เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

พักผ่อนให้หายอ่อนเพลีย ครับ ได้อ่านแล้วยังลุ้นการเดินป่าต่ออีก ยังไม่รู้ทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่อุ่นใจอยู่ครับพระเอกปลอดภัยแน่ ยังมาเล่าประสบการณ์ให้น้า Wanwi ได้ฟังสืบทอดประสบการณ์อันน่าตื่นตะลึง และบีบหัวใจให้นักอ่าน (FC) เฝ้าติดตาม อย่างใจจดใจจ่อครับ
กว่าจะว่างงานวันนี้เลยมานั่งอ่านได้ช่วงเย็นมากๆ เลย ครับ ขอบคุณครับ
พระท่านว่า อายุ วรรณโณ สุขัง พลัง ครับคุณน้า Wanwi และ FC ทุกท่านครับ

 

กลับมาต่อตีกับโลกตะนาวศรีอีกยก
ด้วยน้ำโหที่พิมพ์ยาวแล้วหายหมด
ต้องเอาชนะเจ้าเท็คโนฯ ไม่ยอมแพ้
รอจิ้มอีกสักครู่ครับ

 

รอติดตามอยู่ครับคุณอา

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ใครก็ทำตัวเป็น"พ่อพระ"ยากเย็นแสนเข็ญ...!
__________________________________________________

ใน"สงครามชีวิต"ไม่แพ้ดับดิ้นสิ้นลมลงโลง หรือผืนดินกลบหน้า นักสู้มากหน้าส่วนใหญ่ ยืนหยัดซัดกับโชคชะตาอย่างทรนงไม่ยอมยกธงขาว

ดังนักเขียนนามอุโฆษ เออร์เนสต์ เฮ็มมิงเวย์ ผู้ประพันธ์"เฒ่าทะเล"กวาดรางวัลบันลือลั่นโลกทุกรางวัล เคยรจนาไว้...

"มนุษย์ไม่ได้เกิดมาพ่ายแพ้
มนุษย์ฆ่าได้ แต่แพ้ไม่ได้"!!!

ส่วน"สงครามหัวใจ"นั้นเล่า ผู้กระโจนเข้าสับประยุทธ ประหนึ่งแมงเม่าบินเข้ากองไฟ พร้อมเป็นแมงเม่าฆ่าตัวตายบูชาไฟทั่วหน้า ตั้งตาเอาชนะคะคาน หายอมรับความปราชัยต่อกันง่ายๆ

ผมหลุดเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในการยุทธสุดลิ่มทิ่มประตูใจ แต่การพบพานองค์"หลวงปู่พิศวง"กลางดงลึก ประสบเจอ"สวรรค์ทัณฑ์"ผ่านม่านฝัน ตาใน ประทับจิตบนดาวดึงส์ ส่งผมรู้ซึ้ง...

บางสงคราม เราจำต้องยอมศิโรราบ เราไม่อาจตะลุยเพื่อเป็นผู้พิชิตไปสุดทางในทุกสมรภูมิ

มีปัญหามากมายที่ไม่จำเป็นต้องสะสาง โดยการเพิ่มปัญหาใหม่ใส่เข้าไป อีรุงตุงนัง กระทั่งกลายเป็นยิ่งแก้ ยิ่งยุ่ง เหมือน"ลิงแก้แห"

แก้กันไม่รู้จบ ไม่ทราบกี่ภพ-ชาติ?

ท้องอิ่ม สติมา ปัญญาเกิด ผมภาวนาให้พบเจอถ้ำภูนมโตเร็วไวเท่าไหร่ยิ่งดี การสางปัญหาหัวใจ รักสามเส้า ไม่เข้าที่ เข้าทาง ภพชาติพิลึกกึกกือ จะได้เบ็ดเสร็จ เด็ดขาด!

ผมกวาดอาหารกระป๋องสุดท้ายเข้าปากต่อจากคุณนงเกลี้ยงฉาด ต้มรากโสมวิธีเดิมตบท้าย ขจัดขยะเล็กน้อย สองเรามุ่งหน้าฝ่าดงทึบต่อ หนนี้ระวังระไว ไม่เอ่ยวาจาเล่นหัวเกินพอดี...

