ศาลาคนเศร้า

หนักหนากว่าความตาย....คือ การที่กลายเป็นคนที่ถูกลืม..

more than bored : Sad,
more than sad : Unhappy,
more than unhappy : Ill,
more than ill : Abandoned,
more than abandoned : Alone in the world,
more than alone in the world : In exile,
more than in exile : Dead,
more than dead : Forgotten.

......

......


หนักหนากว่าความเบื่อ คือเศร้า ,
หนัหนากว่าความเศร้า คือชีวิตไร้สุข,
หนักหนากว่าชีวิตที่ไร้สุข คือป่วยไข้,
หนักหนากว่าความป่วยไข้ คือการถูกทอดทิ้ง,
หนักหนากว่าถูกทอดทิ้ง คืออยู่อย่างเปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้,
หนักหนากว่าการอยู่อย่างเปล่าเปลี่ยวบนโลกใบนี้ คือ พลัดพราก,
หนักหนากว่าความพลัดพราก คือตาย,
...หนักหนากว่าความตาย คือถูกลืม

ใช่แล้ว ...
นี่แหละ forgotten อันแสนเศร้าน่าใจหาย
เราอยากเป็นที่จดจำของใครบางคนอันเป็นที่รัก
แต่ใครเล่าจะทำสำเร็จทุกครั้งได้

อยากเป็นที่จดจำ
จึงเอาใจคนอื่นมากไป
เราต้องสูญเสียตัวเองอย่างไม่ต้องสงสัย

หากตามใจตัวเองมากไป
เราอาจไม่เหลือใคร
แม้แต่คนใจร้ายที่จะมาตำหนิติด่า

ยอมตายดีกว่าถูกลืม --
เก๋และเฉียบขาดไม่ใช่เล่น
หากใครทำและเป็นเช่นนั้นได้

แต่เราจะเอาชีวิตไปผูกติดกับคนอื่นขนาดนั้น
ได้อย่างไร
คงไม่เพียงเราเองที่อึดอัดคับข้องใจ

คนที่ต้องแบกความเป็นตายของเราไว้
ก็คงอยากฆ่าตัวตายวันละหลายหน

สำคัญแค่ไหนว่า
เราจะต้องเป็นที่จดจำของใครหรือเปล่า
บางที ชีวิตก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรจากเรา มากล้น

นอกจาก
ขอเพียงเราจดจำใครบางคนไว้ ... ตลอดไป --
เท่านั้น

 

ได้ดิ แต่ยังไม่ได้อาบน้ำไม่เป็นไรใช่ป่ะ

 

นี่เป็นเรื่องเศร้าที่สุดที่ได้ยินวันนี้เลยนะเนี่ยเศร้าโดนใจจริงๆสงสัยไม่ได้ลอยกระทง 55555....อุ๊บ

 

เค้าขอซบไหล่ ม่ะช่าย ซุกจั๊กกาแย้ :'( :'( 555555

สงสัยม่ะด้ายไปเหมียนกันอ่ะดิ่ เลยเข้าใจฟามรู้สึก :'(

 

อยากตาย! ได้ยินมั้ย? ฉันอยากตายยยยยยยยยยย กระทู้อะไรวะ?เนี่ย ช่างบรรจงคัดสรรมาซ่ะเหลือเกินนะ โดนสุดๆ เศร้าจริงๆ ขออนุโมทนาท่านจขกท.(คงไม่ต้องไปลอยกระทงแล้วคืนนี้)อ้อ...ขอบคุณท่าน"อาภากร"ด้วยนะ อ่านของท่านแล้ว ฮึ...

 

กระทูสู้ดดดดดดดดยอดแห่งปี สามารถดึงความลับของเราออกมาได้

รักคนมีเมียแย้วววววววว
กรุผิดมากไหม

 

ไม่อยากให้โลกนี้มีรัก ไม่อยากให้คนมีรัก

กรุไม่อยากรู้จักความรัก โว้ยยยยยยยยย

 

​

 

ความตายที่น่าอภิรมย์
ความตายที่น่าอภิรมย์
ความตายที่น่าอภิรมย์
ความตายที่น่าอภิรมย์

​

 

​

จุ๊บๆ...ได้ไหม....^^....

