โดนขังวิญญาณ

ขอตัวไปธุระ 30 นาทีโดยประมาณ เดี๋ยวมาคุยต่อค่ะ บาย...

 

อ้าวเป็นงั้นไป ศิลามณีคิดว่าคุณคะรุทาตั้งกระทู้ด้วยสะอีก เห็นคุยเก่งจริงๆ

 

ยังอยู่คะ วิ่งเข้ากระทู้โน้น ออกกระทู้นี้ เดี๋ยวไปตามเพื่อนก่อนนะคะ เดี๋ยวเข้ามาใหม่คะ

 

อืมร์...ใช่คะ กลัวเขามาหน้าเละๆ ให้เห็นเหมือนกัน แต่เอาเขาจริงๆ ภาพที่เห็นมันเป็นออกสีตุ่นๆเทาๆ ไม่ได้มีสดใสเหมือนภาพในปัจจุบันที่เป็นอยู่ .... เลยไม่ใครน่ากลัวเท่าไหร่... แต่ศิลามณีไม่เคยเจอที่มาขอให้ช่วยตามงานศพ แบบคุณคะรุทา

 

มีครั้งหนึ่ง ครับตอนนั้นมีพระอาคันตุกะมาพักที่บ้านท่านชอบสวดมนมากสวดที่หนึ่งนานมากด้วยปกติเวลาท่านสวดมนก็ตรงกับเวลาผมนั่งสมาธิพอดีเห็นการสวดมนของท่านเวลาสวดมีแสงสีทองเป็นเม็ดๆคล้ายเม็ดฝนอออกมาเห็นวิญญาณโดนแล้วร้องวิ่งหนีไปขนาดผมนั่งอยู่ยังโดนพอโดนเข้าตรงไหนร่างกายก็เป็นรูโป๋เลยกำหนดจิตประสานเหมือนเดิมท่านทำอยู่อย่างนี้หลายวัน โดยปกติเวลาท่านสวดเสร็จท้าวจตุมหาราชทั้ง4จะมาแต่จะผลัดกันมาวันละอง มีอยูวันหนึ่งดึกมากพอสวดเสร็จวันนั้นเห็นพระยาเวสสุวัณ พอท่านลงนอนสักพักชึ่งตอนนั้นผมยังนั่งสมาธิอยู่ อยู่ๆท่านก็ลุกขึ้นแล้วพูดเป็นภาษาอะไรฟังไม่รู้เรื่อง สักพอเห็นหลวงปู่ที่ผมรู้จักเหมื่อนกันแต่เห็นท่านชัดมาก ท่านเปิดมุ้งขึ้นแล้วมองเพ่งมา อาการของพระจึงสงบลงเป็นปกติแล้วนอนต่อพอตอนเช้าขึ้นมาผมถามว่าเมื่อคื่นเป็นอะไร ท่านกลับบอกท่านไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ที่เห็นผิดปกตไปคือไม่รู้ว่าไปเอาประคำจากไหนมาคล้องเต็มคอเลยที่นี้ อาการแสดงออกว่าเห็นว่ากลัวชัดๆแล้วจากนั้น จากที่เคยว่าจะอยู่หลายวันกลับเปลียนเป็้นรีบอยากกลับวัด....ครับ

 

สวัสดีคะคุณ เจ้าของกะทู้และ คุณศิลามณี และเพื่อนๆ ขอมาร่วมอ่าน ด้วยคนคะ

 

คุณตุ๋ยมาหรือยังคะนี่... คุณเจ้าของกระทู้คงไม่ว่าอะไรนะคะ ศิลามณีไปตามเพื่อนมาคุยในนี้ คิกๆๆคักๆๆ เพื่อนแยะดี

 

สวัสดีเช่นกันครับ...........

 

ตามสบายครับ...............

 

แสงสีทองคล้ายเม็ดฝน นี่คืออะไรนะคะ น่าแปลกจริงๆ

 

ครูบาอาจารย์ ของศิลามณี ท่านเคยสั่ง สวดมนต์ต้องสวดให้เพราะ แล้วมีความสุข...ให้ เหมือนกับตอนที่เราร้องเพลงนะคะ

 

