เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

คลิกที่รูปครับ พอรูปใหญ่ขึ้นก็ คลิกเม้าส์ขวาเลือก Copy ไว้
จากนั้นถ้าจะเอามาแปะที่โพสก็ คลิกขวา เลือก Paste เท่านั้นเองครับ
ลองทำดูครับ
เรา Copy มาแปะจากเวปอื่นๆได้เช่นเดียวกันครับ

 

เห็นรูปหน้ายิ้มแล้วนึกถึงแมงมุมหน้ายิ้มเลย

 

ยินดีต้อนรับเพื่อนร่วมชั้นใหม่ คุณ Sarissa มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เรียนรู้ด้วยกันค่ะ

​

​

 

ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจครับพี่นักเขียน คำว่าอนุโมทนายังน้อยไปจริงๆ อย่างที่เพื่อนๆหลายคนกล่าวไว้ครับ

พี่นักเขียนเล่าเรื่องนี้มา ทำให้นึกถึงเรื่องฮวงจุ้ย ที่คุรุที่ผมนับถือท่านหนึ่งเคยเล่าให้ฟังเลยครับว่า ในสมัยอดีตวิชานี้เป็นวิชาที่ใช้กับสนามรบ และคนมักนำมาใช้ทำลายกันมากกว่าการมาสร้างสรรค์

ท่านเล่าเป็นนิทานว่า ในสมัยก่อน มีบ้านอยู่ 2 บ้านอยู่ตรงกันข้ามกัน และก็จะมีไก่ที่เดินหาของกินอยู่แถวๆนั้น ก็มักจะมาออกไข่ที่บ้านหลังนึงเสมอ บ้านที่อยู่ตรงข้ามก็รู้สึกอิจฉา ไม่พอใจ ก็ทำสัญลักษณ์เป็นลูกศรพุ่งไปที่ที่ไก่มาออกไข่เป็นประจำเพื่อต้องการให้ไก่ตาย ซึ่งผลที่ออกมาก็เป็นตามนั้น
ท่านก็กล่าวว่า มนุษย์ชอบใช้ศาสตร์นี้มาทำลายกัน ทำไมไม่เอาข้าวเปลือกมาโรยที่บ้านตนเองแทน ไก่จะได้มากินและออกไข่ที่นี่ :d

 

kindred มาระลึกถึง สิ่งที่สัมผัสกับเพื่อนๆในห้องวิทย์

อย่าง คุณ mead เคยเห็นตอนใส่เสื้อขาว คอเสื้อกุ้นสีส้ม (หน้าตาไม่ชัดเจนหรอกค่ะ แต่รู้ว่าเป็นคุณ mead ) แล้วพอคุณ mead มาเฉลย ว่าเป็นเสื้อตัวเก่ง ชอบใส่ตอนเด็ก อีกทั้ง เรื่องกล่องและ เรือสำเภาจำลอง เป็นของสะสม เก่านานมาแล้ว

ทำให้นึกถึง อดีต ของสะสม เป็นช่วงเวลาแห่งการท่องเที่ยว ไปไหนมาไหน คุณ mead ในอดีต เหมือนบอกถึง ช่วงเวลาเยาว์วัย ที่มีแต่ความสนุก เที่ยวๆๆ ทำให้นึกถึงบุคคลิก คุณ mead น่าจะเป็นนักผจญภัย และสนุกสนาน นักเดินทาง...รึเปล่า(sing)

...ส่วน คุณ Zip ฝันเห็นกันดั้มตัวใหญ่ แบบเต็มเฟรม(รู้สึกได้) มาแบบคุกคาม ตอนแรกก็ตกใจ ว่าเอ...เราก็ไม่เคย มีเรื่องกับกันดั้ม นี่หว่า...ทำไมดูแล้วเหมือนโผล่มา ให้ตกใจเล่น

เลยทำให้คิดว่า...ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า:boo:

