สนทนาตามประสา

เอาล่ะดิ่ ตรู ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ 5+5+5+5 งานนี้ไสยศาสตร์มีจริงคร้าๆๆๆๆๆ

 

ยัยกุล อย่าไปขู่ดิ่ เด๋วก้อหนาวหรอก (ไม่ใช่น้องใหม่หนาวนะ คนที่จะหนาวอ่ะ น้องๆหน้าเก่าน่ะแหล่ะ 5+5+5+5) ที่เตือนเพราะเจ๊หนาวมาแล้ว อิอิอิ

 

ยินดีที่ได้รู้จักครับท่านพรเทวราช ถ้าท่านอยากรู้จักผมนะ 555 รู้สึกว่าจะเจอกันหลายเมืองเลย 555

 

นอนดึกจัง พักผ่อนบ้างนะ เดี๋ยวไม่สบายจ้า

 

คนบ้านนี้เป็นอะไรอะตอนกลางคืนไม่หลับไม่นอน(สง-กะ-สัย-จะ-เป็น-ค้างคาวกันอะ)
***คุยกับผม ต้องปฏิบัติ อย่างเดียว เรื่องไร้สาระไม่เอา
ป๊าดประโยคนี้คุ้นๆอะ ^_^ ได้ยินจนชินอะสรุปนักปฎิบัติเนี่ยต้องคุยให้ตรงประเด็น ชิมิ ชิมิ
น้องเซิ่นสุดหล่อหายไปไหนเจ้าคะกลับมาเถิดทุกคนให้อภัยหมดแล้ว...อิอิ

 

5555 อยากชวน มาเองนะ ช่วยไม่ได้[/QUOTE]



แหม !!!!!!จะแค้นฝังหุ่นอารายนักหนา แล้วทำยังไงถึงหายล่ะ ช่วยบอกเป็นวิยาทานหน่อยจิ่ นี่พิมพ์ไปก้อกลัวไปนะเนี่ย ท่านเล่นเลี้ยงอับดุล ก้อไม่บอก รู้ทันไปโม้ดดดดดดดด

แค่ระวังคุนลุงคนเดียวอิชั้นก้อแย่แร่ะ นี่เพิ่มระแวงท่านเทวราชเข้ามาอีก เฮ้ออออออ....กำ กรำ กัม

 

ยัยกุล ว่าแต่เค้าน่ะ เราล่ะ หนีไปเที่ยวซะไกล กลับบ้านได้แล้ว เมื่อคืนเค้าประชุมกันถึงตี4 ยังนินทาถึงกุลเลย ที่ไม่หลับไม่นอน ก้อเพราะมันนอนม่ะหลับกันอ่ะดิ่ 55555

 

ยินดีที่รู้จักครับ พูดถึง ไอ้เมืองโม้กระจาย เหรอ 555555 ลองดูไปอย่างงั้นแหละ แก้บ้า แต่เมืองนี้ มีเดือย นะ ถ้าอยากคุยกับผม ต้องปฏิบัติ อย่างเดียว เรื่องไร้สาระไม่เอา มีดีอยู่กับตัว แต่ขาดความเพียร นะ

ขอบพระคุณที่ชี้แนะครับ ยังไงสอนเพิ่มเติมได้นะครับ น้อมรับฟังครับ เรื่องปฏิบัติก็เอาจิงบ้างเล่นบ้างอะครับ กลัวจะหลุดโลกไปก่อน แก้บ้าเหมือนกันครับ อิอิ

ปล.ท่านเจ้าสำนักเราไปไหนละนี่ ลุงครับไปไหนครับอย่ารับงานนอกเยอะนะครับ

 

น่านอ่ะดิ่ คุนลุงหายปายหนาย ปล่อยให้ลูกๆหลานๆโดนกันคนละดอก2ดอก อิอิอิ

แต่ก้อดีนะ โดนกันซะมั่ง เวลาลุงพร่ำสอนม่ะมีใครฟัง 55555 เอ๊ะ หรือว่าลุงกะคุนเท ฮั้ว กัน

 

แวะเข้ามาสวัสดีตอนบ่ายวันอาทิตย์ค่ะ ไม่มีใครอยู่เลย คุณลุงไปไหนอ่ะ
จะเรียนถามปัญหาการปฏิบัติซะหน่อย