เคยอ่านในหนังสือนะคะ เขาว่าคลื่นพลังเสียงนี่... สามารถขับไล่พลังด้านลบได้ ศิลามณี เคยใช้ขันของธิเบต ไล่พลังด้านลบของหินออกไป เวลาที่จับหินแล้วรู้สึกไม่สดใส ..... ศิลามณี ว่าพลังเขาอาจตัน ก็เลยนำไปล้างพลังด้านลบ โดยการนำไปวางไว้ในขัน แล้วใช้ไม้เคาะหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะใช้ไม้ วนรอบๆขันทิเบตไปทางซ้าย อย่างช้าๆ เพื่อให้เกิดคลื่นเสียงดังกังวาลออกไป อันนี้เป็นการขับพลับด้านลบออกไป .... แต่ถ้าจะเพิ่มพลังด้านบวกเขาให้วนไปทางขวา ขันธิเบตนี่ ศิลามณี ก็เพิ่งได้มาจากร้านขายของเก่า เป็นขันคล้ายทองเหลือง แต่หนังกว่ามาก เวลาเคาะแล้วเสียงดังกังวาล เหมือนระฆังเลยคะ เสียงใส และ เพราะมากคะ.... เคยอยากรู้ว่าหินเขาจะรู้สึกอย่างไงน่า... เวลาเจอคลื่นเสียงนี่ เลยลองเอาหู...ทีแรกจะแนบหูเข้าไปกับขัน.. แต่นึกได้ ประเดี๋ยวหูแตกกันพอดี คิกๆๆ ก็เลยแค่เอียงหูไปใกล้ๆกับขัน อืมร์.....เสียงดังมากๆเลยคะ

 

พูดถึงสวดคาถา ชินบัญชร แต่กอ่นตุ๋ยก็ไม่ เคยสวดเพราะใจคิดว่ารู้สึกจะอยาก และยาวมากๆ แต่อีกความรู้สึกหนึ่งอยากสวดได้คะ ก็เลยไปหายซื้อ แบบเป็นเพลงมา ชินบัญชรกาบทองและกาบเงิน หรืออะไรแบบเนี่ย จำไม่ได้แลว้ถูกใจมาก ทั้งภาษาบาลีและแปลไทยเปิดฟังทุกวัน จนสวดได้เลยแต่เป็นเพลงนะคะ ถ้าสวดทำนองธรรดา สังสัยคงสวดไม่ได้ หรอกคะ จิตเราคงชอบแบบนี้ระมังขนาดนังสมาธิต้องนั่งฟังเพลงบันเลง จิตเป็นสมาธิเร็วมาก จิตตุ๋ยคงชอบแบบนี้จริงๆ คะ

 

กลับมาแล้วค่ะ ..ยู้ฮุ้..

 

เอาพอไปตามเพื่อนมาคุรคะรุทาหายไปแล้ว มาหรือยังคะ

 

คุณศิลมณี ค่ะ..เรื่องเขามาขอเป็นลัษณะนี้นะคะ..
วันนั้นคะรุทาและครอบครัว พร้อมด้วยพี่ชาย พี่สะใภ้
เราไปงานศพที่จ.กระบี่...วันนั้น วันที่เขาจะเผาน่ะคะ ..เวลาประมาณสัก..ใกล้ๆๆ บ่ายโมง เขามีกำหนดจูงโลงไปวัดเพื่อเผา พอใกล้ๆกำนด ก็มีน้องคนนึงมาตามคะรุทาบอกว่าน้อง ด. เรียก คะรุทาก็เลยเข้าไปในบ้านเขา เพราะคิดว่าเขาคงมีอะไรให้ช่วยยก ช่วยถือ พอก้าวเข้าประตูบ้านเขาปั๊บ เท้านี้เหมือนเหยีบไม่ถึงพื้น มันจมหายลงไป แต่คะรุทาไม่ตกใจ ไม่จิตตก ..สิ่งแรกคิดถึงปู่โตทันที แล้วก็กำหนดว่า ชินะปัญชระปริตตัง มังรักขะตุสัพพทา .3 ครั้ง แล้วก็ระลึกถึงท่านท้าวเวสสุวรรณโณ แล้วก้าวเข้าบ้านเขาไป เดินไปก็ถามน้องเขาว่าน้อง ด. อยู่ไหน น้องเขาก็ชี้ไปในห้องนอน ว่าอยู่ในนี้ เราก็ชะโงกหน้ามองเข้าไป แปลกมากที่รู้สึกขึ้นมาทันที ว่าจิตนี้ไม่ใช่น้อง ด. แต่ยังเฉยๆไม่พูดอะไร
จนน้อง ด. พูดขึ้นมาเองว่า รู้แล้วใช่ไหม จึงตอบไปว่ารู้ ( จริงๆน่าจะตอบว่าไม่รู้ ไม่เห็นเนอะ )..แค่นั้นแหละเขาเอามือขึ้นปิดหน้า แล้วร้องให้ ใหญ่เลย...เราก็บอกเขาว่า เดี๋ยวนะ..ขอไปตามพี่สะใภ้มาเป็นเพื่อนนะ เขาก็พยักหน้าแล้วร้องให้ เราก็ออกมาตามพี่สะใภ้ เข้าไปในห้องนั้นด้วยกัน

 

ต่อ..