ลอง คิด และ เชื่อมโยง...เผื่อจะ เป็นนักถอดรหัส กะเค้าบ้าง...อิอิ (one-eye)

 

แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...
​

 

ก็จริงนะถอดรหัสใช้ได้เลยครับ ตอนเด็กๆน่ะชอบการผจญภัยมาก (แม่จะห้ามตลอด) แต่ก็แอบไปวิ่งเล่นในค่ายทหาร แอบเข้าไปนั่งรถจิ๊บ-รถถัง จนโดนห่านฝูงใหญ่วิ่งไล่กัด เล่นซ่อนหาในตึกร้าง-ปีนกำแพงตึก-โดดตึก เล่นอาวุธ-จุดไฟ ซนมากครับ แต่พออยู่บ้านก็ทำตัวเรียบร้อย นั่งตัดกระดาษทำโมเดลเครื่องบินเล็กๆ กระสวยอวกาศ หุ่นยนต์ สร้างหนังจำลองเหตุการณ์ ทดลองเรื่องที่สนใจเช่น ปิรามิด ปั่นจั่น-เครื่องกล สร้างเมืองจำลองที่สนามหลังบ้าน ถ้าชอบอะไรก็จะมานั่งทำเองที่บ้าน ฯลฯ

พอโตขึ้นมาหน่อยก็เริ่มสนใจเรื่องเพลง ตามหาสะสมเพลงเก่าๆ หาหนังสือที่สนใจอ่านครับ
แตที่มาสนใจเรื่องจิตวิญญาณจริงๆก็ตั้งแต่ถ่ายภาพ UFO ได้ที่ รร.สิงห์บุรี (ออกข่าวช่อง 7)ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มหาความรู้ด้านนี้เพิ่มเติมและเริ่มสนุกกับการเรียนรู้มาจนทุกวันนี้ครับ ช่วงนั้นก็จะผจญภัยเดินทางไปหลายแห่ง เข้าป่า-ขึ้นเขา-ลงเขา สำรวจมาหลายแห่งมากกับเพื่อนๆพี่ๆที่เจอกัน..เรี่องมันยาวครับ

(deejai)

 

ดูจากประวัติของคุณ mead และคุณ zip ที่คุณ kindred ตีความออกมา
เป็นบุคลิกแห่งการค้นพบ การสร้างสรรค์ และการผจญภัย น่าสนุกจังครับ
^-^

 

สงสัยอยู่เหมือนกันครับ คงต้องรอพี่นักเขียน หรือเพื่อนๆมาช่วยเฉลยครับ(deejai)

 

อืม... สำหรับผมก็คงเพราะว่าพี่นักเขียนรู้เรื่องนี้โดยอาศัยความรู้สึก โดยทางจิตวิญญาณนั่นแหล่ะ เพราะว่าความรู้สึกเป็นภาษาของจิตวิญญาณ และการแสดงออกความรู้สึกนั้นจะใช้สัญลักษณ์ซะโดยส่วนใหญ่เพราะภาษาบางทีมันก็ครอบคลุมได้ไม่หมด และสัญลักษณ์เช่นรูปหรือสี บางทีก็อธิบายได้กว้างและลึกกว่า

เป็นความสามารถทางจิตในเรื่องที่เรียกว่า การร่วมรู้สึก เอ... พี่นักเขียนเขียนเรื่องตอนนี้ไว้ในเล่มไหนก็จำไม่ได้แล้วด้วยซิ

ส่วนเรื่องที่ทายว่า "ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า"

อืม... ก็อาจจะมีขี้เล่นเหมือนกันนะ เรื่องบางเรื่องก็กล้าลุยนะ บางเรื่องก็แบบว่าขอปลอดภัยไว้ก่อน คุณ kindred ลืมเรื่องที่ว่าสีออกเทาๆ หม่นๆ ไปหรือเปล่า

 

