แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

............................................
ขอบคุณครับ กับกลอนเพราะๆๆนำมาให้อ่านกัน สวัสดีตอนบ่ายๆๆครับ

 

โชคดี ใด้ครบตามจำนวนครับบบ ...^^...

งั้น ขอแจ้งรายการตรงนี้เลยละกันครับ เผื่อท่านภูวดิต อยู่ที่นี่ด้วย จะไม่ต้องเสียเวลา ไปที่วัดเพื่อเช็คพระอิก..................

1 ที่ยังเหลือแน่ๆ คือ ระฆังทอง ไม่มีตระกรุด เพียบบบบบบ
2 แบบมีตระกรุด ยังพบ2องค์ ครับ ^ ^........

 

วันนี้ผมขอระบายความเสียใจของผมที่มีต่อแม่ ที่ทำไมผมจึง..
- ไม่เคยให้อะไรแม่เลยไม่ว่าจะเป็นของขวัญวันเกิด วันปีใหม่ วันแม่
- ไม่เคยพาแม่ไปเที่ยว ไปทานอาหาร
- ไม่เคยกอดแม่เลยตั้งแต่โตมา
- ไม่เคยบอกว่ารักแม่เลย
- ไม่รู้จักถนอมรักษาน้ำใจของแม่เลยในบางคร้ง
จนวันหนึ่งวันที่ผมไม่มีแม่แล้ว วันที่ผมเห็นแม่เป็นครั้งสุดท้าย แม่นอนพูดไม่ได้แต่ดวงตา
ของแม่ที่มองมาที่ผม ผมไม่รู้จะเขียนบรรยายมาเป็นตัวหนังสือได้อย่างไร
ทำไมผมจึงเพิ่งจะมารู้สึกเสียใจ และเสียใจอยู่ทุกวันนี้ ทุกครั้งที่นึกถึงแม่ ผมร้องไห้
น้ำตาไหลทุกครั้ง แม้วันที่ผมบวชให้แม่ผมก็ยังร้อง ร้องด้วยความเสียใจ ที่ทำไมเราไม่
ทำดีกับแม่ให้มากกว่านี้
ขอให้คนที่ยังมีแม่อยู่ อย่าเป็นอย่างผม อย่าเขิน อย่าอาย ที่จะทำดีต่อแม่ของเรา
อย่าเป็นอย่างผม แล้วคุณจะเสียใจ เหมือนผมอยู่ในขณะนี้
ผมรักแม่ครับ

 

*กำลังจะจัดทำบุญให้กับผู้เสียชีวิตแต่พิธีจะเริ่ม ประมาณ 9.00 โมง...
เช้าวันนั้นใกล้ จะสว่างแล้ว..พยาบาลก็เข้าไปห้องคนไข้ ช่วงที่เปิดประตูเข้าไป ญาติคนไข้มองออกไปตรงที่พยาบาลเปิดตูเข้ามา ปรากฎว่าคนชุดขาวมายืนรอกันเต็มไปหมดเพื่อรอรับบุญที่ทางเราจัดทำบุญไปให้ เขา.....ในเวลา 9.00 น.


*นั้นเวลาบอกกล่าวว่าจะทำบุญไปให้....เขารับรู้แล้วจะมารอจริงๆ*


ขอร่วมอนุโมทนาบุญ กับ พี่ นวล และ คณะทางโรงพยาบาล ขอให้ผลบุญ ที่พี่และทางคณะ ตั้งใจจะอุทิศให้เขาเหล่านั้น จงช่วยให้เขาเหล่านั้นได้พ้นทุกข์ในเร็ววันนะคะ สาธุๆๆ

 

ขอบคุณครับ ^ ^.......................

 

ขอให้ คุณ ปั้น เดินทางถึงไทยโดยสัวสดิภาพนะคะ และ ขอให้ งานบุญที่ คุณ ปัน สร้างลุล่วงไปด้วยดีนะคะ อนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่านี้ครับ....
อดีต คงกลับไปแก้ใข ไม่ใด้อิก.......
แม่ทุกคน ย่อมหวังให้ลูก เป็นคนดี........
แค่ เป็นคนดี เท่านี้..................