เมื่อคะรุทาและพี่สะใภ้เข้าไปในห้องนั้น กันแค่ 2 คน บวกวิญญาณที่แฝงน้อง ด.อีก 1 555 + เราก็เริ่มปฎิบัติการคุยกับผี ที่น่ารัก ( เพราะน้อง ด. เป็นคนสวย ) จึงได้คุยกัน สรุปความประสงค์คือ เขาต้องการให้หาผ้าผูกคอให้ แล้วให้เผาไปให้ด้วย เราก็รับปากว่าถ้า หาเจอจะทำให้ตามคำพูด แต่ตอนนี้ ให้ไปวัดเพราะถึงเวลาแล้ว เขาก็เงียบเอาแต่ก้มหน้า ไม่พูดอะไร เราก็บอกว่า ถ้างั้นเราไปแล้ว เราไม่อยู่หรอก พอจะเดินออก เขาก็ยื่นมือมาให้เรา และพี่สะใภ้ จูงคนละข้าง เขาบอกว่าช่วยด้วย พอจูงเขาพาออกจากห้องนอน อ้าว....
มีคนมาอยู่ตรงประตูหลายคนเลย เพิ่งสังเกตุเห็น..จูงเขาเดินมา พอจะถึงโต๊ะบูชาพระ เขาก็ชะงัก มือสั่นบีบเราแรง แต่ไม่รู้ว่าบีบพี่สะใภ้แรงด้วยหรือเปล่า เพราะนาทีนั้น เราไม่คุยอะไรกันเลย เราก็อธิษฐานบอกขอทางองค์พระ ขอทางพระแม่ธรณี แล้วคุยกับเขาต่อว่า ให้พุทโธ..ไว้นะ เขาก็พยักหน้า แล้วก็บอกเขาต่อว่า จำบุญที่เคยทำได้ไหม เขาก็พยักหน้า ระลึกถึงหลวงปู่หลวงพ่อที่พี่นับถือไว้นะ เขาก็พยักหน้า เห็นหลวงปู่หลวงพ่อที่พี่นับถือไหม เขาก็พยักหน้า ( เขาหลับตาตลอดเลย ) ไปตามหลวงปู่หลวงพ่อที่พี่นับถือนะ เขาก็พยักหน้า เดินมาถึงรถบรรทุกที่นำโลงเขาจะไปวัด เราก็ส่งร่างของน้อง ด. ให้ขึ้นรถ เราก็จะมาขึ้นรถเรา แต่เขายื่นมาให้เรากับพี่สะใภ้จับอีก แล้วบอกว่าไปส่งเขาด้วย ไอ้เราก็กลัว เสียงคนรอบข้างก็บอกช่วยมันหน่อยนะ สุดท้ายทั้งเราและพี่สะใภ้ต้องขึ้นบนรถขนโลงด้วย ( ลืมดู 3 ตัวท้ายเลยง่ะ ) เขาก็ไปออกบนรถ ก่อนออกเขาถามว่ารูปเขาล่ะ เราก็บอกว่าอยู่ข้างหน้า เขาก็ถอนออก น้อง ด. ล้ม เราก็ประคองไว้ เรื่องก็เป็นฉะนี้แล..ธรรมด๊า ธรรมดา...ตอนหลังพี่สะใภ้บอกว่าเราเสียงดุ เสียงดังด้วย ได้ยินแต่เสียงเราคนเดียวเลย...เขิลลลล์ จัง.

 

ตื่นเต้นดีนะครับ..........

 

แหมคุณ คะรุทายังมี อารมณ์ตลก ลืมดูเลขท้าย 3 ตัว เสียอีกถ้าเป็นตุ๋ยก็คงจะคิดว่าเมื่อไรถึงเสียทีนะ เนี่ย

 

ooh...โพสต์เสร้๗ หมาหอน ไฟดับ อีก...อุ๊ยหยอง...