ทราบมาเหมือนกันครับว่าฮวงจุ้ยเป็นวิชาเพื่อการเอาต่อสู้และเอาชนะครับ วิชานี้จริงๆเริ่มมาจาก"ขงเบ้ง"ซึ่งเป็นต้นคิดแต่ก็ถูกลูกศิษย์คิดทรยศทำร้ายครูของตัวเอง..เรียกว่าได้มาด้วยพลังไม่ดีนัก แต่ก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่นำมาวิชานี้ใช้ครับ
จริงๆแล้วภูมิปัญญาไทยเราก็มีดีอยู่มากมายครับ แต่เราก็ไม่นำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเท่าที่ควร เป็นวิชาที่เกี่ยวกับความกลมกลืน การดำรงอยู่ร่วมกัน เป็นพลังงานที่เกิ้อกูลกันอย่างลงตัวครับ

ยกตัวอย่างง่ายๆครับ เช่น
ศาสตร์ฮ้วงจุ้ยบอกว่าใน "ห้องครัว" ห้ามเอาน้ำ (sink) กับไฟ (เตา) มาไว้ติดกัน เค้าจะให้"แยกกัน"
ของไทยจะบอกว่าให้"รวมกัน"จะได้ครบธาตุทั้ง 4 แบบนี้เป็นต้นครับ..
อันนี้ก็เป็นความเห็นของผู้รู้ท่านนึงครับไม่ได้ว่าศาสตร์ไหนดีหรือไม่นะครับ

สำหรับพี่นักเขียนบอกพวกเราว่า ศาสตร์เหล่านี้ถูกมนุษย์กำหนด คำนวณขึ้นจากความช่างสังเกตความเป็นไปรอบๆตัวครับ ต้องไปอ่านเรื่องมดนักปราญ์ของพี่นักเขียน ดี่มากๆครับ


ดวงดาวกับจิตวิญญาณ ตอนมดนักปราชญ์ (อยู่ที่หน้า 88)
http://palungjit.org/showpost.php?p=723013&postcount=1750

 

ยินดีต้อนรับคุณ sarisa เข้าสู่ห้องวิทย์ฯ ค่ะ..(deejai)

ดีจัยค่ะที่คุณ sarisa เข้ามาร่วมสนทนากะพวกเราชาวห้องวิทย์ฯ แถมยังมีคำถามมาเพียบเลย จะได้เติมเต็มความรู้ทางจิตวิญญาณเพิ่มขึ้นอีก ขจรวรรณก็เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับปลาช่อนมาเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นฝึกสมาธิตามแนวสติปัฏฐาน 4 อยู่ ครั้งนึงเคยนั่งสมาธิไป ก็รู้สึกว่าตัวของเราก็กระตุกและก็สะบัดคล้ายปลาช่อนถูกทุบที่หัวเลยค่ะ อาการเริ่มแรกหัวเราจะรู้สึกเหมือนถูกทุบแล้วกายของเราก็สะบัดอย่างแรงเหมือนปลาดิ้น ตอนแรกก็ไม่เข้าใจอาจารย์ที่สอบอารมณ์ก็ให้ตามดูตามรู้ จนเกิดนิมิตเห็นปลาที่ถูกทุบและระลึกได้ว่าตอนเด็ก ๆ เราเคยทุบหัวปลาแล้วก็ถอดเกร็ดออก แล้วก็แล่ตรงสันหลังตั้งแต่หางมาแล้วก็ผ่าหัวออกจากกันแล้วก็ทุบตรงกลางลำตัว คิดดูว่าปลาเค้าจะทรมานขนาดไหน..

