ครั้งแรกที่โดนผีเข้า

วันนี้จะเล่าเรื่องประสบการณ์ของผมเอง กับครั้งแรกเลยที่โดนผีเข้า(ผีปอบซะด้วย)ย้อนไปสมัยเรียนมหาลัยผมได้ไปเช่าห้องอยู่หอแห่งหนึ่งเป็นหอใหม่ด้วยแต่ผมได้อยู่ห้องตรงประตูทางเข้าพอดี และที่น่าสนใจก็คือประตูตรงกันถึงหลังห้องเลยทีเดียวและตรงประตูห้องน้ำมีแผ่นยันต์ติดอยู่ด้วย ตอนนั้นก็เฉยๆนะเพราะอยู่กรุงเทพสำหรับผีไม่เคยกลัวเลยเฉยๆวันแรกเลยผมก็แกะแผ่นยันต์ทิ้งเลยเพราะผมคิดว่าคนเอามาติดเล่นๆ อยู่แรกก็ยังไม่เจออะไรแปลกนะครับจนเข้าเดือนที่ 2 วันนั้นผมกลับจากต่างจังหวัดไปออกค่ายอาสามากลับถึงห้องประมาณ 4 ทุ่ม ก็เป็นจุดเริ่มต้นเลยเพราะนอนปุ๊บก็ขาข้างซ้ายชาปับเลยปกติถ้านั่งทันขาตัวเองนานๆยังพอเข้าใจได้ว่าเลือดมันไม่วิ่ง แต่นี่เพิ่งเดินเข้าห้องแล้วก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วกำลังเข้านอนแค่วางหัวลงไฟก็ไม่ได้ปิดโดนเลย ขาชาจนเกือบถึงหัวเข่าทีแรกไม่รู้ว่าอะไรก็สะบัดๆแล้วก็ไปปิดไฟนอนต่อ(นอนต่อแบบชาๆนั่นแหละ) ทีนี้พอผมนอนตะแคงก็เจอแบบจังๆเลยทีเดียวผีนั่งจ้องหน้าข้างเตียงเลยแบบเป็นเงาดำๆแต่มีไฟจากประตูหน้าส่องมามันชัดมากๆเพราะแทบจะหน้าชนกันอยู่แล้ว ผมนอนไม่ได้ผมเลยท้าผีบอกมึงแน่จริงมึงมาต่อยกับกูเลยไอ้..... ขาดคำปุบจากทีแรกที่ชาแค่ขาซ้ายทีนี้มันทั้งตัวเลยทีเดียวทั้งๆที่รู้สึกตัวอยู่ตาก็ลืมอยู่ไม่ได้หลับ มนต์คาถาอะไรก็ไม่มีคิดได้อยู่ว่าหลวงปู่เคยบอกไว้ถ้าไม่มีอะไรเลยให้คิดถึงบุญคุณพ่อแม่ ก็เลยคิดถึงพ่อแม่บอกให้ช่วยลูกด้วยตอนนั้นทั้งตัวชาทั้งหายใจไม่ออกตัดสินใจดิ้นสุดแรงเกิดหลุดออกมาได้แต่ก็รู้สึกเพลียมากๆ ทีนี้ก็มานั่งด่าผีต่อ...... ประมาณ 10 นาทีได้ก็ลงไปนอนต่อแต่คราวนี้นอนตะแคงเพราะเคยได้ยินว่าให้นอนเหมือนท่านอนของพระพุทธเจ้าผีมันจะอำไม่ได้ พอนอนลงเท่านั้นแหละมันไม่อำล่ะสิทีนี้แต่มันจับผมพลิกนอนหงายเลยแล้วยังไม่พอดึงขาผมลงเตียงจนขาเลยเตียงลงไปครึ่งขาแถมเสื้อถลกขึ้นไปข้างหลังเลย ทีนี้ไม่นงไม่นอนแม่งละผมก็ออกจากห้องเลยไปเคาะประตูห้องเพื่อนชั้น 6 ขอนอนด้วยแต่ไปนอนห้องเพื่อนก็ไม่มีอะไร หลังจากนั้น 2-3 วันตัวผมก็เริ่มซีดและไม่มีแรกเหนื่อยมากทั้งๆที่ไม่มีไข้อะไรเลยกินข้าวตามเวลาปกติ จนวันที่ 3 ถึงได้กลับไปบ้านนอนเพราะไม่ไหวจริงๆเลยโทรไปเล่าให้ทางบ้านฟังก็ได้ไปทำพิธีไล่ผีออกตอนมือพระจับมือผมมันจะเข้าพระด้วยของแรงจริงๆ และที่ตัวผมซีดเพราะมันกินเลือดผม หลังจากคราวนั้นก็เหมือนโดนอีกบ่อยๆนะแม้จะทำพิธีกันไว้แล้วก็ตามโดนที่เดิมนี่แหละฝ่าเท้าข้างซ้ายมันจะชาขึ้นมาเลย หลังๆโดนบ่อยก็เริ่มหาวิธีกันแบบใหม่ๆไปเรื่อยหลังๆมันก็เข้าไม่ได้แต่มีครั้งหนึ่งไปแวะกินข้าวร้านข้างถนนเส้น สระบุรี-นครนายก เหมือนมีอะไรพยายามจะเข้าอีกที่เดิมเลยฝ่าเท้ามันจะยุบๆยิบๆตรงฝ่าเท้าแต่มันเข้าไม่ได้ ส่วนทุกวันนี้ก็มีอยู่นะเวลาอยู่ใกล้ๆของพวกนี้แบบโดนปอบเลียอะไรแบบนี้ เวลาปอบมันเลียก็จะเหมือนโดนคนเลียนี่แหละเพียงแค่มันทะลุเสื้อผ้าเรามาได้เลยและมันจะเย็นมากแค่โดนเลียก็ไม่สะบายได้ สำหรับคนที่โดนอะไรแบบนี้ผมแนะนำหาวิธีป้องกันเป็นอันดับแรกก่อนดีที่สุด และห้อยพระก็ไม่ช่วยอะไรถ้าใช้ไม่เป็น นอนในวัดในวาห่มผ้าเหลืองก็ไม่ได้ช่วยอะไรนะบอกไว้ก่อนตอนผมบวชอยู่ผมยังโดนเลยเพราะปากนี่แหละ สรุปแล้วสงบปากสงบคำไว้ดีที่สุดอย่าไปอยากรู้อยากเห็นอย่าไปท้าทายมาก ง่ายๆคืออย่าเก่งกับของพวกนี้ถ้าคุณยังไม่เก่งจริง อะไรแปลกๆยังมีอีกมากมายหลายๆสิ่งเป็นไปได้หมดแหละเพราะแบบนี้ถึงได้มีหน่วยงานนี้อยู่ทั่วโลก "นักวิทยาศาสตร์" เพราะอะไรนะเหรอเพราะมันมีอะไรที่พิสูจน์และหาคำตอบไม่ได้อยู่มากมายในโลกนี้ จริงๆผมเคยเจอมากับตาแล้วที่ปอบกลายร่างจากสัตว์เป็นคนแล้วไม่ได้เห็นคนเดียวด้วยแต่คงไม่เล่าให้ฟังพูดให้อยากรู้เฉยๆเพราะมันจะเหมือนเล่านิทานมากกว่า