ท่านก็มีความสุข ยามเมื่อมองลูก..... จากบนฟ้า แล้วครับ.......

 

สวัสดีครับพี่หนุ่ม...และทุกท่าน...ขอให้มีความสุขในวันแม่ทุกๆคนนะครับ


อย่าทอดทิ้ง...พระในบ้าน<!-- google_ad_section_end -->



<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start --><SCRIPT type=text/javascript><!--google_ad_client = "pub-2576485761337625";/* 300x250, created 21/07/09 */google_ad_slot = "6922411748";google_ad_width = 300;google_ad_height = 250;//--> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js" type=text/javascript> </SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/expansion_embed.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>
<TABLE class=alt1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

มีคุณนายคนหนึ่ง…..
ใจบุญสุนทาน…ตักบาตรทุกเช้า
ตักบาตรเสร็จ.. ก็แต่งสำรับกับข้าว…อย่างบรรจงประณีต ..
เพื่อเอาไปถวาย…..ท่านเจ้าประคุณสมเด็จ…ผู้เป็นเจ้าอาวาส
ด้วยความเคารพนับถือ..ในจริยวัตรของท่าน
และชอบฟังท่านคุย….เล่าเรื่องต่าง ๆ…
เรียกว่า….ตักบาตรเสร็จ…
คุณนายต้องมาวัดทุกวัน…
ถวายอาหารเสร็จ…ก็คุยกับพระสมเด็จ…

วันหนึ่ง…
หลังจากคุณนายกลับแล้ว….
พระหนุ่มรูปหนึ่ง….ซึ่งเป็นศิษย์ก้นกุฏิของสมเด็จ
เข้าไปกราบเรียนว่า…
คุณนายคนนี้…ใจบุญสุนทานจริง ๆ….
แต่เคยได้ยินว่า…เป็นคนใจแคบ…
เหลือแม่อยู่คนเดียว..
ปล่อยให้อดๆ..อยากๆ…ไม่เอาใจใส่…..
ปล่อยให้อยู่ห้องแคบ ๆ…หลังบ้าน
ส่วนตัวเองและลูก ๆ ..
อยู่ตึกใหญ่โต…สะดวกสบาย….

เวลาพูดจากับแม่…ก็ฟังไม่ได้..
หยาบคาย….ขู่ตะคอก…กระแทกกระทั้น…
ผิดกับตอนมาคุยกับสมเด็จที่วัด…
ชนิดหน้ามือ..เป็นหลังมือ…
แม่…จะออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน..ก็ไม่ได้…
ไม่ยอมให้ออก…
มีแม่แก่…หลงๆ ลืม ๆ..สติไม่สมประกอบ..
อายเขา…
มีคนเขาเล่าให้ฟัง…หลายรายแล้ว…
เท็จจริงอย่างไร….ไม่ทราบได้…

สมเด็จ….นั่งฟังเฉย…ไม่พูดว่าอะไร
วันหนึ่งมีกิจนิมนต์…ไปทำบุญบ้าน
ขากลับ….เดินผ่านหน้าบ้านคุณนาย…
ท่านก็แวะบ้านคุณนายก่อน…
คุณนายดีใจมาก…ที่สมเด็จมาเยี่ยมถึงบ้าน..
ถือเป็นมงคลอย่างสูง…
ที่พระขั้นสมเด็จ…มาเยี่ยมบ้าน…
จึงเรียกลูกหลาน…มากราบเท้าท่าน…เป็นการใหญ่..
แล้วก็คุยกันเรื่องต่างๆ ..มากมาย..

ในตอนหนึ่ง…
สมเด็จท่าน…ถามคุณนายว่า..
พระในบ้าน…มีไหม…?
มีเจ้าค่ะ…
พระในบ้าน..มีหลายองค์…
เป็นพระเก่า ๆ ทั้งนั้น
สมัยสุโขทัยก็มี…เชียงแสนก็มี…
อาราธนาท่านสมเด็จ….ขึ้นไปดูข้างบน…..
สมเด็จท่าน….เฉย….แล้วถามต่อว่า
ได้ทราบข่าวว่า…
คุณนายมีแม่อีกคน….เดี๋ยวนี้อยู่เสียที่ไหน…?
คุณนายสะอึก…เสียวแปลบเข้าไปในหัวใจ…