 

มโนนึก รู้อุปทาน หยั่งใจ

 

กรรม

เข้ามาอ่านตลอดครับ พี่กุล อิอิ

แต่ไม่ได้โพสต์อะไร กลัวคุณลุงรู้ว่า ขี้เกียจไม่ได้ฝึกอะไรเลยนาน

เลยโดนกรรมตามทันไป 2 ดอก จุก เลย อิอิ

คราวนี้มีคุณ พรเทวราชอีก เก่งมากๆด้วย

รู้หมด ว่ามีกิเลสท่วมหัว -*-


คุณลุงครับผมไม่ได้โทรไปตอนบ่ายละครับ เพราะรู้สึกดีขึ้นแล้ว ขอบคุณครับคุณลุง

 

โอ้วๆๆแปลว่าแรตติ้งยังดีอยู่อะ55555
เมื่อวันก่อนเกือบตายเลยตรูดันไปสอนฝรั่งนั่งสมาธิภาษาไทยก็พูดยังไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วเนี่ยดันไปพูดภาษาปากิตลมเกือบใส่55555
เซิ่นลุงแกรู้หมดแหละคัยทำอะไรอยู่ที่ไหนกับใครเมื่อไร...อิอิ เพราะฉนั้นไม่ต้องกลัวว่าลุงแกไม่รู้ ^_^

 

ยังอยู่ จร้า ลุงไม่ได้ไปใหน ไกล มัวยุ่งๆ กับเรื่องกระทู้ กับ พีเอ็ม น่ะ เวลาก็น้อย ไงล่ะ สบายมั้ย ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน 555+ ตามสบาย กันทุกคน นะ

ครับถามได้เลย ครับ ตอนนี้ คนตอบ คงคอยท่าอยู่ แล้ว 555+
สำนักเดียวกัน คงคุยกัน รู้เรื่อง น่ะ ครับ

 

ตามที่เคยเรียนถามคุณลุงเรื่องการฝึกทิพย์จักขุญาณ ก็ลองไปทำดู สรุปผลดังนี้ค่ะ
ภาพพระพุทธรูปที่จับโดยการนึก เหมือนนึกเห็นพระจันทร์ (จับภาพพระวิสุทธิเทพ) ก็จะเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง บางครั้งใส บางครั้งก็ไม่ใส บางครั้งเป็นสีขาวประกายเหมือนเพชร แต่ก็เห็นแป๊ปเดียว บางครั้งเต็มองค์ บางครั้ง ครึ่งองค์ นึกถึงที่คุณน้อง แอม บอกว่า นึกให้ใหญ่ให้เล็ก ก็ใหญ่บ้าง ไม่ใหญ่บ้าง แต่ตามความรู้สึกส่วนตัว ไม่ถนัดวิธีนี้เลย เพราะพอนึกไปนึกมาได้สักครู่ มันก็จะไปนิ่งอย่างเดียว เหมือนเป็นความเคยชินแล้ว

จะมาเรียนคุณลุงว่า การฝึกทิพย์จักขุญาณ รู้สึกไม่ถนัดเลย พอภาพพระเลือนก็ลืมตามอง สลับไปมา เหมือนเดินหน้าแล้วถอยหลัง รู้สึกเหมือนเสียเวลาอ่ะค่ะ อาจจะเคยชินแบบเก่ามากกว่า แต่ก็มีปัญหาคือ เมื่อก่อนมันนิ่ง ว่าง เงียบ สงบ เราก็ตามรู้ตามดู ก็เห็นมันว่าง เฉยอยู่อย่างนั้น แต่มาตอนนี้ ทำไมมันมีเรื่องคิดมาก หมายถึง เดี๋ยวคิดเรื่องโน่น มาเรื่องนี้ หลายเรื่องมากมาย แต่ไม่หงุดหงิดนะคะ ตามดูการคิดของมัน สังเกตุว่าพอมันเริ่มคิด สมมุติคิดว่า พรุ่งนี้มีงานอะไรต้องทำ เราก็จะรู้ตัวทันทีว่ากำลังคิดอะไร ไอ้คำว่าพรุ่งนี้มีงานอะไรต้องทำก็หยุดแค่นั้น เราก็รู้ว่ามันหยุดแล้ว แต่ก็คิดเรื่องใหม่อีกว่า พรุ่งนี้มีคนไปส่งของให้ลูกค้าไหม เราก็รู้สึก มันก็หยุดอีก ก็เปลี่ยนเรื่องอีก ก็นึกว่า เอ๊... ทำไมมันคิดมากเรื่องจัง ทำไงจะเลิกคิด มันจะสงบเหมือนเดิมนะ อีกใจมันก็ว่า อาจเป็นเพราะมันเป็นธรรมชาติ เป็นปกติของจิตที่ต้องคิด (แต่มันเยอะอ่ะ)
จะเรียนถามว่า ต้องทำอย่างไร กับพวกความคิดเหล่านี้ หรือปล่อยให้มันคิด หรือห้ามคิด ดูมันวุ่นวายชอบกลค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

