วัตถุมงคลครูบาคำเป็งอิทธิมหาพลังดูดบูชาร่วมสร้างวัดมะค่างาม(ไว้อาลัย อ.โคมฉาย#324)

เมื่อคืนนำพระเบอร์10 มาทำสมาธิ ก่อนนอนได้นำมากลัดที่หน้าอกและนอนหลับไป เช้านี้ก่อนตื่น ได้ฝันว่า หลวงปู่เมตตา พาไปฟังธรรมที่หลวงปู่เทศน์ มีคนเต็มศาลาไปหมด และหลวงปู่ยังได้เชิญพระอีกรูปมาร่วมเทศน์ ท่านสวดมนตร์ไปหนึ่งจบ เป็นบทสวดที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน แค่นี้ก็ปลึ้มมากๆ แล้วค่ะ

 

เลี่ยมพลาสติก เปิดหน้าไม่ได้ครับ นอกจากจะใส่กรอบเหล็ก แล้วเอาพลาสติกออก เจ้าเลี่ยมนี้เขาบอกว่าทำไม่ได้ นอกจากจะไปเจาะรูเอาเอง แต่ก็อย่างที่บอกมันลำบาก เพราะจะทำให้กรอบเสียได้ครับ
ทาทับกรอบพลาสติกเลยก็ได้ไม่เป็นไรนะ เพราะสีผึ้งมีพลังงาน ซึมซับผ่านเข้าไปได้

 

เอาแบบคร่าวๆ ก็มี 2 แบบ ครับ

แบบแรก เป็นแบบใส่กรอบสแตนเลส แล้วงัดเอาพลาสติกปิดหน้าออก (ตามรูป) ทาขอบด้วยกาวยางเพื่อยึดให้แน่นครับ (ของผมเปิดหน้าเปิดหลังครับ ผมชอบแบบนี้ เป็นความชอบส่วนบุคคลขอรับ)

แบบที่สองเลี่ยมพลาสติกแบบเปิดหน้า-เปิดหลัง เท่าที่เห็นมา เค้าทาขอบด้วยกาวตราช้างเพื่อยึดให้แน่นแบบถาวร ผมเห็นแล้วถอยดีกว่า เพราะวิธีนี้ ทำแล้วทำเลย ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก ไม่เหมือนกาวยาง ที่ยังพอแก้ไขได้บ้าง (แม้จะไม่ 100%)

วิธีแรกนั้น ผมเปลี่ยนเข้าเปลี่ยนออก ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ วิธีนี้ไม่ควรใช้กับพระเนื้อดิน เพราะจะมานั่งเสียดายพระในภายหลัง ขอรับ

 

รูปขนาดเล็ก


แม่อุมายิม สีน้ำตาล ดูสวยซึ้งเป็นกุลสตรีดีครับ
รุ่นนี้ผมไม่ทัน มีแต่สีดำ ดูบึกบึน เก่งตามแบบฉบับที่ปู่บอกว่า ภูมิใจมาก

 

ไม่ต้องกลัวครับคุณน้อง ถ้าไปถึงตัวเมืองได้ ก็ไม่หลงแน่นอน เพราะนั่งรถย้อนกลับแค่แป๊บเดียว (แต่ไม่รู้ความยาวแป๊บนะครับว่ากี่กิโล...ล้อเล่นน่า) แป๊บเดียวจริงๆ ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรเลยครับ

ส่วนคาถาด้านล่างนั้นไม่จำเป็นครับ เอาแบบใหม่ดีกว่าครับ

"บุญนะ บุญมี บุญมา บุญข้าจงพาข้าไปพบหลวงปู่ครูบาคำเป็ง ไปด้วยนะโมพุทธายะ ยะธาพุทโมนะ นะยะโมธาพุท"

ห้ามถามคาถาท่อนสุดท้าย เพราะไม่บอกครับ ยังไงก็ม่ายบอก ฮิฮิ

 

ไม่บอกจิงๆ เหรอครับพี่โรเบิร์ตสุดหล่อ

 

[Embarrass

 

ขอให้เดินทางถึงวัดผมก็สบายใจ มั่ก ๆ เลยครับพี่ Robert

ขอบคุณสำหรับคาถาครับ (ท่อนสุดท้ายนี่ ไม่ถามก็ได้ แต่แบบอยากรู้มั่ก ๆ )

