ขั้นตอนการฝึกสมาธิต้องเริ่มจากจุดไหนครับ

ท่านผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยครับ

 

ต้องสำรวจลงไปก่อนว่า รู้จัก กุสล กับ อกุสล ไหม

โดยทดลองทำทาน หรือ รักษาสีล

เสร็จแล้วสังเกตที่ สภาพ คุณลักษณะ
ของ สิ่งอันเปนพื้นฐาน ว่ามี สามัญลักษณ์
ยังไง

กุสล เที่ยง หรือไม่เที่ยง
อกุสล เที่ยง หรือไม่เที่ยง
กุสลก้ไม่ใช่ อกุสลก้ไม่ใช่ อัพยากตา เที่ยงหรือไม่เที่ยง

ถ้าตอบคำถามไม่ได้ เหนแต่การเข้าหา สะสม
ไม่เหนหนทาง ออกจากสังสารวัฏ ออกจากภพ
ก้อย่าพึ่ง ตั้งท่าทำอะไร ปฏิบัติอะไร

แต่ภ้าตอบได้ว่า กุสลก้ไม่เที่ยง
อกุสลก้ไม่เที่ยง อัพยากตาก้ไม่เที่ยง

ก้ สิ่งอันเปนฐานรากในการปฏิบัติ ไม่เที่ยง

ถามว่า จะต้องถามอีกไหมว่า กำลังปฏิบัติ
หรือ ยังไม่เริ่ม

ยัง งง ความเปนอกาลิโก ไม่มีการลงมือปฏิบัติ
ด้วยปลีแข้ง อันเปน ปัจจัตตัง ไม่เห็นมี

 

ขั้นตอนการฝึกสมาธิต้องเริ่มจากจุดไหนครับ...ท่านผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยครับ....


ตอบ...หลักการอย่างหนึ่งในพระพุทธศาสนา เมื่อเราจะเริ่มต้นทำสิ่งใดก็ตาม ต้องประกอบไปด้วย
๑. ปริยัติ คือ การศึกษาเล่าเรียน
๒. ปฏิบัติ คือ เมื่อศึกษาเล่าเรียนแล้ว เราต้องนำมาปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ว่าจริง เท็จประการใด
ก่อนที่จะปักใจเชื่อในสิ่งที่เรารู้นั้น
๓. ปฏิเวธ คือ ผลของการปฏิบัติ ถ้าปฏิบัติได้ถูกต้องย่อมได้ผลเป็นที่น่าพอใจ ถ้าหลงทางไม่ถูกต้องก็จะไม่ได้ผลอย่างที่คาดหวัง และอาจพลอยเสื่อมศรัทธาไปเลยก็ได้

....ในพระพุทธศาสนาสิ่งที่ต้องศึกษาสำหรับ เสขะบุคคล (คือผู้ที่ยังต้องศึกษา) ก็ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา (สิกขา ๓)....

....ในการฝึกสมาธิจุดเริ่มต้นควรเป็นการศึกษาปริยัติ เข้าหาครูบาอาจารย์เพื่อบอกข้อวัตรหลักการปฏิบัติที่ถูกต้อง...(ศิษย์มีครู)

... ปัจจุบันนี้การปฏิบัติสมาธิที่มีการสอนอย่างแพร่หลายในประเทศไทย และต่างประเทศที่กำลังกระจายไป ที่มีการทำเป็นหลักสูตร ตำหรับ ตำรา คือ หลักสูตรครูสมาธิ ของ พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร ซึ่งได้รับการบ่มเพราะขัดเกลาการปฏิบัติ จาก วิปัสนาจารย์ใหญ่ผู้มีชื่อเสียง คือ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต เป็นสมาธิแบบไฮเทค รวบรวมจากที่ท่านปฏิบัติมา และได้รับการสั่งสอนจากครูบาอาจารย์ของท่าน (หลวงปู่กงมา จิรปุญโญ, หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต) ตลอดชีวิตการบวชเป็นพระภิกษุและสามเณรของท่าน พร้อมกับได้ธุดงค์กับหลวงปู่มั่น เป็นผู้อุปัฏฐากหลวงปู่มั่นอยู่หลายปี จากประสบการณ์การปฏิบัติของท่านและจากการได้รับการอบรมจากครูบาอาจารย์ และตลอดระยะเวลา ประมาณ ๕๐ ปี ได้ (ถ้าจำผิดขออภัยไว้ ณ ที่นี้) ย่อ หลักสูตรเหลือแค่ ๖ เดือน เป็นสมาธิแบบไฮเทค (เรียนเฉพาะ เสาร์ - อาทิตย์ มีทั้งทฤษฎีและปฏิบัติ รวมแล้ว เกือบ ๒๐๐ ชม.)...