 

ครับ สวัสดี ครับ คุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->jingjaijung<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3445503", true); </SCRIPT>

ตามที่เคยเรียนถามคุณลุงเรื่องการฝึกทิพย์จักขุญาณ ก็ลองไปทำดู สรุปผลดังนี้ค่ะ
ภาพพระพุทธรูปที่จับโดยการนึก เหมือนนึกเห็นพระจันทร์ (จับภาพพระวิสุทธิเทพ) ก็จะเห็นบ้างไม่เห็นบ้าง บางครั้งใส บางครั้งก็ไม่ใส บางครั้งเป็นสีขาวประกายเหมือนเพชร แต่ก็เห็นแป๊ปเดียว บางครั้งเต็มองค์ บางครั้ง ครึ่งองค์ นึกถึงที่คุณน้อง แอม บอกว่า นึกให้ใหญ่ให้เล็ก ก็ใหญ่บ้าง ไม่ใหญ่บ้าง แต่ตามความรู้สึกส่วนตัว ไม่ถนัดวิธีนี้เลย เพราะพอนึกไปนึกมาได้สักครู่ มันก็จะไปนิ่งอย่างเดียว เหมือนเป็นความเคยชินแล้ว

การนึก ให้ใช้อารมณ์ สบาย ๆ นะ อย่าให้เคลียด ถ้ารู้สึกเคลียด ก็หยุด การฝึก ท่าใหนก็ได้ ไม่จำเป็น เวลานิด เวลาหน่อย ก็ฝึกได้ ถ้าจิต จะดิ่งฌาณ ก็ปล่อย นะ

จะมาเรียนคุณลุงว่า การฝึกทิพย์จักขุญาณ รู้สึกไม่ถนัดเลย พอภาพพระเลือนก็ลืมตามอง สลับไปมา เหมือนเดินหน้าแล้วถอยหลัง รู้สึกเหมือนเสียเวลาอ่ะค่ะ อาจจะเคยชินแบบเก่ามากกว่า

แต่ก็มีปัญหาคือ เมื่อก่อนมันนิ่ง ว่าง เงียบ สงบ เราก็ตามรู้ตามดู ก็เห็นมันว่าง เฉยอยู่อย่างนั้น แต่มาตอนนี้ ทำไมมันมีเรื่องคิดมาก หมายถึง เดี๋ยวคิดเรื่องโน่น มาเรื่องนี้ หลายเรื่องมากมาย แต่ไม่หงุดหงิดนะคะ

ตามดูการคิดของมัน สังเกตุว่าพอมันเริ่มคิด สมมุติคิดว่า พรุ่งนี้มีงานอะไรต้องทำ เราก็จะรู้ตัวทันทีว่ากำลังคิดอะไร ไอ้คำว่าพรุ่งนี้มีงานอะไรต้องทำก็หยุดแค่นั้น เราก็รู้ว่ามันหยุดแล้ว แต่ก็คิดเรื่องใหม่อีกว่า พรุ่งนี้มีคนไปส่งของให้ลูกค้าไหม เราก็รู้สึก มันก็หยุดอีก ก็เปลี่ยนเรื่องอีก ก็นึกว่า

เอ๊... ทำไมมันคิดมากเรื่องจัง ทำไงจะเลิกคิด มันจะสงบเหมือนเดิมนะ อีกใจมันก็ว่า อาจเป็นเพราะมันเป็นธรรมชาติ เป็นปกติของจิตที่ต้องคิด (แต่มันเยอะอ่ะ)