แล้วความรู้สึกผิดในครั้งนั้นก็ฝังลึกเข้าไปในจิตใจของเรามานานเกือบ 20 ปีได้ จึงเป็นความโชคดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสมาเจอกะพี่นักเขียน ทำให้ความรู้สึกผิดที่ฝังใจมาอย่างยาวนานค่อย ๆ เลือนหายไปได้ภายในระยะเวลาอันสั้น จริง ๆ แล้วไม่ได้มีเพียงประสบการณ์เรื่องปลานี้เท่านั้นหรอกนะคะ.. ยังมีเรื่องอื่นอีก 2 - 3 เรื่องที่ยังฝังใจ แต่ก็ไม่จดจ่อกับสิ่งนั้นแล้วน่าจะเป็นการฝึกไม่ให้เรายึดติดในอัตตาด้วยมังคะ เราเองก็คงไม่ได้ทำผิดเพียงแค่ชาติภพเดียว แล้วชาติภพอื่น ๆ ล่ะ รู้แล้วก็คงต้องฝึกปล่อยวางไปเรื่อย ๆ เพื่อให้จิตของเราเข้าสู่ความบริสุทธิ์เหมือนเด็กในที่สุดเน๊อะ..

เดี๋ยวรอพี่นักเขียนมาตอบคำถามด้วยค่ะอยากรู้เหมือนกัน.. ^^^-^

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ kindred
แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
สงสัยอยู่เหมือนกันครับ คงต้องรอพี่นักเขียน หรือเพื่อนๆมาช่วยเฉลยครับ(deejai)
.........................
พอกลับไปดูสีตัวอักษรที่พี่นักเขียนพิมพ์ชื่อของขจรวรรณ ก็พบว่าพี่นักเขียนโพสต์ชื่อเป็นสีส้ม ก็แปลกใจมากเลยค่ะคุณเซลล์ เพราะขจรวรรณชอบและคลั่งไคล้สีส้มเอามาก ๆ เลยค่ะ สมัยก่อนเวลาเลือกซื้อเสื้อเดินไปเดินมามือก็จะไปหยิบสีส้มทุกทีเลย จนเพื่อนหลายคนทักเลยก็พยายามเปลี่ยนเป็นสีอื่นบ้าง แต่ก็จะออกมาในแนวสีสรรค์แบบสุด ๆ พอถูกทักเข้ามาก ๆ เลย เอาแบบอ่อน ๆ บ้างค่ะ เป็นห่วงคนมองเค้าจะเสียสายตา อิอิ..
<!-- / message -->

 

แล้วคุณ zip ว่าความรู้สึกของสี ที่พี่นักเขียน วางไว้แต่ละท่าน จะเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเรามั๊ยค่ะ...

ส่วนเรื่อง สีเทาๆหม่นๆ...ว่าแล้ว ต้องให้ความหมายอะไร kindred รู้สึกับสีนี้ว่า ลึกลับค่ะ เพราะ อยู่ระหว่าง ขาว และ ดำ ออกแนวสลัวๆ เลือนๆ ภาพคุณ zip จึงไม่ชัด เท่า คุณ mead

การมาของ กันดั้ม...มาแว่บ แล้ว ก็หายแว่บ เพียงชั่วกระพริบตา...เหลือทิ้งไว้แค่เพียงความงุนงง สงสัย...???

 

อยู่เล่มความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ เรื่องประสาทสัมผัสภายในค่ะคุณ Zip..

วันก่อนขอฝันถึงคุณ Zip แล้ว ไม่ฝันอะไรเลยค่ะ แต่ตอนตื่นนอนกลับรู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยว, อ้างว้างยังงัยชอบกล คุณซิบเป็นคนชอบอยู่เงียบ ๆ คนเดียวรึปล่าวคะ? แล้วชอบคิดอะไรที่ค่อนข้างซับซ้อนแบบเป็นเขาวงกลดรึปล่าวเอ่ย? ไม่ต้องใส่ใจนะคะอาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะ อิอิ..:'(

 

สีที่เราชอบคิดว่าเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเรานะ เพราะว่าเรานั้นเป็นผู้ที่สร้างสิ่งแวดล้อมรอบตัวด้วยตัวของเราเอง สิ่งที่อยู่รอบตัวเรา ของที่ใช้ สิ่งที่ชอบ ก็สะท้อนถึงตัวของเราเอง

