การเจริญสติให้ได้ตลอดเวลาคือ

ไม่น่าจะมีมิจฉาสติด้วยนะ เพราะมิจฉาสติหากได้ฟังธรรมก็สามารถเปลี่ยนได้
แต่นี้ไม่สามารถเปลี่ยนได้

 

เบิกเนตรซะ

 

สติ ของสัตว์เดรัชฉาน ไม่เหมือน ภพมนุษย์

ถ้าจะแยกย่อย ก้ ต้องไปแยก ที่ ส่วนประกอบของร่างกาย ที่วิจัยมาทางการแพทย์

สรีระ ร่างกาย สมอง ของสัตว์ เรียนรู้ได้ ตามวุฒิภาวะ มีขีดจำกัด ของ ร่างกายแต่ละชนิด

สัตว์ บางยี่ห้อ จึงมีความฉลาดไหวพริบไม่เท่ากัน
เมื่อเปรียบเทียบในตระกูลสัตว์เดรัชฉานด้วยกัน

แต่ สัตว์อย่างมนุษย์ มีเซล์ มีร่างกาย มีสมอง ที่พัฒนาได้ไม่จำกัด
พุทธองค์ จึงบัญญัติ ร่ายกายมนุษย์ จะพร้อมบรรลุธรรม เมื่อร่างกายเซลต่างๆ มันได้ 7ขวบ

 

เปิดเนตร ตั้งนานแล้ว

 

จะเอาอะไรเป็น บรรทัดฐานละ

การแพทย์แผนไทยปัจจุบัน หรือ จะเอา มหาภูตรูป

 

1 อณู เทวดะ อาศัยได้ ตั้ง 8 องค์

แล้ว ทำไม เทวดาจะบรรลุมากกว่า มนุษย์ไม่ได้

ในร่างกายมนุษย์ มันแยกมาได้ กี่อณู เอ๊า

 

ถ้าจะเอา หลวงพ่อเทียนมาอ้าง

ยกพุทธพจน์มาเลยดีกว่า

[๒๗๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อีกข้อหนึ่ง
ภิกษุ
เมื่อเดิน ก็รู้ชัดว่าเราเดิน
เมื่อยืน ก็รู้ชัดว่าเรายืน
เมื่อนั่ง ก็รู้ชัดว่าเรานั่ง
เมื่อนอนก็รู้ชัดว่าเรานอน
หรือ
เธอตั้งกายไว้ด้วยอาการอย่างใดๆ ก็รู้ชัดอาการอย่างนั้นๆ
ดังพรรณนามาฉะนี้
ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นกายในกายภายในบ้าง พิจารณาเห็นกายในกายภายนอกบ้าง
พิจารณาเห็นกายในกายทั้งภายในทั้งภายนอกบ้าง พิจารณาเห็นธรรม คือความเกิด
ขึ้นในกายบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือความเสื่อมในกายบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือ
ทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในกายบ้าง ย่อมอยู่ อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่น
อยู่ว่า กายมีอยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น เธอเป็นผู้อัน
ตัณหาและทิฐิไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก ดูกรภิกษุทั้งหลาย
อย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นกายในกายอยู่ ฯ

จบอิริยาปถบรรพ
..............................

เอ้าเว้ย

 

ตกลง การบรรลุธรรมด้วยมีสมองด้วยเหรอ

 

แล้วทำไมอ่ะ การรู้อิริยาบท ก็คือให้มีสติแนบการกระทำนั้นๆ อยู่แล้ว ขัด พจ. ตรงไหน ...หรือพรี่ทำแบบเหม่อๆ

 

อันนี้ หมูวาฬ ก้เบิกเนตร ด้วยพุทธพจน์ อายตนะบรรพ

[๒๙๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
อีกข้อหนึ่ง

ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
คือ
อายตนะภายในและภายนอก ๖

ภิกษุพิจารณาเห็นธรรมในธรรม
คือ
อายตนะภายในและภายนอก ๖ อย่างไรเล่า

ภิกษุในธรรมวินัยนี้
ย่อมรู้จักนัยน์ตา รู้จักรูปและรู้จักนัยน์ตาและรูปทั้ง ๒ นั้น
อันเป็นที่อาศัยบังเกิดของสังโยชน์
อนึ่ง
สังโยชน์ที่ยังไม่เกิดจะเกิดขึ้นด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย

สังโยชน์ที่เกิดขึ้นแล้ว จะละเสียได้ด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย

สังโยชน์ที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย

ภิกษุย่อมรู้จักหู รู้จักเสียง ...
ภิกษุย่อมรู้จักจมูก รู้จักกลิ่น ...
ภิกษุย่อมรู้จักลิ้น รู้จักรส ...
ภิกษุย่อมรู้จักกาย รู้จักสิ่งที่จะพึงถูกต้องด้วยกาย ...
ภิกษุย่อมรู้จักใจ รู้จักธรรมารมณ์ และรู้จักใจและธรรมารมณ์ทั้ง ๒ นั้น
อันเป็นที่อาศัยบังเกิดของสังโยชน์