จะเรียนถามว่า ต้องทำอย่างไร กับพวกความคิดเหล่านี้ หรือปล่อยให้มันคิด หรือห้ามคิด ดูมันวุ่นวายชอบกลค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

การฝึกม้าพยศ เราก็ต้องปล่อยมัน มันจะพยศ ก็พยศไป เมื่อม้า มันหมดแรง ก็ค่อยมาชักบังเหียน เราถึงจะคุมม้าได้ นะ
เรียกว่า เอาจิต ดูจิต เราเอาแค่รู้ อย่าไปห้ามมัน ปล่อยมัน

การให้จำภาพพระ คือการฝึก กสิน ให้ฝึกอย่างนี้ ไปก่อน เมื่อคล่องแล้ว ผมจะคุมอารมณ์ ให้นะ การคุมอารมณ์ ผมมี ๒ แบบ คือทางโทรศัพท์ และ ตัวต่อตัว ที่ฝึกนี่เรียก มโนมยิทธิ นะ

ถ้าจะใช้ คำภาวนา หายใจเข้า ให้นึกว่า นะมะ หายใจออก นึกว่า พะธะ พิจารณา ตัดละ ขันธ์ ๕ ก่อนนะ การพิจารณา ก็ใช้อารมณ์ เบา ๆ ลืมตา หลับตา ได้ทั้งนั้น

ก่อนนอน ควรพิจารณา มรณานุสสติ แล้ว ดูลมหายใจ จนกว่าจะหลับ
เอาตามนี้ ก่อนนะ สงสัย ตรงใหน ก็มาคุยกัน นะ

 

ปกติ ก็ไม่ได้นอน อยู่แล้ว นี่ 5555+
วางอารมณ์ เบา ๆ สิ เอาแค่รู้ ไม่ต้องกำหนด ลองดู นะ

เฮ้อ พ่อเทวราช ก็เก็บที่นอน หมอนมุ้ง กลับบ้าน ชิบ นึกว่าจะมาช่วย หลงดีใจ

เอ้อ กุล เก่งจัง คลิกแก้ไข อีกทีนะ ลบ
ส่วนเกินออก
ปรับตัวหนังสือ และ ขนาด
ลองดูนะ

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.986860/[/MUSIC]​

 

คำสมาทานพระกรรมฐาน​

พระเดชพระคุณ หลวงพ่อ พระราชพรหมยาน ( หลวงพ่อ ฤาษี )<O</O​

สมาทานศิล ๕<O</O
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ (ว่า ๓ จบ)<O</O
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ<O</O
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ทุติยัมปิธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ<O</O
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ<O</O


ปาณาติปาตา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
อทินนาทานา เเวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
กาเมสุมิจฉาจารา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
มุสาวาทา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี สิกขาปะทัง สมาทิยามิ
อิมานิ ปัญจะ สิกขาปะทานิ สีเลนะ สุคะติงยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัสสะมา สีลังวิโสทะเย<O</O

คำบูชาพระรัตนตรัย<O</O

โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมา สัมพุทโธ สวากขาโต เยนะ ภะคะวาตา ธัมโม
สุปะฎิปันโน ยัสสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ตัมมะยัง ภะคะวันตัง สะธัมมัง สะสังฆัง อิเมหิ สักกาเรหิ ยะถาระหัง อาโรปิเตหิ อภิปูชะยามะ สาธุ โน ภันเต ภะคะวา สุจิระปะนิพพุโตปิ ปัจฉิมมาชะนะตานุกัมปะมานะสา อิเมสักกาเร ทุคคะตะปัณณา การะภูเต ปฏิคคัณหาตุ อัมหากัง ทีฆรัตตัง หิตายะ สุขายะ
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ ( กราบ ) สวาขาโต ภะคะวะตาธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ( กราบ )
สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ( กราบ )<O</O