ผมอาจจะลึกลับอย่างที่คุณ kindred รู้สึกก็ได้นะ อิอิ

ขอบคุณครับ ลองไปอ่านเล่มนั้นจากในเวป novaanalai ก็อยู่ประมาณหน้าสี่สิบกว่าๆ

แปลกดีนะครับ ไม่ฝันอะไรเลยแต่กลับจับความรู้สึกได้ ส่วนตัวก็ชอบอยู่เงียบๆ คนเดียวเหมือนกันครับ หาอะไรทำคนเดียวไปเรื่อย บางทีก็คิดอะไรซับซ้อนเหมือนกันครับ

 

ต่อเนื่องจากฝันเมื่อวานนี้ มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่อยากเล่าให้ฟัง เมื่อคืนอยู่ ๆ เดินไปหยิบเล่ม "จิตวิญญาณประสานกาย" มาอ่าน ว่าจะอ่านหน้าต้น ๆ ที่อ่านทิ้งไว้ตั้งแต่วันก่อน แต่มือตัวเองไปเปิดเอาหน้า 364 ว่าจะเปลี่ยนไปหน้าต้น แต่ยังไงไม่รู้เราเลยอ่านดู ปรากฏมันเป็นช่วงที่อาจารย์อนาลัยอธิบายเกี่ยวกับพลังงานความคิดที่มีคุณสมบัติเป็นประจุแม่เหล็กไฟฟ้า พร้อมทั้งอธิบายอย่างละเอียดถึงวิธีการที่สสารภายนอกที่เราเห็นมันมาจากการจดจ่อของภาวะจิตภายใน พูดถึงเรื่องโรคภัยทั้งหลายที่มีผลมาจากภาวะจิตภายใน การแก้ไข พร้อมถึง พลังงานที่เก็บกด ความก้าวร้าว ฯลฯ ทุกหัวข้อมันตรงกับความฝันหมดเลยไม่น่าเชื่อจริง ๆ ไม่น่าเชื่ออีกเช่นกันที่ว่าในเมื่อจินตวดีเคยอ่านมาแล้วเราลืมมันไปได้อย่างไรกัน มันไม่เคยรู้สึกซาบซึ้งได้เหมือนเมื่อคืนเลย เมื่อคืนพออ่านจนจบก็หัวเราะ แล้วตั้งจิตจดจ่ดทันที เริ่มที่สุขภาพก่อน เพราะตอนนี้เป็นไข้ ที่คอมันบวมมากปวด ครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างหนัก กินยาไม่หายเลย (คิดว่ามันน่าจะเกิดจากการที่เราไม่เคยได้ตรวจสอบความเชื่อของตัวเอง ความเชื่อกับการกระทำที่ขัดแย้งกันก่อนให้เกิดการลัดวงจรภายในร่างกายในรูปของไข้ ถูกไหมคะคุณนักเขียน) ในหนังสือพูดถึงไวรัสล่องหน เลยทำตามในหนังสือ ผลปรากฏว่า เมื่อคืนนอนหลับสบายมาก ตอนเช้า หายเจ็บคอ คอยุบบวม พออ้าปากดู เม็ดที่คอที่เป็นหนองเยอะ ๆ มันหายไปหมดเลยล่ะ โฮะ ๆ ดีใจจริง ๆ ข้อมูลนี้มันก็รู้อยุ่แล้ว มันลืมไปได้อย่างไรเนี่ย แถมช่วงหลังนี้เริ่มต้นวาดจินตภาพใหม่ ๆ ที่ทำให้เกิดผลกำไรให้กับตัวเอง แรก ๆ ก็ยากหน่อย ล่ะ แต่อย่างว่า เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนทางหางเสืออาจต้องใช้เวลาหน่อย แต่วันนี้มันเริ่มเห็นผล เพราะ สภาพแวดล้อมวันนี้มันต่างจากวันอื่น มันสดชื่น มันมีความสุข มันอยากเดินไปกอดทุกอย่างหมดเลย แม้แต่เสือตัวโต ๆ และก็ช้าง แถมลูกแขกเด็กอินเดียตัวดำ ๆ เรายังเอ็นดูมาก ๆ เลย ไม่น่าฝันสองสามวันนี้ มันก็มีความสุข มันมีแต่เสียงหัวเราะ ยิ่งเมื่อคืนได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องความก้าวร้าว และ การปลดปล่อยพลังงานที่ถูกเก็บไว้ ยิ่งมี่ความรุ้สึกว่า "ครูบาอาจารย์ทั้งโลกภายนอก และ ภายในไม่เคยทอดทิ้งเราอย่างที่คิดไว้จริง ๆ" บางคนอาจไม่เข้าใจ เอ จินตวดีบ่นอะไร แต่วันนี้รู้สึกดีจริง ดังนั้นความรู้สึกดี ๆ วันนี้ ขอแบ่งปันให้กับทุกคน แถมยังช่วยตอกย้ำอีก ว่าความฝัน เป็นพิมพ์เขียวโลกของความเป็นจริงทางกายภาพจริง ๆ วิชาที่ว่าในความฝัน หนังสือที่เดินไปหยิบเองในความฝัน ถูกเผง ๆ เลย สาธุ วันที่ 16 ขอพิมพ์เขียวแบบเลข 6 ตัว เต๊อะ อิ ๆ