อนึ่ง

สังโยชน์ที่ยังไม่เกิดจะเกิดขึ้นด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย

สังโยชน์ที่เกิดขึ้นแล้วจะละเสียได้ด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย

สังโยชน์ที่ละได้แล้วจะไม่เกิดขึ้นต่อไปด้วยประการใด
ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย ดังพรรณนามาฉะนี้

ภิกษุย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมภายในบ้าง
พิจารณาเห็นธรรมในธรรมภายนอกบ้าง พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งภายในทั้ง
ภายนอกบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือความเกิดขึ้นในธรรมบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือ
ความเสื่อมในธรรมบ้าง พิจารณาเห็นธรรมคือทั้งความเกิดขึ้นทั้งความเสื่อมในธรรมบ้าง ย่อมอยู่
อีกอย่างหนึ่ง สติของเธอที่ตั้งมั่นอยู่ว่า ธรรมมีอยู่ ก็เพียงสักว่าความรู้ เพียงสักว่าอาศัยระลึกเท่านั้น
เธอเป็นผู้อันตัณหาและทิฐิไม่อาศัยอยู่แล้ว และไม่ถือมั่นอะไรๆ ในโลก ดูกร-
*ภิกษุทั้งหลาย อย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพิจารณาเห็นธรรมในธรรมคืออายตนะภายใน
และภายนอก ๖ อยู่ ฯ

จบอายตนบรรพ

 

....

 

คุณจะเอาบรรทัดฐานไหนละ

เสี่ยปัง จะเอาบรรทัดฐาน มหาภูตรูป ของเทวดา

เสี่ยตู่ จะเอาบรรทัดฐานของแพทย์แผนไทย

ผมเสนอแนวคิด ให้ดู ระหว่างสัตว์เดรัชฉาน กับ มนุษย์
เปรียบเทียบในเรื่องของ สมอง เพราะมันพัฒนา สติปัญญาได้ต่างกัน


มนุษย์ที่เกิดมา ร่างกายผิดเพี้ยน ที่อื่นก้ได้ แต่ต้องไม่ใช่ที่สมอง และตัวเชื่อมอายตนะ

เพราะจะไม่สามรถพัฒนาสติปัญญาไปได้

เกิดมา แขนขาขาด อายตนะการรับรู้ สมบูรณ์ ก้สามารถพัฒนา สติปัญญาให้บรรลุธรรมได้

คุณ มองออกไหมละ

 

ประเด็นมันไม่ใช่ พรี่ทำแบบเหม่อๆ

ประเด็นมันอยู่ที่ การรู้อิริยาบท ก็บรรลุธรรมได้

เพราะ อิริยาบท มันเชื่อมไปหาที่จิต เหมือนกัน

 

ถึงเอาโพส2 ต่อไง คือผัสสะขั้นที่2 คือจิตเห็นความคิด ถึงเข้าไปละสังโยชน์ได้

สังโยชน์เวลาโดนเท ..ก้อคือหายสาบสูญออกจากจิตไปเลย

 

ทุกอย่างมันก้ออกไปจากจิตทั้งนั้นแหล่ะ

คนที่บรรลุง่ายๆ แม้ขั้นป้อแป้ๆ ก้อยกยอดเป็นวาสนาเก่าไปสิ

 

ใครละบอกว่า มนุษย์ บรรลุยากกว่าเทวดา
ผมก้ไม่เคยพูดว่า เทวดาบรรลุธรรมได้ง่ายกว่ามนุษย์

คุณปี๊ ถามเอง ว่าทำไมเทวดา บรรลุได้เยอะกว่ามนุษย์

มนุษย์ ฟังธรรมพระพุทธเจ้า เทียบพื้นที่ มนุษย์ นั่งฟังธรรม ได้ หนึ่งคน
จะมีเทวดานั่งฟังธรรมได้เป็น ล้านองค์ๆ
เทวดา ก็บรรลุได้มากว่ามุษย์เซฮะ

 

ย้ายมาห้องนี้ได้ไง 5555

น่าเห็นใจห้องนี้ พี่ชยุตแกจัดเต็ม

 

ผมก็ยังไม่เคย บอกเลยนะ ว่า เอาสมองไว้ รู้

คนไม่มีสมอง สติ มันจะพัฒนาไปได้ไหมละ

 

เอาละ พอ

 

ลุงลิซ่ามาเปิดตัวอัลบั้มถึงพลังจิตเลย


อ้าว มาอยู่ห้องวิทยาศาสตร์ ซะแล้ว 55