.....หรือจะหาครูบาอาจารย์ที่เก่งๆ ที่เราศรัทธาท่าน ฝากตัวเป็นศิษย์ เรียนกรรมฐานกับท่านก็ได้....

....ในการฝึกสมาธิจุดเริ่มต้นถ้าเราไม่มีครูบาอาจารย์ ไม่ได้ศึกษาแนวทางการปฏิบัติ เพราะบางทีครูบาอาจารย์ท่านได้วางวิธีการต่าง ๆ พร้อมเทคนิคหลายอย่างไว้ จะทำให้เราหลงทาง เนิ่นช้าได้ เหมือนกับคำหลวงตามหาบัวท่านเคยพูดไว้เมื่อตอน หลวงปู่มั่น ละสังขารไปแล้วว่า
ถ้าหลวงปู่มั่น ยังอยู่ ท่านอาจจบกิจเร็วกว่านี้.....

...อนุโมทนาบุญ....

 

การปฏิบัติธรรมทุกอย่างเริ่มจาก ศรัทธา และ เชื่อในการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
พอเริ่มฝึกสมาธิก็จะฝึกโดยไม่ลังเลสงสัยในผลของการปฏิบัติ
สำหรับการฝึกสมาธิที่พระพุทธเจ้าท่านสอนทั่วไปก็คือ ให้รู้ลมหายใจเข้า-ออก รู้ทั้งวันทั้งคืน
ไม่นานจิตก็จะเริ่มเป็นสมาธิไปเอง

 

สมาธิเปรียบเหมือนเครื่องมือ ซึ่งสามารถนำไปใช้ได้ทั้งทาง ดี และ ชั่ว
ก่อนเริ่มฝึกสมาธิ ควรเรียนรู้ ดี และ ชั่ว ก่อน
ศึกษาและปฎิบัติศีล กรรมบท 10 พรหมวิหาร 4 เท่าที่จะทำได้
หมั่นสร้างบารมี และเรียนรู้เรื่อง บารมี 10
และเริ่มฝึกสติ โดยเรียนรู้จาก สติปัฎฐาน 4 หมวด กาย
ฝึกสติไปสักช่วงนึง แล้วจึงฝึกสมาธิ โดย อานาปานสติ

 

เริ่มจากตั้งสติครับ ส่วนจะกำหนดลงที่ส่วนไหนก้เอาที่สดวกเละสบายใจหรือที่ถนัดก้ไ้ดครับ
ให้ใช้สติเละสัมปชัญญะ รู้ละลึกลงในสิ่งๆหนึ่ง ท่ามีความรู้เห็นต่อเนื่องกันโดยปราศจากนิวรณ์ธรรม ก้เรียกว่าได้เริ่มมีสมาธิอาจจะเป็น ขณิกสมาธิ หรือพัทนาจนเป็นอัปปานาสมาธิได้ครับ

 

กราบขออนุญาติ

ท่านกำหนดที่สะดวก ที่สบาย .....แล้วรู้สึกว่า ถนัด

ทีเนี่ยะ พอสบายใจ หรือ เกิดอาการ ถนัด ปรากฏแล้ว
ถามว่า มันดับหรือเปล่า

หรือว่า เอาอามิส เกิดนิวรณ์ธรรม ครอบงำไปแล้ว(อัปปนาแบบมิจฉา)