 

อีกอย่างตอนนี้จินตวดีเชื่อแล้ว และ มั่นใจแล้ว ว่าสภาวะแวดล้อมของเราเป็นผลสะท้อนมาจากภาวะจิตภายในจริง ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งเราเคยเชื่อว่า เลข ๆ นี้คือเลขที่แสดงถึงความโชคร้าย หรือ เลขของภัยพิบัติ เมื่อมีความเชื่อเช่นนี้ เลขชุดนี้ก็ปรากฏขึ้นบ่อย ๆ ในความฝัน จากนั้นก็มาสู่ชีวิตจริง ยิ่งเมื่อสนใจ มันก็เริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น มากจนเกือบบ้า (เลขเดิม ๆ)มาทั้งในความฝัน และในความเป็นจริงยามตื่น ทุกเมื่อเชื่อวัน และยิ่งเมื่อเรามีความเชื่อฝังรากลึกว่า "มันเป็นเลขสืบเนื่องจากภัยพิบัติ" มันกลับกลายเป็นว่า เราเริ่มดึงดูด เลขพวกนี้ และ ภัยพิบัติจริง ๆ เข้ามาหาตัว รอบ ๆ ตัว เจอแต่เรื่องของภัยพิบัติ และ กับคนใกล้ตัว เธอเคยแม้แต่กระทั่งสร้างภัยพิบัติในห้องเล็ก ๆ ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ มันฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่มันเป็นเรื่องจริง มันทำให้เราเริ่มกลัว และเริ่มทบทวน เราเริ่มดึงดูดเรื่องน่ากลัวเช่นนี้มาสู่ตนเองได้อย่างไร จนกระทั่งวันหนึ่งได้คุยกับพี่นักเขียน และ อ่านในหนังสือถึงคำสอนของท่านอนาลัยเมื่อคืนอีกครั้ง ตอนนี้ จินตวดียิ่งกว่าเชื่อโดยหมดใจซะอีก "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง" หลังจากได้คุยกับคุณนักเขียน จินตวดีก็ตั้งใจเลิกจดจ่อกับตัวเลข ภัยพิบัติ และจากความตั้งใจจริงที่จะหลุดพ้นจากมัน แค่ 2 วันเท่านั้น (2 วันแรกยังฝันเห็นเลขเดิม ๆ อยู่ 831 138 111 11 อยู่นั่น) หลังจากนั้น ดิฉันไม่เคยฝันเห็นตัวเลขใด ๆ อีกต่อไป เลย พร้อมทั้งเหตุการณ์ไม่ดีต่าง ๆ ที่เกิดกับคนรอบตัว (เช่น แค่รำคาญ หรือ เบื่อใคร ก็จะมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นกับคน ๆ นั้นเป็นต้น ) ก็ไม่เคยเกิดอีกเลย ตั้งแต่นี้เป็นต้น ไม่ว่าภัยพิบัติจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ จินตวดี จะไม่ขอมีส่วนร่วมจดจ่อกับมันโดยเด็ดขาด จินตวดีจะคิดอย่างเดียว พลังความรัก จะเหนี่ยวนำ สิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นกับโลกงดงามใบนี้ และขอขอบคุณเป็นพิเศษอีกครั้งให้คุณนักเขียนสำหรับคำแนะนำที่พลิกฟื้นชีวิตใหม่มาให้ และ กำลังใจจากคุณขจรวรรณ และ CHYUTT