 

น่ากลัววว

 

เป็นประสบการณ์ที่ดีประสบการณ์หนึ่ง
ถือว่าโชคดีนะครับ
เพราะบางคนก็ไม่เคยเจอนะครับ
แม้จะปากดีก็ตาม...

 

ผมไม่อยากเจออีกเลยครับแบบนี้ เพราะว่าหลังจากนั้นก็โดนอีกหลายครั้งเหมือนพอมันมีทางเข้าแล้วมันจะเข้าบ่อยๆที่เดิมเลย

 

เคยได้ยินมาว่าคาถาบังสกุลเป็นบังสกุลตาย #กุสลาฯ ผีปอบได้ยินจะทนไม่ได้แล้วจะหนีไป ยังไงลองเอาไปใช้ดูค่ะ ท่องจนจบแล้วเวียนกลับไปกลับมาจนกว่าเขาจะออกไป ขอให้โชคดีนะคะ

 

เมื่อก่อนผมก็คิดแบบนั้นแหละครับ ไปหาคาถาตามเนทตามหนังสือมาท่องเพื่อสู้กับของพวกนี้ สรุปมันไม่ออกหรอกครับหนักกว่าเดิมอีก แต่ก็ไม่โดนมาตั้งแต่เริ่มเรียนคาถาจริงๆไม่ใช่ท่องเอาเฉยๆ

 

ใช่ปกติถ้าใครที่เคยโดนเข้า
ทางที่ดีที่สุดคือ
ต้องสร้างภูมิต้านทานให้ตัวเองครับ
ไม่ว่าจะสร้างจากภายใน
หรือภายนอก...

ส่วนวิธีพิเศษอื่นๆ แม้ป้องกันได้
ก็เพียงแค่ชั่วคราว...