สัมปชัญญะ เนี่ยะ จะต้อง เห็น ปัจจัยอันที่เป็นที่สบาย อันที่
เป็นที่ถนัดมันดับ ...... ถ้าระลึกได้ ก็ว่ากันว่า มีสติ เห็นสติ
ดับด้วย จึงชื่อว่ามีสัมปชัญญะ ไม่มีเรื่อง ค้างคา สะสม อม"ภพ"

ขณิกสมาธิ เนี่ยะ ปราศจากอามิส กับ นิวรณ์จับตัวไว้มีอามิสเอาสุข เอาเฉย ส่งออก มารสบช่อง มันต่างกัน ฟ้ากับเหว

 

ขอบคุณที่พยามชี้เนะนะครับ

 

อย่าไป ขอบคุณ โดยที่ ยังไม่รู้ว่า ประโยชน์สิ่งใดมันเกิด

ไม่ต้องไป ล้ำหน้า กลัวว่าตนจะไม่มีธรรม

ให้วางจิตว่า "ถูกท้าทาย" บางอย่าง ให้อาจหาญ ร่าเริง เป็นปัจจัย จะพอดี

รู้ "งูๆปลาๆ" นี่แหละ สุดยอดการรู้


ปล.ดัดแปลงจาก หลวงพ่อพุธ กล่าวถวายธรรมเทศนา
ให้กับ ในหลวงในพระบรมโกฏิ "รู้ที่ไม่รู้ คืด สุดยอดของการรู้ ในพุทธศาสนา"

 

ถ้าเมื่อไหร่ คุณ งูๆปลาๆ จะ ปรารภว่า

ไม่เอาละ ฉันไม่รู้ งูๆปลาๆ ละ ฉันรู้ทุกเรื่อง ก็บอกด้วยนะฮับ

ผมจะได้ กราบเท้าลา

 

ธรรมที่บรรยายมาในทุกกระทู้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะครับ เละมันลึ้กซึ้งต้องพิจารนาตามไป จึงไม่อาจตอบได้ว่าได้ประโยชครบถ้วนหรือยัง มีธรรมหรือไม่มีตรงนี้ไม่กังวลครับ แต่พิจารนาสิ่งที่บรรยายมาอยู่แต่ไม่ทราบว่าจะตอบอย่างไร จึงต้องขอขอบคุณสำหรับความหวังดีที่แจกแจงให้ครับ

 

ท่าเป็นอย่างนั้นได้ก้ดีสิครับ แต่คงจะมิบังอาจหรอกครับ ผู้ต้องการละภพชาติ ย่อมเข้าถึงธรรมโดยเร็ววันกว่าผมอยู่แล้วครับ

 

แค่ปรารภ สภาวะธรรม "ลึกซึ้ง"

พูดคำนี้มาแต่แรก จะไม่ แพลมเลย

มัวแต่ตำหนิจิต ทั้งๆที่ ปัญญาขั้นขิงๆ ก็แล้วแต่ หน่าฮับ

อินทรีย์มี...แต่ไม่เอามาใช้ ก็ ขอลา เหมียนกัน

_/\_ _/\_ _/\_

 

ขอขอบคุณทุกๆท่าน สำหรับข้อแนะนำครับ

 

แนวทางนะครับ ถ้าไม่อยากเสียเวลาปฏิบัติไปหลายสิบปี
หรือหลายปี แต่ไม่มีผลทางจิตใดๆ ไม่ว่าเรื่องปัญญา
หรือสติหรือความสามารถใดๆหรือฝึกกรรมฐานอะไร
ก็ไม่สำเร็จเลยซักอย่าง ตลอดจนความเข้าใจทางด้าน
นามธรรมต่างๆที่ไม่ดีขึ้น หรือแทบจะไม่มีเลย