​

 

จุ๊ๆๆๆ....อย่าเอ็ดไป...
เดี๋ยวความรักตกใจจ้ะ...

​

 

...สวัสดีความเหงา...
...สวัสดีความเศร้า...
...สวัสดีความพลัดพราก...




​

 

...บนเส้นทางแห่งชีวิต...
...บนเส้นทางแห่งความฝัน...
...บนเส้นทางแห่งความเป็นจริง...
...เป็นเส้นทางที่แสนเศร้า เงียบเหงา และเดียวดาย...

​

 

น้องน่าน พี่อ่านแล้วยังนึกอยู่เลย ว่ามันคุ้นๆยังงัยไม่รู้ เหมือนคนบ้านใกล้เรือนเคียง 555

 

ไม่บ่นเรื่องความรักกับใครเค้า แต่ขอบ่นเรื่อง ขออากาศให้ตรูหายใจด้วย จะตายอยู่แล้ว ควันรถ ควันบุหรี่ ควันท่อไอเสียเรือ เจอหมดครบในแต่ละวัน อยากมีอากาศหายใจแล้วไม่ปวดหัว โอ้ย.ปวดหัวจังเลย เจอมลพิษ ทั้งวันเลย ขออากาศดีๆหายใจบ้างโว้ย...ตรูปวดหัวมาก

 

เศร้าด้วยคนดิ

เรามันเศร้าประจำ
หลังจากใช้ชีวิต อิสระ เจอคนน้อยๆ

มาเจอคนมาก
คนแสนใจน้อย ก็ต้องมาน้อยใจอย่างนี้ ฮือ............ซิก....ซิก...

อยู่เหมือนน้ำท่วมปาก
ถูกคนใส่ร้าย วางแผนกำจัดตอนเราไม่อยู่
พอไปถามตรงๆ ก็ปั้นหน้านางฟ้าเข้าใส่

แล้วมาถูกนายใหม่(เบอร์ ๓)เข้าใจผิด แหมยังกะในหนัง
ลอบใส่ร้ายเราในที่ลับ พอเราถามดีๆก็มาทำโมโหใส่ อีก
ไม่ยอมให้เราอธิบายอีก พอเราขอให้อธิบายตรงๆ ก็ไม่ยอม ดันไปด่าเราให้นายใหญ่ฟังข้างเดียวอีก

ห้ามเราเข้าพื้นที่อีก
แต่ข้าก็จะไป ๕๕๕๕


เรามาดูกันว่า
คนเราจะซวยได้อีกเท่าใดกันน้อ


วันนี้วันพระ วันลอยกระทง ต้องมาลอยกะเพื่อนใหม่ขี้บ่นอีก
เศร้าจัง....

ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากนะ ที่ตั้งกระทู้นี้มาให้มาร่วมทุกข์ดื่มด่ำกัน
(ปาดน้ำตา)

 

พี่จั่นมาอยู่กะน้องมาพี่มา

ชั้นชวนมากัดก้อนเกลือไม่มีวันเบื่อรักเรา


เศร้า
ถ้าถูกหวย ๘๐ ล้านนะ
จะออกจากงาน
ไปปลูกบ้านดิน

แสร้งทำเป็นขาย ชากาแฟบังหน้า
ที่จริงหลังร้าน จะเล่นเกมส์ เล่นหมากล้อม หมากฮอส ไพ่ ทั้งวัน คอยดูดี้

สร้างห้องลับใต้ดินไว้ทดสอบสิ่งประดิษฐิ์เล็กน้อย ๕๕๕๕


แต่หวยก็ไม่ถูก เรื่องมันเศร้า
ต้องทำงานต่อไป เศร้าอีกแล้ว

 

พี่ก็อยากไปอยู่ต่างจังหวัดเหมือนกัน พี่ไม่ได้ทำงานแล้ว มีความสุขมากที่ไม่ต้องไปทำงาน เบื่อชีวิตที่ทำงาน เจอหัวหน้าชั่วๆเลยออกจากงาน มาเลี้ยงลูกดีกว่าค่ะ ขอให้น้องยุถูกหวยนะ จะได้ทำในสิ่งที่ต้องการให้มีความสุข

 

เซ็งว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

คิดถึงมานี มานะ ปิติ เจ้าแก่ จังเลย