คำขอขมาพระรัตนตรัย<O</O

<O</O
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง<O</O
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต<O</O
กรรมอันใดที่ข้าพเจ้า ได้ประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกินต่อพระรัตนตรัย อันมี องค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ครูบาอาจารย์ ทั้งหลาย และ สิ่งศักสิทธิ์ทั่วสากลภิภพ ทั้งในอดีตชาติ และชาติปัจจุบัน ด้วยกาย วาจา ใจ ด้วยรู้ก็ดี ไม่รู้ก็ดี ด้วยเจตนาก็ดี ไม่เจตนาก็ดี ขอองค์สมเด็จพระสัมมาพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ครูบาอาจารย์ทั้งหลาย และ สิ่งศักสิทธิ์ทั่วสากลภิภพ ได้โปรดอดโทษให้แก่ข้าพเจ้าตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ตราบเท่าเข้าสู่ พระนิพพานด้วยเทอญ ฯ
คำสมาทานพระกรรมฐาน<O</O

( ว่าพร้อมกัน 3 ครั้ง ) นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
อิมาหัง ภะคะวา อัตตะภาวัง ตุมหากัง ปริจจะฉามิ
ข้าแต่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ ข้าพพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
ขอมอบกาย ถวายชีวิตแด่องค์สมเด็จ พระสัมมาสัมพุธเจ้า
ข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ขออาราธนาบารมี พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์
พระปัจเจกพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งหลาย
ครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆ กันมา มีหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค และ พระเดชพระคุณ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุงเป็นที่สุด
ขอได้โปรดยกจิตของข้าพเจ้า ขึ้นสู่ภาวะ พระกรรมฐานทั้ง 40 ทัศ
พระปิติทั้ง 5 และวิปัสสนาญาณทั้ง 9 ขอพระกรรมฐานทั้ง 40 ทัศ พระปิติทั้ง 5
และ วิปัสสนาญาณทั้ง 9 จงมาบังเกิดปรากฏ ในกายทวาร ในวจีทวารในมโนทวาร
ของข้าพพระพุทธเจ้า ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด
ขอได้โปรดยกจิตของข้าพเจ้า ขึ้นสู่ภาวะเมฆจิต สามารถกำหนดจิต รู้ภาวะการณ์ต่างๆทั้งเหตุ ผล อดีต อนาคต และปัจจุบัน ได้ทุกขณะจิตที่ปรารถนาจะรู้ เมื่อรู้แล้วขอให้เห็นภาพนั้นได้ชัดเจนแจ่มใสและพยากรณ์ได้ตามความเป็นจริงทุกๆประการ เหตุใด ที่จะพึงบังเกิดแก่ข้าพเจ้า ขอให้ข้าพเจ้าได้รู้เหตุนั้นโดยมิต้องกำหนดจิตแม้แต่ประการใด ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

เริ่มทำสมาธินะเมื่อเสร็จแล้ว ก็อุทิศส่วนกุศลนะ<O</O​

<O</O
คำอุทิศส่วนกุศล

อิทัง ปุญญะ ผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้บำเพ็ญแล้ว ณ โอกาสนี้​

ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว ในชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิหรรม ให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่วันนี้ตราบท้าวเข้าสู่พระนิพพานและข้าพเจ้าทั้งหลาย ขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักษ์รักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศลนี้ ของข้าพเจ้า ในครั้งนี้ด้วยเถิดและขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา ส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิดผลบุญใดที่ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้บำเพ็ญแล้ว ณ โอกาสนี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพาน ในชาติปัจจุบันนี้เถิดอะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ ( กราบ )
สวาขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ( กราบ )
สุปฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ( กราบ )<O</O​

 

ลุงครับ ไปตั้งกระทู้ไว้ที่ไหนครับ รบกวนลุงเอามาแปะให้อ่านบ้างนะครับลุงงงงงง

อนุโมทนากะธรรมทานของลุงล่วงหน้านะครับ อิอิ

 

จร้า จัดให้ นะโก้ และทุกคน เป็นกระทู้เด่น แนะนำ ด้วยนะ ค่อย ๆ อ่าน ค่อย ๆ ทำความเข้าใจ หากอ่านถึง ๗ วัน ก็ไม่ถือว่า ช้า นะ เอาความเข้าใจเป็นหลัก
อ่านแล้ว โพสต์ให้ลุงรู้ ว่าอ่านด้วย นะ

http://palungjit.org/threads/รวมปัญหา-จากการปฏิบัติ-๑.244054/