จะขอแนะนำว่า ถ้าจะไปได้เร็วทางสมาธิต้องโง่ให้เป็นครับ
และต้องโง่จริงๆนะครับ อย่าไปกลัวเสียฟอร์ม เสียหน้า
หรือกลัวไม่หล่อ ไม่เท่ห์ กลัวสาวๆไม่กรี๊ดกร๊าด ป๊าๆน้าๆ
ไม่เอนดูเราหรือ
กลัวคนจะไม่เห็นว่า
เราวิเศษวิโส หรือดูไม่มีภูมิธรรม หรือ บรรลุกระโหลก
กะลา ไก่กาอะไร ความสามารถจริงเท่ากระดอแมวอะไรนะครับ
เพราะพวกนี้ มันเป็นภาพลวงโลก
ให้เรายึดติดกับโลกใบนี้ครับ
เพราะฉนั้น ก็ควรโง่กับเรื่องพวกนี้ให้เป็นด้วยครับและ

อย่าทำไปผู้รู้อะไร และอย่าทำเป็น
วิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์ ตีความอะไรครับให้
ทิ้งตำรา ความรู้ทางโลกให้หมด แล้วมาเริ่มต้นที่ศูนย์ครับ
ทิ้งอัตตาตัวตนให้หมด
แล้วปฏิบัติให้เข้าถึงด้วยตัวเอง
ให้รู้และเข้าใจด้วยตัวเอง จากการปฏิบัติ
และพยายามด้วยตัวเองก่อนนะครับ

ไม่ใช่เข้าใจเพราะไปอ่านมา ไปฟังมา แล้วไป
วิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์ ตีความเอาเอง
ท่าน ก็จะเห็นผลได้ ในเส้นทางสายนี้
ที่เกิดกับ ตัวจิตของท่านเองครับ...

 

คำถาม ถามว่า ขั้นตอนการฝึกสมาธิ ต้องเริ่มจากจุดไหน
ตอบ เริ่มต้นที่การหายใจ ให้เราจับลมหายใจ หายใจเข้าพุท ออก โธ ก็ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของสมาธิแล้วเหมือนกัน คุณจะนั่ง จะ นอน จะเดิน ก็ได้หมด

ถ้าจะเอาง่ายๆ แบบชาวบ้านๆ นะครับ
ให้เราเริ่มต้นที่การ นั่งสมาธินี่หละ จะได้เข้าใจกันแบบตั้งแต่เด็กๆ ยันคนแก่
**ที่สำคัญนะครับ ต้องมีศรัทธา แล้ว ปัญญา จะเกิด ในโลกของสมาธิ
ไม่มียศฐาบรรดาศักดิ์ ใครทำใครได้ เงินทองหาซื้อไม่ได้ ทุกคนจะต้องเริ่มหัดเดิน ไม่มีทางลัด ต้องทำทุกวันให้เป็นปกติ สักวันท่านจะพบในสิ่งที่หา
วิธีนั่งนั้นสามารถหาได้จากเนตนี่ละ ได้ทุกสำนัก เอาที่ท่านคิดว่า สบายใจก็เลือกเอา
ที่สำคัญ พอมีข้อสงใส ให้ถามคับ อย่าไปคิดเองเออเอง ภาษา แบบชาวบ้านๆ คือ ต้องโง่ให้เป็น เราไม่รู้ หรอก ให้ถามคนที่เค้ารู้ ต้องรู้จริงด้วยนะ แล้วจะได้คำตอบที่ท่านสงสัย จากนั้น อย่าไปเหลิง กับคำตอบ ให้เราฝึกไปเรื่อยๆ อย่าไปยึดติดกับจุดเดิมๆ มันจะทำให้เราหลงซะมากกว่า คุณจะพัฒนาได้แน่นอนครับ

 

ง่ายๆ เริ่มจากลมหายใจเข้า ตามด้วยลมหายใจออก

 

ขอบคุณทุกๆท่านครับ

 

เริ่มจากความอยากครับ ความอยากฝึกสมาธิ

ต้องมีความอยากก่อน