้ด้วยใจ ของเราเป็นกําลังอยู่เเล้ว ไม่ต้องไปเเสดงอะไรออกมาหลอก

เก็บเอาความยินดี ที่เห็นคนสวด เก็บเอาความปราโมช ที่เห็นคนกําลังใฝ่ในธรรม เก็บเอาไว้เป็นฐานกําลัง รู้สึก เช่นไรก็คิดตาม วิเคราะตามลงไปว่าเป็นเช่นนั้นเพราะอะไร ทําไม ยังไง

ดูเฉยๆ ยินดีอยู่เฉยๆ วางอารมณ์ตามสิ่งนั้นๆ ค่อยๆ ดูไป
เมื่อรู้เเล้วว่าเพราะอะไรจึงต้อง ยินดี ว่าเพราะอะไรจึงต้อง อนุโมทนา ยินดีเเล้วได้อะไร อนุโมทนา เเล้วได้อะไร เอาสิ่งที่รู้ เอาสิ่งที่เห็นนั้นมาวิเคราะให้เกิดเป็นคําตอบด้วยตัวของตัวเอง ถึง จะเรียกว่าใช้อารมณ์ที่ได้ร่วมอนุโมทนาจิตลงไปนั้น ให้มันเกิดซึ่งประโยชอย่างเเท้จริง


ส่วนเรื่องบทสวดที่ว่าใคร บารมี ไม่ถึงก็สวดไม่ได้นั้น
ข้อนี้ไม่รู้ ถึงรู้ก็ยังสรุปไม่ได้ว่าเป็นเช่นไร ยังไง ทําไม
เอาไว้รู้จนเเตกฉาน เมื่อไรเเล้วจะกลับมา โพส ตอบอีกทีก็เเล้วกันนะจ๊ะ

 

ถ้าคนอื่นสวดมนต์เราต้องทำอย่างไร

ตอบ ก็ตั้งใจฟังเขาสวดมนต์อย่างมีสติสตังค์ ก็พอได้นะ

เวลาฟังสวดมนต์ก็อย่าลอยไปลอยมาลอยจนหลงลืมฟังไม่ได้ศัพท์ไปอีก

เราไม่ชอบสวดมนต์ แต่เราชอบฟังเพลงสวดมนต์ ฟังธรรมะของครูบาอาจารย์ต่างๆ

ฟังไปเรื่อยๆ ฝึกมีสติอยู่กับเสียงสวดมนต์ ลอยไปแล้วก็ให้รู้ตัวให้ว่อง

แล้วกลับมาที่เสียงสวดใหม่ ทำบ่อยๆ สติมันก็สะสมกำเพิ่มขึ้นมาได้นะ

แถมได้อานิสงค์สงเคราะห์สรรพสัตว์อื่นๆทั้งที่มีตัวตนและไม่มีตัวตนไปด้วย

เพราะเราเปิดเสียงสวดไปมันก็สั่นสะเทือนไปในอากาศ ใครรับได้ก็ฟังไปกับเราด้วย

บางทีเปิดฟังธรรมะของครูบาอาจารย์ที่ชอบๆถูกจริต หรือเปิดเสียงสาธยายพระไตรปิฏก

ก็ดีนะ เปิดฟังไปเรื่อยๆ เข้าถึงจิตถึงใจบ้าง เข้าหูซ้ายออกหูขวาไปบ้าง ฟังเอาเพลินๆ

ฟังเอาเล่นๆบ้าง บางทีไม่ได้ตั้งใจฟังแต่มันเก็ทมันรู้เข้าไปถึงจิตถึงใจแบบไม่รู้ตัวก็มี

แล้วเวลาเราทำอะไร บางทีมันเป็นสัญญาผุดธรรมะขึ้นมาเองมาสอนเราได้อีก

เราเกิดในยุคเทคโนโลยี่ มีของสะดวกสบายให้ใช้เป็นอุบายเจริญธรรมได้เยอะนะ

ลองเอาประยุกต์ใช้ดูได้หลายๆทาง แต่ให้ดูจริตของเราอย่ายัดเยียดให้ตัวเองมากไป

เอาแต่พอดีๆ ฟังธรรมะมากๆชักฟุ้ง ก็ไปฟังเพลงสวดมนต์คลายฟุ้งก็ได้

หรือฟังมากชักเบลอ ก็ไปทำงานบ้าน ทำงานอดิเรกปลูกต้นไม้ เล่นฟิตเน็ต

ไปเดินจ๊อกกิ้งแทนเดินจงกลมมั่ง ไปว่ายน้ำออกกำลังมั่ง ฝึกทักษะเล่นกีฬาหรือดนตรีมั่ง

ทำอะไรก็ให้มีสติสตังค์มันก็เป็นการฝึกเจริญสติภาวนาไปได้ทุกอริยบท อะนะ

แต่ต้องรู้ตัวเสมอมีสติบ้างอย่าให้หลงเพลินจนลืมตัวนานๆ มันจะกลายเป็นนิสัย

มีสติรู้ตัวเป็นนิสัย ดีกว่าหลงลืมเพลินเป็นนิสัย ของมันฝึกกันได้ ถ้าฉลาดในอุบายธรรม
<!-- google_ad_section_end -->