การเจริญสติให้ได้ตลอดเวลาคือ

พุดเต็มๆ ก้ได้หมู

เขาเรียกว่า กำหนดรู้

อะไรเกิดขึ้นกำหนดรู้ อะไรดับไปกำหนดรู้ มีแค่นี้

มีแค่นี้ การเจริญมรรค สำหรับ นักภาวนา ที่ไม่ต้องไปสอนเรื่องทานเรื่องศีล
เพราะ วัตรปฏิบัติ ทำมาเป้นพื้นอยุ่แล้ว

แต่ถ้า นักเรียนภาวนาที่ยังไม่ค่อย เข้าใจ ก้ไปสอน เรื่องทาน เรื่องศีลกำกับ

 

แน่นอน สำหรับเรื่องภาวนา พระพุทธเจ้าก้สอนแบบนั้น

ครูบาอาจารย์ที่เป็นสัมมาทิฐิก็สอนแบบนั้น

 

เอาจริง...
คุณยังไม่เห็นสิ่งซ่อนอยู่ในมรรคแปดด้วยซ้ำ

คุณเก่งแกะคำครูบาอาจารย์นี่ครับ
ไปแกะคำพระพุทธเจ้า...ออกมาทีละคำ
...ในมรรคแปด

อาจจะพอเห็นได้บ้าง.....
และที่สุด..
ก็จะมาเห็นแบบที่ผมแจกแจกไปมากมาย
คุณจะได้ไม่เข้าใจว่า....
มรรคแปด...มีแค่การเข้าไปรู้อย่างเดียว

 

ไม่เห็น ว่าคุณจะแจกแจงอะไรตรงไหนได้เลยครับ

มีแต่เละเทะ กล่าวอะไรมาก็ขัดขากันเอง ตั้งคำถามเอง ชงเอง กินเอง

 

เห็นก่อนคิด คิดก่อนพูด พูดก่อนทำ ทำก่อนวางใจ(อุเบกขา)

 

กรรมหนักสุด คือความเห็นผิด

 

ใช่สิครับ....ท่านครูบาอาจารย์สอนถูก
แต่มันยาวกว่านั้น....

พวกคุณแค่....หยิบบางช่วงบางประโยค
ของครูบาอาจารย์มา
แล้วปฎิบัติ....แค่นั้น

พอเห็นผลนิดหน่อยก็คิดว่า...เออๆเจอทางแล้ว
นี่ล่ะทางที่ถูก....

มรรคมีความละเอียด
การจำมาแค่บางช่วง....
ผมชี้ให้เห็นแล้ว.....
ถ้าวางจิตผิด...ไม่มีวิหารธรรม
...มันก่ออุปทานระหว่างปฎิบัติได้ทุกเมื่อ

ผมเข้าใจนะ....
เวลาฟังธรรมของพวกคุณ...
ใจมันจะฟังสิ่งที่ตัวเองปฎิบัติอยู่...
และเรื่องที่ตนสนใจอยู่....แค่นั้น

มันเลยเป็นต้นเหตุให้....
เหมือนจะเดินมรรคถูก....
....แต่ไม่ถูกแบบนี้ไงครับ

 

นั่นจะโทษผมไม่ได้....
ต้องโทษที่คุณเอง....
....ว่าปัญญาไม่พอจะเข้าใจ...สิ่งที่ผมบอกได้

 

คือ พูดไปก้ประเด็นเดิมแหล่ะหมู

ยกพระสูตรมาเต็มๆก้แล้ว ไม่ถ่างตาอ่าน
ยกครูบาอาจารย์ที่เป็นสัมมาทิฐิตรงๆก็แล้ว

คุณอธิบายเขาไม่ได้
ก้ไม่ต้องหรอก ฝึกแบบของคุณไปนั่นแหล่ะ
ให้มันรู้จัก การเป็นเองโดยที่ไม่ต้องไปคอยกำกับชักนำ

 

เหมือนคุณติดสภาวะอะไรอยู่นะ
น่าจะเดินไปหาครูบาอาจารย์
ให้ท่านแนะนำ ลองดู
สภาวะที่ติดอยู่จะได้เดินไปต่อได้
ไม่ค้างเติ่งนานแบบนี้…

 

ตาปัญญาไม่เกิด เห็นผิดเรื่อยไป พัวพันกันยุ่ง

 

สิ่งที่คุณบอก มันมีแต่ ขัดกันเอง ชงเอง
ใครที่เขาปฏิบัติถึงเขาก็มองออกว่ามันโง่ดักดาน

 

ตาเนื้อ ตาธรรม ตาปัญญา(ถูกต้องนะคร๊าบ)

 

คุณเห็นสภาวะผมหรือครับ
ไหนบอกสิ....สภาวะแบบไหน

มีแต่บอกมรรค...ชี้มรรคให้ดู
ที่คุยอยู่นี้มรรคทั้งนั้น

ส่วนสภาวะสมุทเฉท....มรรคจิต
หรือแม้แต่มรรคที่ผมแจกแจงอยู่นี้
ผมยินดีถ้าคุณ...
จะเอาไปให้ครูบาจารย์ท่านไหนดูก็ได้
ตรวจสอบได้...ผมอนุญาติครับ

 

เหมือนเดิมล่ะครับ....ฝังแน่นจริงๆ
..สรุปผมเสียงานฟรีวันนึง55

....คิดว่าคุณป.ปราบจะเก็ท...
แต่ไม่เลย...เหมี๊ยนนนเดิม

 

แค่สังเกตุจากการพูดคุย ตอบโต้
แนะนำให้พบพูดคุยเองเถอะค่ะ
ถ้าแนนบอกไป เด่วก็โกดฟาดหัวเหวี่ยง
หาว่าแนนจมโคลนอีก แล้วลาหนีไปอีก

ไม่ได้พูดถึง สมุจเฉท ไรซักคำ

 

รู้ได้ครับผมโกรธอยู่...
เอาจริงไหม...
ผมยิ่งคุยแล้วยิ่งสงสารพวกคุณมากกว่า

 

สงสารก็กำหนดรู้ว่าสงสาร …แล้ววาง
ยากตรงไหน

 

คนภาวนาไม่เป็น มันก้จะบ่นเป็นธรรมดา แม้ไปดูพระเทศน์ สององค์
แม้จะเป็น ธรรมวาที หรือ อธรรมวาที
มันก็จะบอกว่าไม่เกิดประโยชน์ เพราะมันภาวนาไม่เป็นไง

คือ ภาวนาไม่เป้นเพราะไปเอา สาระที่ของนอกกายใจตนเอง
แต่สาระที่อยู่ในกายใจตนเองที่แสดงปัจจุบัน
มันมองไม่เห็น ไปตรงไหนมันก้ไม่เกิดประโยชน์ ตายเปล่าๆแหล่ะฮับ

แถมยังมาขี้โม้ ถามป๋มได้นะครับ ฮ่าๆ โย่ว โย่ว หมูปิ้ง

 

มุกเดิมครับ