จะตอบตามตรง…ก็กลัวว่า..
สมเด็จจะเดินไปดู…
เห็นสภาพความเป็นอยู่ของแม่…
แล้วท่านจะติเตียน…
อึกๆ …อักๆ …อยู่ครู่หนึ่ง….แล้วจึงตอบว่า…..
ตอนนี้ท่านไม่อยู่เจ้าค่ะ….
ออกไปเยี่ยมญาติ…อีกนานจึงจะกลับ….
สมเด็จท่านนั่งนิ่งอยู่สักครู่….แล้วจึงลากลับ…
คุณนายก็ยังคงไปวัด…เป็นปกติ……

วันหนึ่ง….
สมเด็จ….ท่านเห็นว่า..วันนี้…
คุณนายยิ้มแย้มแจ่มใส…พูดจาร่าเริง…
อารมณ์ดีหลังการทำบุญทำทาน…
สมเด็จจึงถามว่า…
พระในบ้านของโยม….โยมดูแลเรียบร้อยแล้วหรือยัง…?
เรียบร้อยเจ้าค่ะ….
ดิฉันจุดธูปเทียน…ถวายอาหาร….
บูชาเสร็จแล้ว…จึงมาที่วัด…
ท่านไม่ต้องเป็นห่วง….

อาตมา..ไม่ได้หมายถึง…พระพุทธรูป…
พระในบ้านที่อาตมาถามถึงนี่…
เป็นพระที่ยังมีลมหายใจ….
คือ…แม่พระ….ผู้มีพระคุณสูงสุดแก่โยม…
แม่..ให้ชีวิตเรามา…โดยเอาชีวิตตัวเองเขาแลก…
เลี้ยงดูเรามา..ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย….จนได้ดิบได้ดีทุกวันนี้…

แม่เหน็ดเหนื่อย….ทุกข์ทรมาน…แสนสาหัส…
แม่…ทนหิว…เพื่อให้ลูกอิ่ม….
แม่…ทนหนาว..เพื่อให้ลูกอุ่น…
แม่..ไม่เคยนอน..ถ้าลูกของแม่…ยังไม่หลับ…
ยามลูกเจ็บป่วย…..ร้องไห้
หัวใจแม่ก็เจ็บปวด…และร้องไห้พร้อมกับลูกด้วย…..
แม่อยากเอาความเจ็บปวดทั้งหมด…ของลูก…มาไว้ที่แม่…
ถ้าทำได้……
แม่…ยอมตายเพื่อลูกได้….

พระคุณของแม่นี้…..ใหญ่หลวงเกินกว่าจะคณานับ…..
เราต้องตอบแทนบุญคุณท่านบ้างน่ะโยม….
เอาตาดู…หูใส่….เอาใจใส่ท่านบ้าง….
ไม่ใช่ปล่อยให้ท่าน …อด ๆ…อยากๆ……
เจ็บไข้ได้ป่วย….ก็ดูแลท่านบ้าง….
อาตมาได้ข่าวว่า….
คุณโยมเหลือแม่อยู่คนเดียว……
และ…ไม่ค่อยสนใจความเป็นอยู่ของท่าน….
ปล่อยให้อยู่ในห้องแคบๆ อดๆ อยาก ๆ
ไม่สงสารท่านบ้างหรือ….โยม….?

โยมจัดอาหารมาถวายพระได้ทุกวัน….
แต่พระในบ้านอีกองค์…..โยมไม่เคยจัดให้….
และตอนที่โยมจัดมาให้อาตมา…..
สังเกตดู….โยมจัดมาให้อย่างดี…..ประณีตบรรจง…
แต่ก่อน…..
อาตมาไม่รู้ว่า…อะไรเป็นอะไร…
ก็ฉันของโยมตามปกติ….
แต่ตอนนี้…บอกตรงๆ…เลยว่า…
กลืนไม่ค่อยลง…มาหลายวันแล้ว…..
อาตมาเป็นพระในวัด…
ไม่ควรเอาเปรียบพระในบ้าน….ของโยมเกินไป….