 

ขอบคุณที่คุณจินตวดีเข้ามาแชร์ความรู้ความเข้าใจ

สัญลักษณ์กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คำที่ว่า "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง"

ผมเคยคิดว่าเหตุการณ์บางอย่างที่เราให้ความหมายกับมัน เช่น แมวดำเดินผ่านหน้าถือว่าโชคร้ายนั้น จะเป็นไปได้หรือเปล่าว่าด้วยความเข้าใจของเราอย่างนั้น เมื่อจิตของเราต้องการสื่อความหมายอะไรออกมาเช่นต้องการจะบอกว่าเดี๋ยวจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้น ก็จะเหนี่ยวนำให้เหตุการณ์แมวดำเดินผ่านหน้าเรา

ศาสตร์การยกเมฆ (ทำนายรูปร่างของเมฆ), การทำนายจากใบชา(ทำนายจากรูปร่างการวางตัวของใบชาในก้นแก้ว) หรือการทำนายจากเศษใบไม้ที่เราฉีกมา

สิ่งรอบตัวเรานั้นสามารถเอามาทำนายถึงตัวเรา จิต/ความคิดของเราได้ ก็เพราะว่าเราสร้างสิ่งนั้นเองเพราะว่า "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง"

เข้าใจอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะถูกหรือไม่ บางคนก็บอกว่าสิ่งต่างๆ รอบตัวเราก็เหมือนม่านบางๆ ที่กั้นระหว่างเรากับความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง

ถ้าใช่ก็คงเป็นคำตอบว่าทำไมแค่เศษใบไม้ที่คนนั้นฉีกมาถึงเอามาทำนายได้ ทำไมดูแค่ชื่อก็ทายถึงตัวจริงได้

ความคิดนี้คิดมาจากว่าสิ่งรอบตัวเรานั้นเป็นการสื่อสารสองทาง ทั้งจากเราและข้อมูลที่จะส่งหาเรา

 

บังเอิญไปรู้เรื่องที่ไม่ค่อยจะดีของคน2คนในที่ทำงาน ซึ่งเป็นสิ่งที่นกไม่ชอบที่สุดเลยคือการไม่ซื่อสัตย์
ก็เลยได้แต่คุยกับพี่อีกคนนึงว่า ใครทำอะไรไม่ดีไว้ก็ต้องได้อย่างนั้นแหล่ะ ไม่เป็นอื่น
พอตกกลางคืนมานอนฝัน ใครทำอะไรก็ต้องได้รับกรรม ซึ่ง เรา --> กระทำ --> ผลลัพธ์
ถ้าคิดจริง ๆ แล้ว กรรมที่ใคร ๆ ว่ากัน ก็คือผลที่เกิดจากการกระทำของเรานี่แหล่ะ ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม
พยายามทำดีคิดดีไว้ อย่างน้อยก็ทำให้ใจมีความสุข ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นไงก็ตาม