โขลงคชสาร แม่พังแป้นให้บทเรียน เล่มโต เป็นหลักสูตรประทับใจ ไร้วันลืมว่า...

"คืบก็ป่า ศอกก็ป่า พึงระวัง"!!!

เคยบอกไว้ ป่าก็เป็นดั่งทะเล มันแปรปรวน น่ารัก น่าใคร่ แล้วบางครั้งก็กลับน่าชัง มีครบทุกลูกเล่น ทุกอารมณ์ ประมาทเผลอไผลไม่ได้แม้นาที

ตะวันเดินทางถึงยามเที่ยง แสงแรงส่องตรงหัว แต่หมู่ไม้บดบังอย่างลงตัว มีแสงพราวพร่างลอดเป็นลำ รัศมีงดงามในบางแห่ง ผมเดินนำหน้า กวาดสายตาทั่วทิศช้าๆ

กระจงตัวงาม ยืนและเล็มหญ้า เยื้องไปทางขวาไม่เกินยี่สิบหลา เงาไม้ใหญ่ป่าบดบังพวกเราไว้ มันเอร็ดกับมื้อเที่ยงจนไม่เฉลียวกระไอมัจจุราช ผมยกเจ้าห้านัดประทับบ่า ด้วยความพะวงเรื่องอาหารมื้อหน้า

"อย่าเพิ่งยิงค่ะ...นงยังอิ่มอยู่เลย นะ นะ ปล่อยไปเถอะ ขืนยิงหิ้วกันหนักอีกนาน"

เธอออดอ้อน ผมลดปืนเห็นด้วย เสียงหวานใสคุณนงจงใจให้ดัง เจ้ากระจงไม่ถึงฆาต เหลียวมองแล้วเผ่นแผล็ว

คิดอีกที ก็จริงของเธอ เมื่อเช้าแบกกล้วยแถมให้เหล่าไอยราฟรีไปหนึ่งเครือ ยังดีมี"งากำจัด"แลกเปลี่ยน...มื้อนี้ขืนแบกร่างกระจงไปข้างหน้า กลิ่นคาวเลือด อาจเรียกเจ้าแห่งความตาย พวกแมวยักษ์มาเยี่ยม

ผมแหวกหญ้าสูงท่วมหัว นำคุณนงผ่าความยากลำบาก คมหญ้าบาดหน้า แขนขาหลายแห่ง แต่สาวงามไม่โดนมาก ผมเอามีดถากฟัน กันไว้ให้เป็นทัพหน้า

หลุดดงหญ้ายาวเข้าสู่ช่วงไม้ป่าโปร่ง...เสียงน้ำตกครืนโครม แว่วมาแต่ไกล สุ้มเสียงไม่ดังพอสำหรับคนทั่วไป

หากนักท่องไพรผู้ชาญเชี่ยวสำเนียงพฤกษ์...คุ้นเคยลำนำขับขาน นก ลิง ค่าง บ่าง ชะนีฯ คุ้นกับการได้ยินไม้ใหญ่เสียดสี ใบไม้กระซิบกับสายลม...

เราจำแนกเสียงน้ำออกจากเสียงรบกวนอื่นๆไม่ยาก เหมือนนักดนตรี นั่งแกะเพลงจากแผ่น เอาเฉพาะกีร์ต้ากรีดโหยหวน ออกมาจากดนตรีห้า-หกชิ้น

"มีน้ำตก"...ผมบอกคุณนง ให้เธอยิ้มชื่นยินดี!