ถ้าพระในบ้าน…ยังอด…
พระในวัด…ก็…กลืนไม่ลง…
การทำบุญให้ได้บุญมากนะโยม…
เลี้ยงพ่อแม่…ให้อิ่มหนำสำราญเสียก่อน…
แล้วจึงถวายพระ……
คุณนาย….ไม่พูดอะไร…. นั่งน้ำตาไหล….
ลูกๆที่รักทุกคน…
ได้ดูแลพระในบ้านของลูกๆ…แล้วหรือยัง…?
ถึงแม้ว่า…จะเพียงเล็กน้อย….ก็ยังดี….
บางคน…..
กว่าจะรู้…พ่อแม่เป็นพระในบ้านผู้ประเสริฐ…
ก็สายเสียแล้ว…
คือ..รู้เมื่อท่านทั้งสอง…..ไม่มีตัวตนอยู่ในโลกนี้แล้ว…....

**********************************
:: �ҹ�����ѡ� :: :: ��ҹ - ���㹺�ҹ
<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>
<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>
<SCRIPT src="http://googleads.g.doubleclick.net/pagead/test_domain.js"></SCRIPT><SCRIPT src="http://pagead2.googlesyndication.com/pagead/render_ads.js"></SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT><SCRIPT>google_protectAndRun("render_ads.js::google_render_ad", google_handleError, google_render_ad);</SCRIPT>

 

คุณยายผู้เดียวดาย

ครั้งหนึ่งผมพาแม่ไปพบแพทย์ประจำเดือนที่โรงพยาบาลศรีนครินท์ จ.ขอนแก่น..หลังจากตรวจเลือดแล้ว ผมต้องรีบป้อนข้าวแม่ทันทีเพราะกลัวท่านหิว...จัดแจงงัดข้าวกล่องออกมาป้อนท่าน (แม่ผมนั้งรถเขน ข้อมือหักต้องเข้าเฝือก) สักพักมีคุณยายถือไม้เท้าเดินเข้ามาหา แล้วถามแม่ผมว่า ใช่แม่ลูกกันหรือเปล่า แม่ตอบว่า เป็นลูกชายฉันเองจะ คุณยายมองหน้าผม แล้วพูดว่า ผมได้ทำกุศลผลบูญที่ยิ่งใหญ่แล้ว ที่มีความกตัณญู รู้คุณพ่อแม่ และยายได้บอกแม่ว่า เป็นบุญแล้วที่ได้ลูกชายแบบนี้ ไม่เหมือนแก่ มีลูก 4 คน ยังต้องมาโรงพยาบาลคนเดียวเลย...แล้วคุณยายก็เดินจากไปเงียบๆ
หนึ่งปีมีวันแม่ 1วัน หนึ่งปีมีวันลูกทุกวัน..สำหรับแม่

 

คำสอนของ หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน สิงห์บุรี

วิธีใช้หนี้พ่อแม่

1. จงสร้างความดีให้กับตัวเอง และนี่ก็เป็นการใช้หนี้ตัวเอง ตัวเราพ่อให้หัวใจ แม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองอยู่ในตัวแล้ว จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหน บางคนรังเกียจแม่ ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกลูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไปอีก

2. ใครที่คุณแม่ล่วงลับไปแล้ว ก็ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน และถ้าจะทำบุญด้วยการเจริญกรรมฐาน แล้วอุทิศส่วนกุศลไป การทำเช่นนี้ถือว่าได้บุญมากที่สุด ทั้งฝ่ายผู้ให้และผู้รับ

3. ผู้ใดก็ตาม ที่คุณแม่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ให้กลับไปหาแม่ ไปกราบเท้าขอพรจากท่าน จะได้มั่งมีศรีสุข ส่วนคนที่เคยทำไม่ดีไว้กับท่าน ก็นำเทียนแพไปกราบขออโหสิกรรม ล้างเท้าให้ท่านด้วย เป็นการขอขมาลาโทษฯ

4. ขอฝากท่านไว้ไปสอนลูกหลาน อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่เลย ไม่ต้องถึงกับฆ่าหรอก แค่คิดว่าพ่อแม่เราไม่ดี จะทำมาหากินไม่ขึ้น เจ๊ง ท่านต้องแก้ปัญหาก่อนคือ ถอนคำพูด ไปขอสมาลาโทษเสีย แล้วมาเจริญกรรมฐาน รับรองสำเร็จแน่ มรรคผลเกิดแน่ ฯ

5. บางคนลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมนะการเถียงพ่อเถียงแม่ไม่ดี ขอบิณฑบาต สอนลูกหลานอย่าเถียงพ่อเถียงแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อกับแม่ ไม่อย่างนั้นจะก้าวหน้าได้อย่างไร ก้าวถอยหลังดำน้ำไม่โผล่ ฯ

 

น้ำตาซึมตั้งแต่อ่านเรื่องสมเด็จโตท่านแล้ว

มาเจอประโยคนี้ สะกิดใจผมมากๆครับ

ขอบคุณมากครับ

 

ผมดีใจ ที่คุณ unu ได้มาระบายสิ่งที่เคยอึดอัดในหัวใจของลูกผู้ชายคนหนึ่งในนี้ แม้แต่จะเป็นโพสแรกด้วยซ้ำไปในเวปพลังจิต ทุกๆคนขอเป็นกำลังใจให้และจะเป็นเพื่อนที่ดีของคนรักแม่อีกคนหนึ่ง ยินดีกับความรู้สึกดีๆในใจในขณะนี้ที่มีให้แม่นะครับ ขอบคุณมาก

 

ของดีตามธรรมชาติ ที่เบื้องบนมอบให้เพื่อใช้แก้อาถรรพ์และรักษาโรคครับ
แต่ไม่ใช่จะพบได้ทุกครั้งที่ฟ้าผ่า ส่วนใหญ่จะเป็นหินมนๆ ลื่นๆ ผมเคยอยู่ห่างฟ้าผ่าแค่ประมาณ 10 เมตร แต่อยู่ในรถยนต์ ฟ้าผ่าลงมาจนรถสะเทือนเห็นชัดๆว่าสายไฟลงไปที่ต้นไม้ข้างรถ เมื่อไปดูตรงรอยที่ไฟยังลุกไหม้อยู่ ไม่เจออะไรเลย นอกจากกลิ่นไหม้และต้อนไม้ที่ดำเป็นตะโก

คนที่พบขวานนี้ จะพบติดอยู่กับต้นไม้บนโคกเนิน และพบตกกลางนา ที่ฟ้าชอบผ่าลงบ่อยๆ แต่ของปลอมก็ทำมาหลอกกันบ่อยๆ

 

ยินดีด้วยครับ ที่เก็บเกี่ยวสิ่งดีๆในกระทู้ไปได้บ้างแล้ว
เชื่อว่า ทุกคนในนี้ ล้วนเป็นมิตรแท้ทางสังคมตัวหนังสือได้อย่างดีเลยครับ
แม้กระทั่งในคำว่า น้ำใจของเพื่อน ที่ยากพบเจอในคนรอบข้างตัวเรา แต่ที่นี่มีให้เห็นมากเลยครับ ขอบคุณมาก

 