สาธุ ๆ ๆ ๆ

 

ต้องขออภัยทุกท่านที่ทำให้เข้าใจผิด ความจริงต้องบอกว่า "ห้ามถามที่มาที่ไปของคาถาท่อนสุดท้าย" ครับ เอาละ ไหนๆ ก็ผิดพลาดมาถึงขั้นนี้ ก็ขออนุญาตถ่ายโทษด้วยการอธิบายเสียเลยก็แล้วกัน

คืออย่างนี้นะครับ คุณน้อง - ในสายวิชาของทางสยามเราหรือจะพูดให้ถูกต้องบอกว่า ใน "พุทธศาสน์" ของทางเรานี่ ถือว่า "จิต" เป็นใหญ่ ทุกสรรพสิ่งล้วนสำเร็จด้วยจิตทั้งสิ้น เรื่องนี้คุณน้องลองเรียนถามจากหลวงปู่อีกทีนะครับ เพื่อให้แตกฉานแบบสิ้นสงสัย

ประเด็น ก็คือ คาถาที่คุณน้องยกมานะ มันเกิดจากรากฐานของการเชื่อว่า-คิดว่า "หลงแน่" อย่างไงก็คงต้องหลงแน่นอน ไม่มั่นใจในการณ์เบื้องหน้า คิดว่าแล้วค่อยมาแก้ปัญหากันไปเมื่อถึงเวลานั้นอีกที เลยแต่งคาถาขึ้นมาเพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเอง เมื่อจิตลึกๆ มันเชื่อว่าต้องหลง ต้องหลง ๆ ต่อให้ท่องมันเช้ายันเย็น แถมภาคมิดไนท์ เป็นพิเศษให้อีก มันก็ไม่ขลังครับ ยาง-งาย มันก็ไม่ขลัง เพราะจิตมันไม่เอาด้วย เพราะคุณน้องพอเริ่มต้น ก็ใช้ภาษาแบบ negative ซะแล้ว ว่า "อย่าหลง เลยนะ ..." แค่นี้ก็ไปไม่รอดแล้วครับ ให้ใช้แบบ positive ครับ แบบที่สมัยใหม่เรียกว่า "เจตคติเชิงบวก" นั่นแหละ แต่นั่นยังไม่พอ ต้องเพิ่มความเชื่อมั่น ความศัทธา อย่าสงสัย อย่าลังเล เข้าไปอีกสักเล็กน้อย เอาแบบพอเหมาะพอสมก็พอครับ ไม่งั้นก็หลง...อีก

มาว่าถึงคาถาท่อนสุดท้ายที่ผมยกมานะครับ "นะยะโมธาพุท" คาถาบทนี้เป็นกลบทที่เป็นต้นแบบของการถอดหัวใจพระคาถาทั้งหลายเพื่อการฝึกจิต เรียกกลบทแบบนี้ว่า "นารายณ์ตรึงไตรภพ" (ไม่ใช่อิติปิโสนารายณ์ตรึงไตรภพนะครับ นั่นเป็นอีกแบบหนึ่งครับ) กลบทแบบนี้เป็นการกระโดดจากหน้าไปหลัง จากหลังมาหน้า แล้วจากหน้าไปหลัง โดยมี "พุท" เป็นแกนหลัก (ดูรูป) ประเด็นก็คือ การวนแบบนี้มันเหมือนการวนแบบก้นหอย แต่เป็นการวนเข้าหาจุดศูนย์ เหมือนเราขันสกรูให้แน่นอะไรปานนั้น เป็นเคล็ดว่า "ยึดแน่น ไม่หลุด ติดทนนาน" นั่นแหละครับ เมื่อเราเข้าใจที่มา และ เชื่อว่า กลบทแบบนี้เป็นการยึดแน่นเหมือนเราขันสกรู ยิ่งเราเชื่อมากเท่าไหร่ (เพราะจิตของเรารับได้ว่าเหมือนการขันสกรู) มันก็ยิ่งขลัง จึงเหมาะสำหรับใช้กรึงคาถาทั้งหลายหรือกรึงพลังทั้งหลายไม่ให้เสื่อม ไม่ให้คลาย นั่นแหละจ๊ะ