 

สู้ๆๆครับพี่ แต่ผมขอหนีไปนอนก่อนละครับ อิอิอิ

 

พร้อมกันเลยนั้นขออ่านก่อนนอนครับ

 

ลุยอ่านเลยน้องคมฯ
เขียนให้ท่อนยาวสะใจ
วันนี้สองท่อน ตอบโพสท์อีกมาก
ได้เวลาโมงยาม ดึกแล้วคุณขา
ราตรีสวัสดิ์ ไม่ให้ติดขัดทุกปัญหา
คล่องตัวทั้งงาน-เงิน ตลอดเวลา สาธุ

 

ราตรีสวัสดิ์ครับน้าวัน คุณพระรักษา เทวดาคุ้มครองครับ

 

ขอบคุณจตุพรสี่ประการน้องสุทินฯ
นำกลับคืนไปด้วยแรงดับเบิ้ล
ให้งานดี เงินดี แรงดี มีเวลาใช้เงิน
อย่าตังค์เยอะ แรงไม่มี มันสูญเปล่า-ฮ่า

 

ขอบคุณครับ น้องณัธฯ แต่ตอนนี้ใช้ไอแพ็ด
แอบเอาเข้ามาพิมพ์ในห้องพระ สบายใจดี
ทำเหมือนสวดมนต์-ไหว้พระ ไม่ต้องพะวง
กับตาเขียวๆของใคร คอยเดินผ่านหลัง-ฮ่า

บางทีมันรวน เพราะพิมพ์แล้วลุกไปทำอื่นต่อ
กลับมาจิ้มพลาด หายพรวดเลย แต่เพิ่งเป็นหนนี้
ไม่เคยพลาดหลายอาทิตย์แล้ว ได้อย่าง-เสียอย่าง
ช่างมันเหอะ ค่อยๆแก้ไขไป สนุกดี...!

 

ขอบคุณน้องบัวฯ ตัวเล็กนอนยัง?
ฝากหวัดดี รักษาสุขภาพด้วยนะ

 

ขอบพระคุณสำหรับ 2 ท่อนยาวๆในวันนี้ ครับคุณอา

 

อ้าว...น้องบิ๊กฯเปลี่ยนใจไวจัง
ระวังเข้าข่าย ใจโลเล โยเย-ฮ่า
อ่านก่อนนอนก็ดี ไม่สนุกหลับง่าย
แต่สนุกมาก ระวังตาค้าง

 

จะเก็บโพสท์น้องมากิฯไว้ตอบพรุ่งนี้
แต่อย่าเลยเดี๋ยวแมวมันกวน แย่งตอบ-ฮ่า

วันหน้าจะถ่ายแมวที่บ้านให้ดู
รับรองตะลึงตึ่งตึ้ง หกตัว
ถ้าเอาเนื้อทุกตัวมารวมกัน
น้องๆลูกเสือ ใหญ่เบ้งจริงๆ

 

ยินดีครับน้องเอสฯ ที่ต้องเขียนให้
พรุ่งนี้ มีออกรอบครับ อาจกลับค่ำ
กลัวทุกท่านคอย เขียนให้สะใจก่อน

 

ครับคุณยศฯ เจ้าบันทึกมีเครื่องรางของขลัง
จากป่าทุกชิ้นที่พึงมี สมัยโน้น ผมไม่ชอบ
หาไม่แล้ว คงได้ไว้หลายชิ้น เท่าที่อยากได้
แต่หมุนเข็มนาฬิกา หวนกลับไม่ได้ แล้วก็แล้วกันไป
เพราะจนวันนี้ ก็ยังไม่มักเรื่องพวกนี้อยู่ดี

 

ถ้าใช้ไอแพด คุณอาก็ลองพิมพ์ใน notes ก่อนก็ได้ครับ แล้วก๊อบมาวาง ใช้ได้เหมือนกันครับ จะได้ไม่พลาด เข้าใจความรู้สึกเลยครับ กว่าจะพิมพ์เสร็จ พอกดโพสแล้วหายเรียบ ผมนี่ต้องนั่งหลับตากำหนดลมหายใจเลยครับ ของจะขึ้น 5555

 

ทางผมเลยครับเครื่องรางเนี่ย เห็นแล้วเป็นต้องขอดูใกล้ๆ ชอบยิ่งกว่าสายพระอีกครับ อิอิ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
กรรมเก่า
มีแนวทางอย่างไร
ในการลดกรรมบ้างครับ