ผมขอเล่าเรื่องแม่สักเล็กน้อยครับ ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่มีปัญหาค่อนข้างเยอะ ก็น่าจะมาจากกรรมที่ทำร่วมกันมาในอดีตชาติ แน่นอนครับแม่ทุกคนรักลูกทำทุกอย่างให้ลูกได้ ดิ้นรนทำมาหากินส่งเสียลูกให้เรียนหนังสือสูงๆเพื่อหวังที่จะไม่ให้ลำบากเหมือนแม่ ทั้งพ่อและแม่ต้องเหนื่อยยากลำบากกว่าจะส่งลูกให้เรียนจนจบ เหนื่อยกายและใจอย่างยิ่ง ชีวิตของผมก็เหมือนกับวัยเดียวกันทั่วๆไปที่เรียนจบก็อยากมีการงานดีๆทำ แต่แล้ววันหนึ่งก็ต้องพบจุดเปลี่ยนในชีวิต เมื่อพ่อผมเสียในวันที่ผมเรียนจบพอดี แม่ผมจึงต้องอยู่คนเดียว วันนึงผมได้ไปทำงานวันแรกกลับมาเห็นแม่ผมร้องไห้ เพราะว่าถ้าผมไม่อยู่ช่วย เค้าต้องอยู่คนเดียวลำบากมากๆ เนื่องจากผมได้ทำหน้าที่เป็นเหมือนพ่อของผมและหน้าที่ลูกที่คอยช่วยเหลือแม่หลายสิ่งหลายอย่าง ผมก็เข้าใจและกลับมาคิดว่าผมขออยู่ช่วยแม่ผม งานที่คิดจะหาจะทำคงไม่มีโอกาสได้ทำแล้ว เพื่อตอบแทนบุญคุณที่ได้ลำบากเลี้ยงมาจนโต ผมจึงจำเป็นต้องทิ้งอนาคตที่จะมีงานดีๆทำ เพื่อมาช่วยเหลือแม่ผมถึงแม้จะไม่สบายใจสักเท่าไร อีกทั้งผมก็มีความคิดเหมือนคนทั่วไปคืออยากมีงานดีๆทำอยากมีเพื่อนฝูง เหมือนที่คนอื่นมี ผมยอมที่จะโดนคนมากมายดูถูกว่าจบมาแล้วไม่มีงานทำ จนผมพอหาช่องทางทำมาหากินได้ในระดับหนึ่งซึ่งได้ช่วยเหลือแม่ผมไปด้วย เพราะผมรู้ดีว่าถ้าแม่ไม่มีผมช่วยเหลือคงอยู่ไม่ได้ ถึงแม้ใครหลายคนบอกว่า ไม่ต้องไปเป็นห่วงมากนักหรอก ผมก็อยากจะบอกทุกคนที่คิดอย่างนั้นว่างั้นลองมาเป็นผมดูสิแล้วจะรู้ว่าเป็นอย่างไร เรื่องราวของผมอาจจะไม่ซึ้งมากนัก แต่เป็นสิ่งที่ผมอยากจะสื่อให้เห็นว่า ผมทิ้งแม่ไม่ได้ ชีวิตข้างหน้าต่อไปจะเป็นอย่างไรไม่ทราบแต่วันนี้ผมต้องอยู่เพื่อช่วยเหลือเพื่อทดแทนบุญคุณที่ได้เลี้ยงผมมา ผมยังไม่ค่อยได้เคยบอกรักแม่ทางปาก แต่ในใจผมก็อยู่เป็นประจำครับ ในหลายๆครั้ง ไปทำบุญก็จะให้เงินแม่ผมใส่ซองอธิษฐานทำบุญเพราะไม่มีเวลาไปที่วัดเอง ซึ่งก็เป็นอีกวิธีที่ผมอยากให้แม่ได้ทำบุญเยอะๆครับผมอยากจะให้ลูกทุกคนอย่าลืมพ่อแม่อย่าทิ้งพ่อแม่ครับ

 

ขออนุญาตย้อนอวยพรนะครับ
ขอให้คุณนพพรและครอบครัว มีความสุขทั้งกายและใจ พานพบแต่สิ่งที่ดีงามตลอดไป ตราบเท่าที่หวังและต้องการนะครับ

 

วันนี้แม่โทรหาผม แล้วร้องเพลง "ให้เจ้าเป็นเด็กดี..ให้เจ้ามีพลัง..ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป." ผมก็เลย บอกแม่ว่า "แม่ผมไม่เคยบอกรักแม่เลยใช่ไหม ผมก็เลยบอกว่าผมรักแม่ที่สุดในโลกเลย" ถึงเป็นแค่สัญญาณโทรศัพท์แต่ผมก็ดีใจและแม่ผมดีใจมากๆเลย

 

ขอบคุณครับ คุณผาแดง สำหรับข้อมูล ของ ลป.เจียม
ข้อมูลเชิงลึก ที่มีประโยชน์ต่อผู้สนใจ และยังไม่ค่อยมีคนเผยแพร่ออกมา
พระและตะกรุดของท่าน จะเป็นของคู่กายทหารหาญ ไปอีกนาน เพราะเรื่องเหนียว ดีแน่ๆ สอบถามชุดปฏิบัติการที่นราธิวาสแล้ว เพื่อนๆลงไปฝังตัวอยู่ที่นั่นหลายคน ล้วนมีประสบการณ์เสียวใส้