เมื่อมีวนเข้า มานก็ต้องมีวนออก ก็ขอข้ามไปแล้วกันเน๊อะ

เพิ่มโบนัสให้อีกนิด ปกติ นะโมพุทธายะ นี่จะมีคาถาที่ใช้ควบคู่กันไป เหมือนฝาแฝด ก็คือ "มะอะอุ" (ดูได้ในคัมภีร์ปถมัง) แต่เขาไม่บอกกันครับ รู้ก็คือรู้ ไม่รู้ก็ไม่แปลก เพราะทุกอย่างอยู่ที่จิต ครับ

 

กระจ่างแจ้ง แถลงไข ไฉไลจริง ๆ ครับ

มั่นใจแล้วว่าจะต้องไปถึงแน่นอนไม่ผิดพลาดครับ

สู้ ๆๆ

ขอบคุณนะครับพี่ ROBERT

 

แล้วถ้าเป็น

พุท โม ธา นะ ยะ
จะเป็นยังงัยคร้าบบ

 

ก็ขันน๊อตหลุดดิครับ

หรือไม่ใช่หว่า

 

คำว่า นะ ยะ มันคุ้นๆหู คุ้นๆตา เคยเห็นในหนังเรื่องอารายหว่า นึกไม่ออก555+

 

นะยะ

แหม ๆ คิดไปถึงหนังเลยนะครับพี่

เรื่องนี้รึป่าวครับพี่เม้า 555+

 

คริๆๆๆๆ
มุกนี้ฮา

 

รูปขนาดเล็ก


แม่นแล้วครับ ใช่เลย 555+

 

สาธุ ขอรับ

 

เป็นที่รู้กันว่าคุณ Robert สามารถปรับเปลี่ยนคาถามาให้ใช้ได้สุดยอดจริงๆครับ เยี่ยมจริงๆ (||) (||) (||)

 

เรียน ท่านพี่

ท่านพี่ก็ว่าซะเกินไป ข้าน้อยไม่กล้ารับ ไม่กล้ารับ ไม่กล้ารับจริงๆ ขอรับ กระผม

มีประโยคอยู่บางประโยคที่หลวงปู่พูดเอาไว้ ผมไม่กล้ารับ กลัวจะเป็นจริง กลัวจริงๆ ครับ กลัวไม่มีเวลาเป็นตัวของตัวเอง เฮอ...

 

เข้าใจว่าบทนี้ เป็นบท "นารายณ์คลายจักร แบบปฏิโลม"

โดยหลักการ คาถาแบบ "ตรึง..." ทั้งหลายจะเป็นคาถาแบบ สะกด กรึง กระทำ คาถาแบบนี้ ถ้าครูบาอาจารย์ท่านไม่บอกที่มาที่ไปเพื่อให้ประยุกต์ใช้ ท่านก็จะบอกแบบกว้างๆ ว่า บทนี้เป็นบททางเสน่ห์ ทางสะกด อะไรแบบนี้ เพื่อให้ผู้รับวิชาเกิดความเชื่อมั่นว่ามีผลในทางนั้นๆ ไปเลย

ส่วนคาถาแบบ "คลาย..." ทั้งหลายนี่จะเป็นแบบ คลาย แก้ เปิด คาถาแบบนี้ถ้าครูบาอาจารย์ท่านไม่บอกที่มาที่ไปเพื่อให้ประยุกต์ใช้ ท่านก็จะบอกแต่ว่า เป็นคาถาทางเมตตา (คลายความโกรธ ความเกลียด) หรือเป็นคาถาสำหรับแก้ไข (แก้การบังวิชา แก้อาคม) หรือเป็นคาถาสำหรับเปิด (เปิดวิชา เปิดทวาร) แบบนี้ละครับ

ถ้าเราลองเอา หัวใจพระคาถา ที่เป็นเลขคี่ อย่างเช่น นวหรคุณ - อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ มาเดินกลบทแบบ "นารายณ์ตรึงไตรภพ" และ "นารายณ์คลายจักร" ก็จะได้คาถาอีก 2 บท สำหรับการเดินอนุโลม และ อีก 2 บท สำหรับการเดินปฏิโลม แบบนี้เป็นต้น ลองทำดูนะครับ เผื่อว่าจะเจอบทไหนที่มีวาสนาร่วมกัน ก็ใช้เป็นบทประจำตัวได้เลย ครับผม